Dit echt, ja 
1 like
Behalve dan dat het heel veel uitmaakt of je in een instortende huizenmarkt een hypotheek van 75.000 of 500.000 hebt. Ik heb met een amper gestegen inkomen denk ik liever een hoge rente en een lage huizenprijs dan andersom.
Absoluut eens. Als we nog 8% rente hadden gehad, dan waren de huizenprijzen ook niet zo erg gestegen. Met deze huizenprijzen en die rentestand had niemand meer een huis kunnen betalen. Ik heb het verschil eens zitten uitrekenen voor het hypotheekbedrag dat wij willen aanvragen en dan zit je in het eerste jaar (wanneer je nog nauwelijks iets hebt afgelost) op ruim €20.000 EXTRA aan rente. Dat zou met geen mogelijkheid te doen zijn.
Ik had het zelf juist over dit voorstadium. De andere voorbeelden zijn misschien niet handig gekozen, maar ik gaf ook al aan dat ik het daar niet van wist. Ik snap dat het niet relevant is voor degenen die zich al op de markt bevinden en moedeloos worden van het overbieden, maar het leek me ergens wel onder dit topic over de woningmarkt (in het algemeen dus) vallen. Door meer te werken (wat me netto niets oplevert) en versneld een studieschuld af te lossen (en dus weinig aan andere zaken uit te geven), ga ik binnen korte tijd naar een mogelijke hypotheek van 2/2,5 ton in plaats van 75.000. Die garagebox was geen metafoor ofzo. Ik denk dat dat mijn kansen in elk geval niet verkleind en dat ik bepaald niet de enige ben die in zo’n situatie zit (misschien wel in dit topic). Daarmee wil ik niets af doen aan de frustratie die de huidige situatie anderen oplevert; ik benijd echt niemand hier. Maar de stelligheid waarmee nu lijkt te worden geroepen dat mensen zoals ik beter hun geld uit kunnen geven aan eenmalige belevenissen omdat ze geen schijn van kans maken, lijkt me gewoon niet helemaal terecht. Ik hoop in elk geval oprecht niet dat dat mensen ontmoedigt om bewust bezig te zijn met hun toekomst op de woningmarkt. Dat zou zonde zijn (al was het maar om te weten welk beleid je hiervoor verantwoordelijk moet houden.)
2 likes
Ik denk dat we langs elkaar heen lullen aangezien jij een andere interpretatie hebt van wat hierboven gezegd is. Niemand zegt dat sparen helemaal niks uithaalt. Tuurlijk moet je sparen, dat weet elke gans. Sparen in mijn situatie is kansloos. Weet je wat het is: ik gun het je enorm dat je straks als je gespaard hebt en daar dingen voor hebt gelaten, je niet net zo goed cynisch bent over de waarde van sparen op deze huizenmarkt. Ik hoop echt dat het voor jou anders uitpakt. Maar ik heb het gevoel (heb ik ook steeds in het echt) dat het weinig nut heeft om hierover te discussiëren met mensen die nu niet in dezelfde positie zitten omdat ik denk dat je elkaar gewoon niet echt begrijpt. Tuurlijk is het slim om bewust bezig te zijn met hoe je wel een huis kunt kopen. Dat zal ik ook nooit ontkennen, maar voor mij gaat de discussie hierboven toch echt ergens anders over. Namelijk over in hoeverre het mij (en anderen) op basis van mijn leefstijl aan te rekenen is dat het niet lukt om een huis te kopen en wat we daar nog anders voor hadden kunnen doen. Het antwoord daarop is niks. Hooguit hadden we in een eerder stadium (pré de stijging van het eerste halfjaar 2021) forsere bedragen op tafel kunnen leggen.
5 likes
1 like
Volgens mij is het een beetje alsof een studie- en sollicitatietopic door elkaar lopen inderdaad. We zijn allemaal wel met de woningmarkt bezig maar vanuit een heel andere positie. Ik durf er pas kort bewust mee bezig te zijn en dat voelt al als een stap, maar snap dat er hier behoefte is om juist met gelijkgestemden ervaringen uit te wisselen. Veel succes in elk geval!
1 like
Dat is natuurlijk allemaal heel mooi dat het jou lukt om zodanig te sparen en af te lossen dat je het gevoel hebt over een tijdje een mooie hypotheek rond te kunnen krijgen. Echter is dit niet iets wat voor een grote groep mensen geldt en daar wordt snel aan voorbij gegaan. Een grote groep kan amper sparen door de hoge lasten en heeft zeker geen geld over om die studieschuld versneld af te lossen. Een groot deel van het inkomen, vaak meer dan 2/3, gaat al op aan vaste lasten en dan moet je nog leven. Daarvan kun je vaak niet eens uit eten, op vakantie of andere dingen doen. Het is vaak kiezen tussen iets leuks doen, sparen of iets kopen wat je hard nodig hebt. En als men dan eenmaal de studieschuld verlaagd heeft is er geen spaargeld want dat is naar die schuld aflossing gegaan of er is wat spaargeld maar een studieschuld of er is niet genoeg geld om alle kosten te dekken die bij dat huis kopen komen kijken.
Dus ja fijn voor jou dat jij dat geld overhebt in de maand voor die aflossing én straks ook nog spaargeld hebt maar voor een grote groep wordt een huis kopen steeds onbereikbaarder en uit je verhaal blijkt niet dat je je realiseert dat jij, ondanks dat je zegt zuinig te leven, in een luxepositie zit omdat je dus juist wel extra kan aflossen en sparen.
