Impopulaire meningen #2

Ik vind dat nieuwe programma van Tycho Gernandt irritant, eenzijdig en sensatie belust

11 likes

Ben benieuwd wat je van zijn vorige programma vond. Tygo in de GHB.

Ik val altijd voor een beetje een zielige boom met scheve takken waarvan ik bang ben dat niemand anders hem kiest.
Ik heb denk ik meer compassie voor lelijke kerstbomen dan voor de meeste mensen.

26 likes

Ik heb altijd compassie voor lelijke mensen :heart:

daarom zit ik ook op dit forum

27 likes

Om ze te laten weten dat ze niet de enigen zijn? Compassionate queen :princess:t3:

19 likes

Precies!

Was helaas niet lelijk genoeg om admin te worden :sob:

29 likes

@Nescio pik je dit??

11 likes

Zou wel iconisch zijn om geband te worden op pakjesavond.

In de digitale jutezak naar Spanje

11 likes

We wachten nog even tot 31 december 23.59 uur. Zelfs wij zijn niet zo onaardig om je hele jaar nog even op de valreep te verpesten.

4 likes

Zo mee eens! Ik werk ook in die sector en zag op linkedin alleen maar negatieve columns over het programma.

2 likes

Ik vind het jammer dat podcasts nu zo populair zijn. Sommige rubrieken/onderwerpen/mensen waar ik interesse in heb worden tegenwoordig alleen nog maar in podcastvorm uitgegeven. Ik lees veel liever dus ik hoop stiekem dat dit weer overwaait en de focus daarnaast weer op blogs en (online) kranten komt te liggen.

14 likes

Ok mega lang verhaal geworden:

Omdat het een heel éénzijdig beeld belicht. Natuurlijk is het absoluut belachelijk dat iemand meer dan 100 behandelaars in een jaar heeft en dat lijkt me ook echt een enorme fout. Er wordt echter ook gesteld dat als je naar een psycholoog gaat je een diagnose krijgt, ‘volgestopt wordt met pillen’ en dat dat heel slecht is. Terwijl sommige psychische ziektes gewoon niet opgelost kunnen worden zonder medicijnen.

Het programma is vooral gemaakt vanuit de frustratie van een aantal patiĂ«nten. Die frustratie is heel begrijpelijk maar die is niet altijd de schuld van de behandelaar. Sommige psychische patiĂ«nten moeten bijvoorbeeld meer dan 10 verschillende medicijnen proberen en dan hebben ze alsnog niet de ‘heilige graal’ gevonden. Dat is een super zwaar en frustrerend proces omdat je medicijnen vaak moet opbouwen, dan moet je een tijd lang kijken of het werkt en als het niet werkt moet je weer afbouwen voor je iets nieuws kan proberen. Dat kost een aantal jaren. In die tijd heb je nog steeds last van je ziekte of van nare bijwerking of allebei. Dat is heel erg, maar dat is niet de schuld van het ‘systeem’ of de behandelaar. Het kan gewoon niet op een andere manier omdat het geen exacte wetenschap is waarbij iets wat voor patiĂ«nt A met dezelfde ziekte werkt, per definitie ook voor jou zal werken.

Het is niet erg dat ze het verhaal van die gefrustreerde patiĂ«nten in beeld brengen want die zijn er en het is belangrijk om dat te zien, maar ze gaan wel erg mee in de mening van de patiĂ«nten in plaats van objectief onderzoek te doen. Het is namelijk niet raar dat als je zo’n frustrerend behandeltraject hebt dat je dan je behandelaars de schuld geeft, maar dat is niet altijd de objectieve waarheid.

Ik vind ook dat ze dingen door elkaar halen. Zo maken ze geluidsopnamen van iemand die verschillende psychologen bezoekt, maar dat is ‘eerste lijn’ (waar je bijv. aanklopt als je last hebt van angstgevoelens of depressieve gevoelens of overspannenheid) en dat zijn andere behandelaars dan wanneer je in een psychiatrisch traject zit zoals Jason en die andere man die worden gefilmd.
Soms moet je een patiënt ook een bepaalde diagnose geven omdat de behandeling anders niet wordt vergoed. Dat brengen ze wel goed in beeld, die druk van de verzekeraars.

