Ja dat laatste denk ik sowieso wel hoor. Ik vind het heel belangrijk dat de maatschappij vrouwelijk en krachtig als ‘synoniemen’ gaat zien (ipv vrouwelijk staat gelijk aan te gevoelig, minder goed in sport en niet ambitieus) en probeer dat dus zelf ook heel erg toe te passen. Bij het woord mannelijk doen de meeste mensen dit al.
Jezelf vrouwelijk voelen zegt imo iets over jezelf, niet over mannen. Mannen voelen zichzelf misschien zelfs mannelijk als ze dezelfde dingen doen als waardoor ik me vrouwelijk voel.
*waarom ik me bijv. heel vrouwelijk voel als ik ‘een goed’ decolleté heb is omdat ik ongeveer sinds mijn 14e (toen voor mijn leeftijd nu gewoon) bovengemiddeld grote borsten heb en me daar altijd intens voor schaamde. Ik liep altijd een beetje voorover en was bang dat ik verkeerde aandacht van jongens zou trekken en dat dat dan mijn schuld en die van mijn grote borsten was. (Mensen zeiden dan letterlijk dat ik ze moest bedekken want anders zouden jongens daar geil van worden en me misschien wel aanranden.) Ik kon imo bijna niets dragen want in bijna ieder kledingstuk vielen ze op. Nu draag ik dingen die ik mooi vind en verstop ik ze niet meer en niemand heeft het recht om mij anders te behandelen/intimideren/aan te raken omdat ik grote borsten heb.
Me een meisje voelen associeer ik dus met dat eerste en me vrouwelijk voelen met dat laatste.