Die hele collectie is al weg. Kwam gister uit en gaat nu voor dubbel op marktplaats
Hier (DE) komt 'ie pas de 7e uit blijkbaar. Ze lopen hier altijd wat achter
Ik heb instant een slecht beeld van een wit persoon die erg into Japan of Korea is. Dan voel ik gewoon dat die fascinatie gebaseerd is op kpop/jpop, manga/anime, dat soort dingen en dan weet ik al dat ik die persoon niet mag.
Ik heb gisteren jouw schoonmaaktactiek toegepast en ben er heel blij mee
Achja zelfde laken een pak toch.
Allemaal even erg.
Haha, in korea is het echt zo dat de witte meisjes die je daar ziet vaak een ~bepaald~ soort type zijn, haha
Eigenlijk is het toch sowieso heel raar om heel erg into een land te zijn? Een land/cultuur is zo veelzijdig, je kunt gewoon niet alles geweldig eraan vinden denk ik dan. Plus dat het echt heel moeilijk is om een land/cultuur te begrijpen als je er zelf niet woont.
Zelf ben ik bijv. dol op ItaliĆ« (sowieso mijn lievelingsvakantieland) en ik vind het leuk om de taal te leren maar in mijn taalklas zaten echt veel babyboomers die van āItaliĆ«ā hun identiteit hebben gemaakt. (En eigenlijk bedoelen ze dan alleen Toscane maar dat hebben ze zelf niet door.)
Ik krijg er altijd een beetje plaatsvervangende ongemakkelijkheid van.
Ik wou dat ik dit stuk niet had gelezen
Wat een enge nare man met zn selfies
Ik heb een langlopende vendetta tegen alle Passie Voor Italiƫ boomers.
O jee nu heb ik er een vijand bij, ik krijg het veel te druk zo!
Ga er helemaal van zweten. Toen ik een paar jaar geleden in ItaliĆ« op vakantie was stond er zoān Nederlandse vent in korte broek en polo bij de ijsjeswinkel aan zijn hoogblonde zoontje van 8 ofzo uit te leggen dat āde ingrediĆ«nten van het ijsje zo puur warenā en āof hij de kwaliteit kon proevenā.
Dit zijn precies de mensen uit mijn les haha.
Oh man ik krijg gelijk flashbacks naar de interrail die ik deed met mān ex
Alleen ging het bij hem veel verder, in Polen begon hij ineens te zeggen dat de vrouwen zo puur en onderdanig zijn daar
Ik snap dat het je ex is.
Hahaha vraag me af of er Italianen zijn die helemaal āinto Nederlandā zijn en dan de chef gaan zeggen dat de bitterballen en frikadellen āhelemaal toppieā waren.
Ik kan me trouwens ergens wel vinden in een soort rare liefde voor een land. Zo ben ik altijd wel een fan van de Britse cultuur geweest, tot soms op het obsessieve af, maar ja om nou te zeggen dat ik me er echt mee identificeerdeā¦nee dat niet. Maar het was wel een grote reden dat ik in Engeland ben gaan studeren haha. Dus ergens ben ik misschien ook wel zoān creepy persoon . Ohhh en ik heb ook sinds een paar jaar een liefde voor IJsland, zeker nadat ik er ben geweest, maar dat leek me al duidelijk haha.
Het was al een paar jaar uit maar na deze reis bloedde het van mijn kant snel dood ja
Ohhh dit is zoān herkenbaar. Ik kende zoān gast die dan de gazzetta dello sport altijd zo overdreven las dat iedereen het wel moest zien dat hij EEN ITALIAANSE KRANT las. Gatverredamme. Kijk mij mijn Italiaans eens beoefenen, terwijl ik staand aan de bar een ristretto naar binnen werk. Ben jij er nog zo eentje die na de maaltijd een cappuccino besteld? Och dat is zo Nederlands.
Haha volgens mijn Italiaansleraar was de liefde best eenzijdig. Wij hebben bijv. ook wel eens dingen in het nieuws over Italiaanse politiek of andere dingen en andersom is dat niet zo. Volgens hem dan.
Toen ik als puber naar Italiƫ ging kon ik altijd wel goed scoren met het gedoogbeleid, dat wel.
*Ik snap trouwens wel dat je een land heel leuk kan vinden hoor. Dat vind ik dus zelf ook van ItaliĆ«. Maar sommige mensen doen alsof ze het land en de cultuur beter begrijpen dan de lokale bevolking en dat lijkt me heul erg sterk. Of ze zeggen iets als: āEigenlijk ben ik van binnen meer Italiaans dan Nederlands.ā
Terwijl het echt wel een verschil is om ergens te wonen/studeren of er jaarlijks op vakantie te gaan.
Volgens mij zijn die Japanfans waar het mee begon een beetje het zelfde.