1 van mijn grootste food triggers is wanneer ik recepten voor donuts zoek en ze komen met hun fucking baked donuts. “Net zo lekker maar minder ongezond” …
Fuck off!! Donuts horen vet en greasy.
Alleen als de timon en pumba ijsjes ook terug mogen kopen!
Dan hebben we een package deal.
En Kapitein Koek plzz
Omgg ik was vergeten dat dat bestond, mijn moeder kocht dat nooit, was altijd jaloers op kinderen die dat mee naar school hadden
Zo, ik heb er echt veeel te lang over gedaan voor ik doorhad dat je niet doelt op accessoires voor donuts, zag al helemaal donuthouders enzo voor me.
Mijn impopulaire mening is dat ik slapen met sokken fantastisch vind. Ik slaap het liefst bijna naakt, met alleen een onderbroek en lekker warme sokken, het liefst als een burrito in een dun laken gewikkeld, maar in elk geval met sokken. Voel me er helemaal door beschermd.
Waarom vind je dat niet hetzelfde?
@anon28710462: shook! Dit is echt een geweldige impopulaire mening hahaha. Slapen met sokken is verskrikkelik!
Omdat ik me cultureel wel christelijk voel aangezien ik carnaval, Pasen en kerst vier.
Ik ben er nu eindelijk achter wie je avatar is. Ik vond haar erg op Harley Quinn lijken maar toen speelde ik opeens lol
Yes, mijn favoriete citaat!
Ben semi beledigd door Harley quinn maar zie het ook wel misschien moet ik maffia jinx maar weer uit de kast halen
Ja
Van die kleffe zooi uit het knuistje
Ik zie een beetje op tegen het moment dat de mensen om me heen aan kinderen gaan beginnen. Ik houd niet zo van kinderen, weet nog niet of ik zelf kinderen kan en wil krijgen, en ik vind het een heel oninteressant gespreksonderwerp.
Ik ben gewoon bang mensen dan een beetje ‘kwijt’ te raken, omdat een kind krijgen natuurlijk een heel ingrijpende gebeurtenis is, en ik dan gewoon niet meer met ze kan relateren.
Volgens mij hebben megaveel mensen dit, is niet impopulair denk ik hoor. Ik vind het ook wel logisch eigenlijk. Als er iets in iemands leven komt wat heel overheersend en ingrijpend is en jij hebt daar niks mee is het haast onvermijdelijk dat er iets verandert in je vriendschap omdat je gewoon minder raakvlekken hebt opeens. Maar goed, je kunt natuurlijk nooit voorspellen hoe iedereen daarop zal reageren dus misschien loopt het wel los allemaal.
Ja bij mij precies hetzelfde :(.
Je kunt er beter maar op voorbereid zijn, want dat gaat ook gewoon kut worden - is mijn ervaring.
Inclusief dat “de moeders” dan met elkaar gaan afspreken met de kindjes en ze jou niet eens meer vragen en je dan achterblijft met een mix van emoties: moet je opgelucht zijn of je super kut voelen? Dat soort gedoe.
Niet leuk, blijkbaar vrijwel onoverkomelijk.
Wow, echt? Dat vind ik wel een beetje onaardig van ze hoor.
Hier een vriendinnengroep van 6, waarvan 4 met kinderen en 2 zonder. En we spreken eigenlijk altijd gewoon met zijn allen af, nooit met alleen de moeders. Moet er ook niet aan denken haha! En als we afspreken gaat het de eerste 5-10 min wel ff over de kinderen etc gewoon als update. Maar daarna echt niet meer hoor. Moet er niet aan denken man. Ik ben nog steeds meer dan alleen moeder, ook als mijn eigen kind er bij is.
We spreken om te borrelen ook nog wel met z’n allen af hoor (helaas voor mij gaat het dan wel meer dan 5-10 min over de kinderen, maar goed, daar kan ik wel mee leven), maar heb wel meegemaakt dat zij voetbal-kijk-dates bleken te hebben “gezellig met alle kindjes tegelijk”, terwijl het ooit was “gezellig met alle aanhang tegelijk”. Of met stellen met kinderen naar speeltuinen/pretparken. Vind het wel pijnlijk dat je dan niet eens gevraagd wordt en dat achteraf ziet.
En het lullige is dat je dan denkt: mag ik me hier wel kut over voelen, want als ze me gevraagd hadden, was ik dan wel meegegaan? Maar goed, dat staat natuurlijk eigenlijk los van het jou überhaupt vragen.
Oh ja ik snap je helemaal. Ook al heb je er misschien geen zin in, dan wil je wel gewoon dat ze aan je denken en je vragen, zodat het jóúw keuze is om te maken, en niet dat die voor je gemaakt wordt.
Mijn impopulaire mening; ik merk dat ik best wel links beïnvloed wordt door het forum. Maar ik zapte gister of eergisteren langs een programma waarin Jort Kelder vertelde over zijn kijk op Corona en de economie en waar hij zijn mening genuanceerder uitlegde, en ik was het echt voor een groot deel met hem eens. Vond dat hij echt een aantal slimme dingen zei. Terwijl ik toen het programma begon nog tegen mn man riep ‘iel Jort Kelder, die snapt het echt niet hoor blablabla’.
Ik vind het ook best moeilijk om te zien dat de moeder in kwestie ineens nieuwe vriendinnen krijgt die ook moeder zijn. Wij zijn al jaren een trio, deden alles samen en zagen elkaar onderhand elke dag. Sinds 1 van de 3 moeder is, is dat natuurlijk anders (wat ik begrijp), maar als ik dan op Facebook zie dat ze met nieuwe vriendinnen “mommydates” heeft steekt dat best wel want voor ons heeft ze geen tijd meer. Alsof we niet meer meetellen zonder huilende baby.