Vraag dit aan je hypotheekadviseur, want ja 6-8 weken is gangbaar, maar niet aantrekkelijk. Je adviseur weet ook wat de doorlooptijden bij banken momenteel zijn, hoe compleet je dossier al is.
@Vanilleijs dit is maar één van de scenario’s. Voorbehoud = je mag ontbinden als je een/meerdere afwijzing(en van de hypotheek voor maximaal dat bedrag kunt voorleggen.
Voorbehoud betekent dat je de koop allern mag ontbinden als je voor die 400.000 geen hypotheek kan krijgen. Dus stel jullie zeggen dat jullie 400.000 eigen geld hebben en 400.000 hypotheek willen aanvragen, maar stiekem hebben jullie ‘maar’ 200.000 eigen middelen, en de bank kan jullie wel gewoon een hypotheek van 400.000 geven dan mogen jullie de koop niet ontbinden. Dus dan zou je die resterende 200.000 ergens anders moeten ophoesten of een boete moeten betalen aan de verkoper.
Maar het betekent niet dat je ook perse die 400.000 moet inleggen. Want als het huis bijvoorbeeld op 600.000 wordt getaxeerd en jullie verdienen genoeg voor een hypotheek van 600.000 dan zou je gewoon voor dat bedrag een hypoyheek kjnnen aanvragen. Dat staat los van wat je als voorbehoud biedt aan de verkoper.
@Shaaar Jullie hebben gelijk! De taxatiewaarde was iets te kort door de bocht, maar wordt in de praktijk vaak wel door de hypotheekverstrekker aangehouden om te besluiten voor welk bedrag ze de hypotheek vastzetten toch? Zo heb ik het in ieder geval altijd begrepen
Je kan niet meer hypotheek krijgen dan de taxatiewaarde. Dus in die zin is een voorbehoud voor minder dan de aankoopsom wel gunstig want dan zal het minder snel gebeuren dat de taxatiewaarde lager ligt dan het bod en de financiering niet rondkomt omdat er geen/weinig eigen middelen zijn om dat verschil evt te overbruggen.
Stel, in deze oververhitte markt, bied je 550.000 op een woning met een vraagprijs van 450.000. Maar je bied 450.000 onder voorbehoud en 100.000 zonder. Als de woning dan op 490.000 wordt getaxeerd kan de koop alsnog doorgaan als jij 60k eigen middelen hebt. Als je geen eigen middelen hebt wordt het lastig een hypotheekaanbod te krijgen voor 550.000. Dat maakt het een aantrekkelijker bod met minder risico.
Kan je niet bellen met de gemeente en gewoon in het algemeen informeren naar de regels destijds mbt aanbouw en vergunningen? Dan hoef je het adres niet gelijk te noemen.
Bij mij ging die over in pure paniek! Maar na een paar dagen denk je toch waarschijnlijk van dat je t wel wil en is de commitment aan een hypotheek iets waar je wel mee leert leven
Ohja paniek vooral omdat mn moeder boos werd omdat ze vond dat we teveel hadden geboden maar zij is iemand die als het ware voor drie stuivers en een framboos een huis kocht back in the day dus zij kon het niet relativeren. Ik heb iig wel vriendinnen waarbij de ouders dwars gaan liggen als ze willen overbieden enzo omdat die zelf niks gewend zijn vanuit hun ervaringen met huizen kopen in 1990
Hahaha ja dit. Bij mij ook pure paniek.
Wat @Hihalarisch ook zegt, pure paniek. Gevoel van shit we hebben echt een huis gekocht en kunnen niet terug. Nadat alles wel zo een beetje geregeld was wat betreft hypotheek, werd het een combinatie van stress en paniek over de verhuizing.
Lekker opbeurend ook, maar ik vond het hele proces van een huis kopen heel stressvol, van de bezichtigingen tot aan de verhuizing, maar uiteindelijk is het het wel waard.
Haha ja echt even paniek! Ik was een paar dagen echt van slag door de adrenaline, het idee dat we echt ons leven gingen omgooien (andere woonplaats waar we niemand kennen, andere scholen voor de kinderen etc) en de maandlasten. Maar daarna al vrij snel erg gelukkig dat het gelukt was en we in zo’n mooi huis konden gaan wonen. En ik vond het overall minder stressvol dan bieden.
