Eigenlijk is dit met elk gerne wel. Als je het de hele tijd achter elkaar draait klinkt elk lied hetzelfde.
Ja ik heb vaak afspeellijsten die ik maak met veel verschillende genres dus heb er als ik zelf muziek op zet weinig last van⊠en radiozenders luisteren die daarbij passen. Geen sky maar stubru is mn favo.
Nou nou moest niet per se maar het dorpscafe was gewoon heel erg onaantrekkelijk vanwege het volk wat er altijd komt
Oh wat heerlijk!
Ik vind het om eerlijk te zijn lachwekkender dat je op je zestiende een levenspartner weet te kunnen selecteren. Maar goed dat is dan ook mijn impopulaire mening hier
Maar dat is, als ik vanuit mezelf spreek, toch ook niet wat je doet op je zestiende. Ik kreeg op mân 15e verkering met iemand die ik leuk vond, niets meer niets minder. Niet serieuzer of minder serieus dan hoe andere leeftijdsgenoten verkering hadden. Er kwam alleen geen moment in de 17 jaar daarna dat we er een punt achter wilde zetten. Dat kan niet bij je passen, dat snap ik helemaal. Maar het is niet zo dat je op je 16e (bewust) een levenspartner uitzoekt waar je mee wil trouwen en kinderen wil krijgen.
Ik denk dat de selectie daarna pas plaatsvindt. Ik kwam mijn vriend toevallig op mn 16e tegen in de kroeg; duurde sowieso wel tijdje voordat we iets kregen en daarna duurde het ook wel even voordat het echt serieus werd.
Maar toen het eenmaal serieus was, bleef het serieus en ook serieus leuk.
Nu, bijna 18 jaar later, hebben we het nog steeds leuk en ben ik gelukkig. Maar in die 18 jaar is dat echt (edit:) niet constant altijd zo geweest en is het vaak genoeg (bijna) uit geweest etc.
Maarja toch zijn we nog bij elkaar
Ik vraag me dan vooral af of die mensen dan nooit veranderd zijn. Ik heb hele andere meningen en interesses dan toen. Dan moet je partner daar dan maar net in mee groeien.
Mijn man zei op onze 1e date dat die geen kinderen wilde. Ik was 18 en dacht nou daar heb ik nou ook echt nog geen zin in. Wist ik veel dat we 12 jaar later nog samen zouden zijn. (met kind haha)
Ooh en @Soy.peor mân man is wel meegegroeid in idealen. We hebben om en om periodes dat we activistischer betrokken zijn. En onze idealen vinden elkaar wel al hebben we niet dezelfde onderwerpen als speerpunt.
Edit: ik ben trouwens best burgerlijk verder hoor, mân man heeft ook nog eens al sinds de middelbare dezelfde vriendengroep en ze worden allemaal dit jaar vader. Nou das toch leuk.
Lijkt me toch ook enigszins wel de bedoeling? Anders kun je elk decennium wel een nieuwe partner zoeken, want je verandert altijd wel. Tuurlijk, in je adolescentie wat meer, maar op je 50e ben je ook niet meer dezelfde persoon als nu. En lijkt me ook niet fijn om voor elke levensfase weer je partner te moeten dumpen.
Ik vind het juist iets heel moois dat je al vanaf jong met dezelfde persoon samen bent, samen groeit en het weet te laten werken met elkaar.
Ik heb dit ook met vriendengroep van mijn vriend. Echt vrijheid blijheid maar sommige van hen zijn mijn vriendinnen geworden & me zo dierbaar. Voel me vaak juist zo dankbaar dat ik zulke fijne vriendinnen âerbijâ heb gekregen waar ik altijd terecht bij kan.
Echt mijn nachtmerrie dit. En in dit soort situaties gaan dan uiteindelijk alle vrouwen samen staan opruimen en afwassen terwijl de mannen biertje zoveel open trekken
Bedoel je de ballentent? Daar heb ik letterlijk nog nooit een voet binnen gezet
Walgelijk. Ik kom trouwens het mannelijke deel van die vriendengroepen wel eens tegen in âde grote stadâ. Dan zijn ze met âde boysâ op stap, hebben ze zogenaamd geen relatie en zitten ze met elke vrouw aan te pappen. Als je ze opzoekt op social dan hebben ze allemaal al een klein kind en hun high school sweetheart is weer hoogzwanger. Leuk.
Met reggaeton wel meer dan bij de meeste genres omdat de drum-bass beat bijna gelijk is in elk nummer (komt vanuit dembow) en de bpm is ook altijd ongeveer hetzelfde.
Dus ik snap je klacht wel @Nimbus2000 heel veel nummers zijn op dezelfde beat gemaakt en als je je erop focust hoor je alleen dat.
Brrrr je zou ze wat. Laatst ontdekte ik ook zat ze zich voorstellen met een andere naam. Om anoniem te blijven. Maar er was natuurlijk 1 sukkel in de groep die wel zn eigen naam gebruikte, dus toen ik hem opzocht vond ik in zijn lijst zo die andere gasten. En ja hoor: allemaal getrouwd en âbest dad everâ. (Ter info: ik keek niet voor mezelf uiteraard, 1 gozer wilde steeds zoenen met een vriendin van me en hij zat steeds aan haar behind. Zijn vrouw bleek zwanger te zijn van de tweede.)
Ja de ballentent inderdaad of de pleinfeesten maar daar gingen we nooit naartoe vanwege de mensen die daarop afkwamen. Het meer marginale gedeelte van het dorp.
Ik zie het probleem niet.
Ik vind Taylor Swift echt kut. Saaie muziek, geen bijzondere vocals ofzo en haar fans zijn echt de definitie van white feminism. Verschrikkelijk en die hype lijkt maar niet weg te gaan.
Maar heb je dan bijvoorbeeld ook geen goede vriendschappen van toen je zestien was? Uiteindelijk is dat ook een relatie waarbij je verandert en groeit, en sommige mensen vallen af, maar sommige mensen blijven. Ik denk dat het misschien een beetje daarmee te vergelijken is (voor mij dan).