4 likes
Ik was al helemaal aan het bedenken hoe ik dit had kunnen regelen, maar mijn moeder had dan 11 moeten zijn toen ze mij kreeg. Zelfs dit is me niet aan te rekenen. Alhoewel, we kunnen alle generaties 10 jaar naar achteren schuiven? Wel lekker aan het genieten van mijn broodje oude kaas en avocado momenteel.
@LazySusan jij ook veel succes!
4 likes
Ik gooi hem er maar weer eens in: begin niet als starter!
11 likes
Ik was hier eigenlijk al uitgecheckt, maar ik vind dit juist wel heel erg een luxepositie van mezelf hoor! Daarom wil ik er verstandig mee omgaan door ook met de lange termijn bezig te zijn; ik ben het namelijk totaal niet gewend om geld (over) te hebben. Het is wat dat betreft ook lekker makkelijk om niet op vakantie te gaan, als je dat voorheen toch al nooit kon. En misschien is het naïef dat ik op deze manier zelf iets probeer op te bouwen, maar dat zien we dan wel weer. Ik haak nu wel echt af in dit topic, want ik vind het in real life eigenlijk al een ingewikkeld genoeg onderwerp, dus misschien moet ik het daar voorlopig maar bij houden. No hard feelings verder.
Nja bekijk het dan zo; jij lost nu versneld je studieschuld af omdat je anders geen huis kunt kopen (net als heel veel anderen) terwijl dat eigenlijk financieel gezien helemaal niet gunstig is voor jezelf, maar je moet wel want anders sowieso geen huis. Dit is niet om je een negatief gevoel te geven maar meer om aan te geven dat zelf al zit je in een ‘wat betere’ positie, je nog steeds dingen moet doen die niet top zijn voor jezelf om aan een huis te komen. Dus zelfs al zit je in een betere positie, het is nog steeds prut. Deze woningmarkt is gewoon voor bijna niemand fair, voor de één alleen iets minder fair dan voor de ander.
(Voor wie denkt wtf waar heb jij het over: een goedkope lening zoals studielening kun je beter zo lang mogelijk laten en zo langzaam mogelijk terug betalen. Dat is het goedkoopst en alle rijken der aarde doen het.)
Weet eigenlijk niet wat deze post nu bijdraagt behalve dat iedereen zich nu nog minder top voelt maar goed. Ik wil er alleen mee zeggen dat het terugbetalen van studieschuld om een huis te kopen vroeger ook bijna niet speelde. Het is gewoon geen kwestie van minder avocado’s kopen. Wie in de positie is (not me): smeer je studieschuld zo lang mogelijk uit en los niks vervroegd af. Heb je wel een heel stuk afgelost, vraag dan bijstelling van je maandbedrag aan want dat helpt ook (dat laatste heb ik op dit forum geleerd).
5 likes
Mijn plan was eigenlijk altijd als volgt in deze volgorde:
- teringhard sparen voor huis
- huis kopen
- alle spaar- en noodfondspotjes weer aanvullen
- studieschuld zo snel mogelijk aflossen
Maar je zet me nu een beetje aan het denken. Wellicht is het toch beter om het aflossen uit te smeren en ‘slimmere’ dingen te doen met mijn geld zoals in het verduurzamen van mijn toekomstige huis steken.
1 like
Zolang de rente op studieschuld nog 0 of bijna 0 is zou ik zeker eerder beleggen (disclaimer: advies van een vreemde op internet) of verduurzamen en weet bijna zeker dat iedere miljonair je het zelfde zal zeggen.
3 likes
Zou eerder de lening met de hoogste rente aflossen, waarschijnlijk is dat niet DUO maar de hypotheek.
3 likes
@flamoes Ja jullie hebben ook gelijk. Komt denk ik doordat mij van huis uit altijd zó is ingepeperd dat een lening aangaan zo ongeveer het allerergste is wat je kunt doen. Ik wil het ook meer voor mijn eigen peace of mind hebben afgelost dan dat het een rationeel besluit is.
Herkenbaar hoor. Op een of andere manier wordt een studieschuld als een drama gezien maar een hypotheek als noodzakelijk kwaad. Inmiddels is een studieschuld natuurlijk net zo vaak noodzakelijk als een hypotheek, maar qua rente veel voordeliger. En met een hypotheek heb je bij een lagere loan to value ratio een lagere rente. Dus is echt veel logischer.
2 likes
Als je perse iets af wilt lossen: van het aflossen van je studieschuld zie je sneller resultaat. Je kunt jaarlijks (volgens mij) max 10% van je hypotheek boetevrij aflossen, maar als jij je rente 20 jaar vast hebt gezet blijft je maandelijkse hypotheekaflossing volgens hetzelfde, die gaat niet naar beneden. Je studieschuld kun je sowieso altijd boetevrij aflossen, zit geen beperking op, dus als je daar bijvoorbeeld halverwege mee bent dan kun je je maandbedrag halveren. Of je lost het (ik zeg maar wat) binnen 5 jaar helemaal af. Dat heeft veel sneller effect dan je hypotheek aflossen. Sowieso, waarom zou je je hele hypotheek af willen lossen, nergens voor nodig.
Verduurzamen is sowieso altijd goed, als je het slim doet krijg je ook nog subsidie, en je kunt de kosten volgens mij van de belasting aftrekken.
Dat ligt aan je hypotheekaanbieder, mijn rente is 10 jaar vast, maar toch al 0.6% gezakt omdat de rente-opslag voor een hoge schuldmarktwaardeverhouding eraf is gegaan.
4 likes