Vond inpakken verder niet heel stressvol. Heel veel mensen die vroegen ‘of ik er al helemaal klaar mee was’ maar ik vond het wel prima. Cliche is echt om op tijd te beginnen met zooi uitzoeken en steeds een beetje te doen.
De eerste week in het nieuwe huis vond ik dan wel weer zwaar en stressvol. Zooi overal en niks had een plek, iedereen moest wennen en was doodmoe.
Ik was eerst heel blij en daarna heeeel gestrest haha, voelde zo heftig (ik koop ook alleen). Maar eigenlijk toen ik niet meer terug kon ging ik wennen aan het idee en kreeg ik er steeds meer zin in, en nu ben ik echt heel blij! Maar de verhuizing moet nog komen dus daar zal ook nog wel wat stress aan te pas komen
Bij mij ook pure paniek, vooral omdat het mijn eerste bod was dat ik had gedaan en ik had bedacht dat het een oefenbod was om te kijken hoe dat ging en toen was het ineens geaccepteerd 
Wat mij hielp (ik deed het ook alleen) was dat ik een fijne makelaar en hypotheekadviseur had waardoor ik zelf niks hoefde te regelen daarna, behalve af en toe wat informatie geven en op komen dagen bij de bouwkundige keuring. Als ik na het geaccepteerde bod alles zelf had moeten regelen was ik denk ik in een continue staat van stress geweest voor 3 maanden
Ik zit er middenin en ik vind het bij vlagen erg stressvol. Heb er vannacht weer een uur wakker van gelegen, komt denk ik omdat het om zulke grote bedragen en zo’n enorme hap uit mijn spaarpot gaat. Terwijl we het heel goed hebben doorgerekend vantevoren, en ik weet dat we het kunnen betalen, ook als er tegenslagen zijn, maar het is denk ik bijna onvermijdelijk dat het je wat stress oplevert. Tegelijkertijd ben ik ook ontzettend blij dat we iets leuks gevonden hebben en kijk ik er enorm naar uit om er daadwerkelijk te wonen! Een heel scala aan emoties haha
De verhuizing zelf zie ik niet zo tegenop, we hebben nog twee maanden en ik mest nu al elk weekend een kast uit, scheelt een hoop in- en uitpakken later. En ik heb een goede checklist gemaakt met alles wat we moeten doen, van hypotheek regelen tot waar we allemaal ons nieuwe adres door moeten geven. Dat geeft wel overzicht en daarmee rust.
Ik vond het helemaal niet zo stressvol. Ik wist dat er wel iets heel geks moest gebeuren mochten we de hypotheek niet rond krijgen en de hypotheekadviseur/makelaar/notaris waren heel duidelijk in wat, wanneer aangeleverd moest worden. Vond het vooral irritant dat je er bij zo’n notaris dan toch nog net voor het weekend voor de overdracht achter dingen aan moest gaan. Verhuizen ging prima, eerste verbouwingen nooit echt grote problemen gehad. Huiseigenaar zijn vind ik stressvoller dan huiseigenaar worden, zooooo veel onderhoud elk jaar weer.
Ik vond het na de goedkeuring van de hypotheek echt vooral gewoon super leuk! En de hypotheek rond krijgen was eigenlijk ook niet stressvol want je hebt als het goed is dat ook al besproken en uitgezocht met een adviseur die je er dan helemaal doorheen loopt. Probeer als het kan dingen wat ruimer te plannen qua klussen en verhuizen en dan komt het echt goed, duimen dat je bod wordt geaccepteerd 
Is het hoopvol dat ik tijdens een burnout een huis kocht en in de nasleep van een burnout een volgend huis, en dat ik ook nog leef? 
In beide gevallen was ik vooral opgelucht en blij toen het bod werd geaccepteerd. De stress kwam in het regelwerk daarna wel weer terug, maar is gelukkig ook tijdelijk.
