Ik voel je frustratie ook. Ik zit in dezelfde situatie en belde met een aankoopmakelaar. Toen ik zei dat ik 3ton kon krijgen, zei ze “Oh dus je zoekt een appartement van 50 vierkante meters?” Ehm…nee.
Ze wilde me ook nog niet eens zien als ik niet minimaal 15k aan spaargeld had. Heel absurd deze markt. Ik had gewoon in 2008 moeten kopen toen ik nog op de middelbare school zat🥲.
Maar dit is toch niet gek? Zonder voldoende eigen soaargeld kopen kan je de k.k. Niet bekostigen. Dan zou ze haar werk niet kunnen doen en lijd ze flink gezichtsverlies als na een bod blijkt dat je het niet kan bolwerken.
‘Zorgen voor morgen’ wil ik je meegeven. Je hebt het over ‘over 5 jaar kopen ofzo’ Stel dan deze zorgen ook met 5 jaar uit. Ja, misschien is de markt dan nog zieker, maar misschien ook niet. De kans is zeer aannemelijk dat jij dan wat carrièrestappen hebt gemaakt en je partner ook. Niet gezellig om over na te denken, maar misschien heb je dan van iemand wat geld geerfd, of wat minder ongezellig; geschonken gekregen. Je budget zal tegen die tijd anders zijn. Kortom; de wereld zou er heel andere uit kunnen zien over 5 jaar.
En kinderen? Het zou geweldig zijn als het je gegund is. Maar wacht niet totdat de randvoorwaarden voor jou perfect zijn. Je kan best een kind krijgen in een kleine woning. Niet ideaal, maar het kan.
Dit is in de huidige markt inderdaad niet gek en ik begrijp dat ook wel en ik heb dat geld ook. Maar ik word er vooral verdrietig van dat ik waarschijnlijk in mijn eentje nooit die markt op kan komen ondanks het feit dat ik goed verdien.
Ja het is echt bizar he, want met 3 ton verdien je in je eentje echt heel goed. En het is ook niet dat het dan vanzelfsprekend een goed afgewerkt apaprtement ofzo zou zijn. En wil je dan je (in vele gevallen) huurwoning uit voor iets dat kwalitatief gezien echt slechter is. Maar hoe langer je wacht, hoe duurder alles juist in verhouding wordt.
Ik kalmeer mezelf maar met het feit dat ik niet eens zeker weet waar ik langere tijd wil wonen, dus ik ga mezelf niet vastleggen aan een koopwoning als ik niet zeker ben van de locatie.
Ik vind uitspraken als schenking/erfenissen trouwens maar irritant. Ik zou wel willen weten hoe groot een gemiddeld nalatenschap is en hoeveel mensen dat erven, maar velen met mij moeten het gewoon doen met wat je zelf verdient/hebt kunnen sparen gedurende je werkende leven.
Voor de mensen met een koopwoning (alleen of samen met iemand)
Heb je de woning aangekocht met een financiële bijdrage van een derde? Danwel een schenking (op papier), danwel een erfenis?
Of een lening buiten de bank om?
0 stemmers
Voor de mensen met een koopwoning en een schenking/erfenis, geen lening, op hoeveel geld kwam het neer? Anoniem
0 stemmers
Nou, dit. Mijn ouders zijn ongeschoold en hebben hun hele leven in een fabriek en als schoonmaakster gewerkt en wonen al +40 jaar in een sociale huurwoning. Ik heb niks te erven en ze hebben niks te schenken. Ik ben godsgruwelijk gezegend dat ik zelf wel kon studeren en een goed loon heb, en ook dat ik net op het juiste moment een rijwoning kon kopen. Zou nu echt niet meer kunnen gewoon.
Dit blijft lastig. Ik heb ons huis kunnen kopen door een grote erfenis, maar daarvoor moest ik wel mijn vader veel te jong verliezen. Mensen zijn vaak jaloers op de erfenis en de positie die ik daardoor op de woningmarkt heb, maar ik had veel liever nog een vader gehad.
