Ik heb net een baby van 5 weken oud en we hebben recentelijk twee huishoudens samengevoegd, en dat is qua opruimen echt een helse combinatie. De baby vraagt natuurlijk mega veel aandacht dus weinig tijd om op te ruimen, en er staan heel veel spullen ineens want de baby behoeft veel spullen (kinderwagen, maxi cosi, hydrofieldoek, speentje, vitamine druppels, kolfapparaat, etc), krijgt veel spullen qua kaarten en kraamkadootjes, en er zijn door de verhuizing dus meer spullen bij gekomen (en een verdubbeling aan planten). Ik word hier dus echt tering onrustig van, dus loop bijna ieder mogelijk moment op te ruimen en te organiseren omdat ik me anders de hele dag zit te storen aan spullen die ergens liggen en ergens anders horen of geen plek hebben. Die drukte van zoveel spullen om me heen maakt me gewoon opgefokt en gestresst bijna, is niks calvinistisch of overdreven nuttigs aan (bij mij iig).
Haha dat is hier de dagelijkse realiteit. Ondanks hele nette ouders krijg ik dit soort volwassen dingen maar niet onder de knie. (En dat terwijl we hier inmiddels al 10+ jaar kinderen rond hebben lopen )
Ik snap je wel. Bij mij is het ook een onderdeel van schematherapie dat ik zo volgens ‘eerst de dingen die moeten dan de dingen die leuk zijn’ leef. Ik vind dat geen humble brag want ik ga continu over mijn eigen grenzen ermee en ik zou veel liever het iets losser kunnen laten.
Eigenlijk is het al raar dat we het een humble brag noemen want dat impliceert dat het een beter is dan het ander en wie bepaalt dat?
Jammer dat het direct als humblebrag wordt gezien, ik zou namelijk oprecht willen dat ik dat kon en niet in zin van kijk mijn huis is altijd netjes. Ik heb gewoon last van visuele overprikkeling wanneer ik te veel " leefzooi " om mij heen heb en dat is juist in mijn geval echt een probleem terwijl het mij als persoon een veel leuker relaxter iemand zou maken als ik het kon loslaten. En ik zou bovendien een veel leukere moeder zijn als ik daar wat relaxter ik ben i.p.v. dwangmatig
Ik heb dit ook en ik ben de hele tijd bang dat dat gewoon een teken is dat ik oud word/ben?
Nee ik zweer je de Paprika Ribbel van Lay’s is afgelopen maand veranderd, het rokerige (smaakvolle!) is weg
Super herkenbaar ik word ook leip in mijn hoofd van die troep. Dan slaapt de baby eindelijk en ik kan dan echt niet relaxen tot iig de ruimte waarin ik zit is opgeruimd (niet per se schoongemaakt, want geen puf voor, maar dus vooral geordend).
Laat die chipsfabrikanten je niet onzeker maken. Maar dit was ook mijn eerste gedachte. Voelde me ineens wel volwassen om een keer zonder minimaal 5 zakken chips de winkel uit te lopen.
Ik wist niet dat Lay’s van Pepsico was. Met zulke vieze cola is het logisch dat je ook niet op de chips kunt vertrouwen.
Lol @ al die reacties op instagram. Mensen zijn er heilig van overtuigd dat (teveel) zout geen probleem is maar dat plantaardige olie het probleem is en dat alles in dierlijk vet gebakken moet worden.
Mijn impopulaire mening: we zijn allemaal teveel gewend aan de smaak van zout, over een tijdje proeven we het verschil niet meer en is het weer gewoon lekker.
Ja heb ik ook ik kan pas rusten als alles is gedaan en dat is echt niet iets om trots op te zijn. Ik baal er zo vaak van want uiteindelijk is tijd spenderen (of het nou met jezelf is, je partner, met je gezin of vrienden of wie dan ook) het belangrijkste in het leven, althans dat vind ik. Het is een vreselijke innerlijke onrust die ik steeds voel.
Ohhh hij is echt mijn bec en hij eet altijd zo viezig
Jaa klopt!
Ik heb de kaneelsterren van Bolletje gekocht. Wat een saaie kutkoekjes.
De sneeuwpoppen zijn lekkerder vind ik
Daar trap ik niet meer in!
Oh nee ik vond die sneeuwpoppen een grote teleurstelling, maar toch gisteren de kaneelsterren geprobeerd en vind die juist heeel lekker.
Sneeuwpoppen missen nu het laagje suiker
Yes eindelijk iemand met smaak!