Het is fijn om te weten waar je wel en geen energie van krijgt en om daarnaar te handelen. Ik vind met juridische dingen bezig zijn niet zo’n probleem, dus laat mij de hypotheekvoorwaarden maar doornemen. Als dat niet het geval is: zorg dat je je laat voorlichten en ontzorgen door een hypotheekadviseur. Met klussen ben ik een ramp en het proces van de verhuizing vind ik (ook na de burnout nog) lastig te overzien. Bij het eerste huis heeft mijn ex daar de lead in genomen en bij mijn volgende huis had ik op dat vlak veel hulp van familie. En in beide gevallen heb ik mijn verwachtingen bijgesteld over wat er allemaal gedaan moet worden. Uiteindelijk moet je kunnen douchen, heb je een wc nodig en wil je kunnen koken en elektra kunnen gebruiken. Het mooi afwerken van het huis komt met de tijd wel.
Ik denk, achteraf gekeken, dat alles rondom het kopen van een huis bij mij ook heeft geleid tot overspannen klachten waardoor ik een aantal weken thuis kwam te zitten na verhuizing etc 🫥 wel ook echt icm een verschrikkelijke periode op werk!! En ik heb mn huis alleen gekocht, al dit soort beslissingen in je eentje nemen en de gevolgen dragen ervan had ik ook een beetje onderschat
@FISSA oh ja dat herken ik ook erg, mn huis is uit 1906 en ik ben ook wel gevallen op de charme daarvan maar bij elke klus die ik wil oppakken lijken er 2 voor terug te komen 🫨
Ik vond het erg weinig stressvol (en zat ook in nasleep van een burn-out) en vooral leuk eigenlijk. Ja er gaan dingen mis en je moet er veel tijd in steken, maar je krijgt er ook iets heel leuks voor terug. Dus daar een beetje moeite voor doen vond ik echt prima. Mijn grootste tip zou zijn om als je budget/voorwaarden etc het toelaat genoeg tijd te nemen. Dat maakt alles gewoon chiller qua plannen enzo. Ik merk ook dat mensen keuzes voor in huis qua onderhoud, verbouwen, interieur etc echt als een soort keuzes van leven of dood benaderen en alsof er voor alles maar 1 goede manier is. En dat is niet zo haha. Ja natuurlijk moet je je in dingen verdiepen, maar als je dat gewoon doet en hulp vraagt als je iets niet weet komt het allemaal wel goed. Als een verfkleur lelijk uitpakt verf je het opnieuw en die onderhoudsdingen wijzen zich vaak ook wel vanzelf. Je moet dingen natuurlijk niet voor eeuwig uitstellen (en je een beetje verdiepen in je huis qua onderhoud enzo) maar het is niet zo dat je huis instort als je je kozijnen een jaar later verft
Ik heb een 100 jaar oud huis gekocht waar nog wel wat dingen mochten gebeuren (op korte of langere termijn noodzakelijk maar ook cosmetisch) en dat hebben we niet allemaal gelijk gedaan. En ondertussen is er schilderwerk dat na 5 jaar weer opnieuw kan, toevallig in één week twee lampen naar beneden gekomen waarvoor we ook iets in het plafond moeten oplossen, badkamer moet echt opnieuw gekit worden, de verwarmingen lopen wel op hun einde, dat soort klusjes.
Daarnaast hadden we achterstallig groot onderhoud dat met de vve uitgevoerd moest worden aan het dak, gevel en balkons en daar best wat gedoe mee gehad voor er daadwerkelijk een aannemer aan de slag ging, met allerlei (dak)lekkages etc als gevolg. Daar heb ik wel de meeste zorgen om gehad bij storm of langdurig regen.
Afgelopen week hadden we ein-de-lijk een keer het hoogste bod op een woning, met een tuin waar we van droomde, maar de verkopers zijn voor een lager bod zonder voorwaarden gegaan. Balen natuurlijk maar ik moet vooral deze tuin uit mijn hoofd gaan zetten omdat anders al het nieuwe aanbod op de woningmarkt tegen gaat vallen in vergelijking bij deze. 
Hier ook net uit een burn-out en ik vond alles wel heel
Stressvol maar dan vooral ons eigen huis verkopen en klaarmaken voor bezichtigingen. Jullie gaan van huur naar koop?