Daarbij denk ik dat het programma meer slecht doet dan goed. Natuurlijk moeten de misstanden aan het licht komen maar door het programma zo in te steken zorg je ervoor dat mensen de psychiatrie niet meer vertrouwen (en dus niet gaan, zelfstandig stoppen met hun medicijnen, etc.) en mensen er ook niet willen werken.

(Overigens zijn er natuurlijk vast ook slechte en luie psychiaters en psychologen, ik denk dat dat in het undercover gedeelte wel te zien was, en die mogen natuurlijk ‘exposed’ worden.)

40 likes

Waren die klachten wel verzonnen? Volgens mij waren het zaken waar dat meisje echt mee omhoog zat maar dat kan ik verkeerd gehoord hebben hoor.

Neemt niet weg dat als er in die undercovergespreken in alle gevallen precies dezelfde klachten genoemd werden, het wel vreemd is dat er zulke uiteenlopende diagnoses uitkwamen.

De uitleg over DSM is de laatste aflevering vond ik wel nuttig. Het werkt zeker beperkend, maar dat er een diagnose gekoppeld moet worden aan een profiel van klachten is toch begrijpelijk? Ik heb geen ervaring met GGZ en psychiatrie e.d. maar ik krijg het idee dat er per patient een flink aantal hulpverleners mee gemoeid zijn, die moeten onderling kunnen verwoorden wat er met desbetreffende patient aan de hand is.
Ik vind het een interessante serie maar ergens vind ik het jammer dat er alleen naar extreme gevallen wordt gekeken. Die undercover acties verder oppakken lijkt me eigenlijk belangrijker als ze echt willen onderzoeken wat er fout gaat in de hulpverlening.

1 like

Ik merk dat ik verdrietig word van deze post. Terwijl ik het er mee eens ben dat mensen niet (onnodig) bang gemaakt moeten worden voor de psychiatrie.
Maar ik ben helaas zelf zo’n - het is misgelopen - geval en ben 11 jaar verdwaald geweest in psychiatrische instellingen. Vastgebonden gelegen, een psycholoog gehad die zei dat ik chronisch suïcidaal was en nooit beter zou worden.
Alle diagnoses die ik in die jaren verzameld heb zijn uiteindelijk vervangen door autisme. Maar het heeft ontzettend veel schade toegebracht en me 11 jaar gekost waarin ik totaal niet wist wie ik was en mezelf steeds meer kwijtraakte.
Als mijn ouders meer kennis hadden gehad van de psychiatrie waren ze met minder dingen akkoord gegaan, omdat ze nu dachten ‘dat dat nu eenmaal overal zo ging’. Dus ik denk dat deze kennis (het in beeld brengen van deze verhalen) náást mensen bang maken, ook mensen kan beschermen.

8 likes

Ik wilde zeker niemand verdrietig maken met mijn post dus sorry daarvoor. Ik weet ook dat er ontzettend veel mis is en dat mensen die in zo’n traject zitten het vreselijk zwaar hebben (en dat is nog zacht uitgedrukt.)
Het enige wat ik wil zeggen is dat ik begrijp dat patiënten daar (in de docu) behandelaars of medicijnen de schuld van geven maar dat dit niet altijd/vaak niet de objectieve waarheid is en dat ik vind dat dat programma dat beter had moeten onderzoeken.
Als je al iemand als boeman neer wil zetten dat je dan meer naar de verzekeraars moet wijzen want door hen moet er snel gewerkt/gediagnosticeerd worden.

Nogmaals sorry dat ik je verdrietig heb gemaakt. Ik hoop dat ik genoeg duidelijk heb gemaakt dat ik de patiënten niet zwart wil maken want ik vind het niet hun verantwoordelijkheid maar die van het programma en ik hoop ook dat ik het met deze post een beetje uitleg en niet erger maak.

*Ik vind dus ook niet dat het programma niet gemaakt had moeten worden want ik snap wat je zegt over dat het mensen kan beschermen heel goed. Maar dat hadden ze denk ik ook kunnen doen door beter/objectiever onderzoek te doen.