Niet echt een erfenis/schenking maar m’n partner heeft samen met z’n zus een appartement kunnen kopen 15 jaar geleden met op dat moment geleend geld van z’n ouders, daar hebben ze in gewoond en over de jaren die hypotheek afbetaald. Dat appartement hebben ze kortgeleden verkocht en ze hielden er 150.000 pp aan over. En dat is in ons huis gegaan - anders hadden we dit huis zeker niet kunnen kopen. Ook echt focking veel geld.
Maar dat geld is dus wel allemaal van m’n partner haha en hij krijgt het in principe ook weer terug als we moeten verkopen.
Nou precies dit wilde ik zeggen. Voelt voor mij heel cru om de erfenis van mijn vader op 1 hoop te zien met schenkingen/jubeltonnen. Sorry maar dat is gewoon echt niet de bevoorrechte situatie die je wellicht bedoelt, @ellegirltalk.
Pff zo herkenbaar m. Voelt echt alsof ik op mijn 18de een appartement had moeten kopen, dan had ik er nu fijn bijgezeten. Realiteit is dat ik nog bij mijn ouders woon, want pas een jaar afgestudeerd, en in mijn eentje voor bijna niks kans maak. Tijdje terug met 50k overboden 
En (sociale) huur is ook kansloos. En ja een schending of erfenis, maar niet in mijn gezin. En inderdaad het gevoel dat het alleen maar kutter gaat worden dus dat je nú moet. Maar nu lukt het al niet…
Oke lomp
“oh WAT een gezellig huisje/buurtje/wijkje 
”
ja duh, kom je beige paleis eens uit
Het laatste wat je zegt herken ik maar al te goed (€1100 voor 60m2)
Oudere collega’s en familie die zegt ‘hahaha dat betaal ik nog niet eens aan hypotheek voor mijn tweekapper. Ik voelde even de behoefte toch duidelijk te maken dat ik niet vanuit die positie praat. En ondanks dat voel ik me nog steeds bevoorrecht. Ik ben blij met mijn appartement en kan het betalen. Dat koophuis komt wel. Of niet. Ook goed.
Extra goede reden om niet alleen de woningmarkt, maar ook de gemeentepolitiek actief te volgen. Die wordt nog iets te vaak gedomineerd door precies die groep, met alle gevolgen van dien.
Ja en dat ontkent ze toch ook niet? Welk punt wil je hier nou mee maken? Dat ze net iets minder verdrietig mag zijn over de dood van haar ouder(s)?
Yes we zijn rond met de koop.
Dinsdag komt de fotograaf en dan gaat mn huis in de verkoop. Makelaar zegt dat t binnen een maand weg is en dat oplevering ook snel zal zijn dus ik hoop dat hij gelijk heeft en de vakantie geen slechte invloed heeft.
Ik heb volgende week een bezichtiging van een woning waar ik best blij van word. Ik zie alleen dat de vraagprijs VER onder de WOZ-waarde van 2023 ligt. Ik denk dat ze hem sowieso wat lager in de markt hebben gezet, maar zou het puur een verkooptruc zijn of moet ik op zoek naar de adder onder het gras? 
Ik ga dit ook aan mijn makelaar vragen, maar vroeg me af of mensen hier dat al eens hebben meegemaakt.
Nee huh maar dat was toch niet het punt van dit hele gesprek? Er zijn zoveel mensen die een ouder verliezen en geen erfenis hebben. Maar je bent wel financieel bevoorrecht en de ander niet. Dat is toch een feit? Zonder oordeel. Nee natuurlijk wil je je ouder liever terug, maar in deze situatie, waar het gesprek over ging, is dat simpelweg zo: dat je financieel bevoorrecht bent ten opzichte van een ander, omdat je geld erft. Ik ben een ouder verloren en er is geen cent erfenis. Ook ik zou liever m’n ouder terug willen.
Haha deze bedragen 