4 likes

Lieve post, dankjewel. Ik snap je nu beter. Veel van wat bij mij mis ging was ook door gebrek aan geld/personeel/tijd
 dat ze heftige maatregelen namen om veiligheid te kunnen garanderen. (Al wel aardig wat jaren terug hoor)
En dat is de behandelaren niet kwalijk te nemen. Eerder overheid/verzekeraar e.d. Maar ĂŒberhaupt heeft vingertje wijzen niet zoveel zin. Wat ik vooral hoop is dat de overheid wakker geschud wordt dat het zo echt niet langer kan. Het land, de samenleving, gaat kapot
 sorry ik draaf door. Maar ik hoop dat het een alarmbel laat luiden.

1 like

@Flamoes Ik herken je frustratie over het programma.
Zelf heb ik ook lang in de psyhiatrie gezeten (en ken de schrijnende verhalen van mede cliĂ«nten wel zoals @Hippe_kikker), maar ben zelf echt goed behandeld. De juiste diagnoses werden na LANG onderzoek (2 hele dagen getest en gesproken, niet 60min) gesteld. Ja er had wel e.e.a. beter gekund, maar voor mijn gevoel lag dat niet bij de behandelaren maar bij de ‘grotere bewegingen’ (verzekeringen, overheid, misschien directie)
Maar ik denk ook dat ik het ‘geluk’ had relatief goed in het protocol te passen, en merkte in de groepsbehandeling dat wanneer je daar niet in paste, het moeizamer ging. Was CGT niet de manier voor je gevoel; maar dat gaan we toch doen. Want zo werkt het


Nu ik zelf in opleiding ben om te mogen diagnostiseren, en de andere kant zie, zie ik hoe beperkend die protocollen in combinatie met geldtekort zijn. Er gaat ontzettend veel fout, omdat protocollen op grote groepen worden gebaseerd en vaak dusdanig specifiek zijn dat ze niet meer aan te passen zijn naar individueel niveau. We verkopen nog te vaak nee, of een niet passend programma.
Soms staat er letterlijk: “bied de cliĂ«nt bij ontmoeting wat te drinken aan”, wait whut? Het is zĂł specifiek.
Er is meer behoefte aan maatwerk (maar = duur en = ingewikkeld en = minder evidence based onderzocht dus
 = risico. En = niet wat verzekering leuk vindt).

Ondanks lang in behandeling geweest te zijn herken ik niks van Tygo zijn verhaal, persoonlijk. Wel van mede-cliënten en als zorgverlener

Ik hoop dat het programma mensen die er wel wat aan kunnen/moeten doen wakker schudt. En ben sowieso voor alles wat psychische problemen aan het licht brengt. Maar nu is het alsof de HELE psychiatrie kansloos is en heel rot. Terwijl ik ook genoeg mensen ken die dankzij die psychiatrie en GGZ’s nu een goed en fijn en gelukkig leven hebben <3

4 likes

Ik vind kerstbomen versieren zo’n rare traditie? Vind het zo gek hoe we met zn alleen massaal een boom naar binnen halen, er wat slingers en lampjes in gooien en het allemaal hartstikke gezellig vinden. En na oud en nieuw weer lekker weggooien. Ik vind de kerstbomen vaak niet eens mooi, met van die ruimtes tussen de takken of lelijk versierd. Ik snap de traditie oprecht niet en vind het maar raar allemaal.

28 likes

Wat ontzettend goed verwoord! Je schrijft precies hoe ik en meer mensen met mij er over denken.
Nu werk ik zelf in de psychiatrie dus kan er misschien net iets minder bevooroordeeld naar kijken door ervaringen, maar ik erger me ook behoorlijk aan de afleveringen om de redenen die jij beschrijft.

1 like

Ik haaaaat het als ik op m’n werk snoep/chocola krijg (bijvoorbeeld voor Sinterklaas of Pasen) en ik haar het ook als iemand op bezoek komt en ineens chocola of snoep heeft meegenomen als kleinigheidje. Vind het heus heel attent, maar als ik het krijg gaat het ook open ik wil het helemaal niet eten. Ik kan wel de keuze maken om het niet te kopen, maar niet om het niet te eten. Ik bedank er wel altijd voor uiteraard maar in m’n hoofd baal ik enorm en ik wil het vaak weggeven maar dat komt dan ook zo ondankbaar over.

2 likes