Haha sorry ik moet echt een beetje lachen om deze reacties
Oh ik wou dat ik in troep kon leven mijn huis is altijd zo netjes
Haha sorry ik moet echt een beetje lachen om deze reacties
Oh ik wou dat ik in troep kon leven mijn huis is altijd zo netjes
Humble brag
Dankje, dit inderdaad.
Ik zit nu op de bank te scrollen, al een uur. Heb wel soep gemaakt tussendoor. Maar ik voel dus echt met geen enkele vezel in mān lijf de behoefte nu de eettafel leeg te ruimen, de keuken op te ruimen, de boekjes van mān dochter terug te leggen of de was af te halen.
Ik kan ook prima borden waarvan gegeten is op de eettafel laten staan tot we daar weer moeten zitten. Zou willen dat ik denk ānee ik doe het meteen in de vaatwasser dan is het maar wegā.
Hopelijk doe ik het komende uur nog wel een van die dingen (of lunch voor mezelf maken).
Maar zit je daar nou mee of ben je er blij mee?
Ik ben precies zo en voel me er eigenlijk wel een gezegend mens mee. Lijkt me vreselijk om altijd in het stramien āeerst iets nuttigs, dan iets leuks!!ā te moeten en alleen maar te kunnen leven. Dus snap wel dat mensen hier soms iets meer van zouden willen hebben.
Weet niet of dit helemaal de gedachte erachter is hoor. Ik hou gewoon van een opgeruimd huis en het kost me dan ook max 10 minuutjes om alles na het eten op te ruimen. Vind ik fijner dan rommelig en ik zit niet in een stramien
Haha oke dat stramien is beetje overdreven maar bij veel mensen hangt het denk ik wel samen. Niet bij iedereen.
Bij mijn man is dat het wel. āje gaat toch niet zitten als er nog allemaal dingen moeten gebeuren?ā en āeerst de dingen doen die je moet doen en daarna de beloning, dan geniet je er meer vanā en blabla.
Lekker oerhollands calvinismeš¤£
Het is bij mij eerder dat als ik eenmaal op de bank ben geploft ook ECHT niet meer de keuken en eettafel ga opruimen, dus daarom probeer ik het wel gelijk na het eten te doen. Anders krijg je de situatie van nu: pan van gisteravond staat nog ongewassen op het aanrecht haha
Jaa maar die 10 min is niet het enige, er zijn zoveel dingen te doen in huis, en als je ook nog een drukke baan en sociaal leven hebt komt t (zoals hier) ook wel eens op de laatste plaats.
Vind het knap als mensen alles spik en span hebben het lijkt me veel rust geven, ben er ook gewoon niet goed in ofzo.
Ik heb net een baby van 5 weken oud en we hebben recentelijk twee huishoudens samengevoegd, en dat is qua opruimen echt een helse combinatie. De baby vraagt natuurlijk mega veel aandacht dus weinig tijd om op te ruimen, en er staan heel veel spullen ineens want de baby behoeft veel spullen (kinderwagen, maxi cosi, hydrofieldoek, speentje, vitamine druppels, kolfapparaat, etc), krijgt veel spullen qua kaarten en kraamkadootjes, en er zijn door de verhuizing dus meer spullen bij gekomen (en een verdubbeling aan planten). Ik word hier dus echt tering onrustig van, dus loop bijna ieder mogelijk moment op te ruimen en te organiseren omdat ik me anders de hele dag zit te storen aan spullen die ergens liggen en ergens anders horen of geen plek hebben. Die drukte van zoveel spullen om me heen maakt me gewoon opgefokt en gestresst bijna, is niks calvinistisch of overdreven nuttigs aan (bij mij iig).
Haha dat is hier de dagelijkse realiteit. Ondanks hele nette ouders krijg ik dit soort volwassen dingen maar niet onder de knie. (En dat terwijl we hier inmiddels al 10+ jaar kinderen rond hebben lopen )
Ik snap je wel. Bij mij is het ook een onderdeel van schematherapie dat ik zo volgens āeerst de dingen die moeten dan de dingen die leuk zijnā leef. Ik vind dat geen humble brag want ik ga continu over mijn eigen grenzen ermee en ik zou veel liever het iets losser kunnen laten.
Eigenlijk is het al raar dat we het een humble brag noemen want dat impliceert dat het een beter is dan het ander en wie bepaalt dat?
Jammer dat het direct als humblebrag wordt gezien, ik zou namelijk oprecht willen dat ik dat kon en niet in zin van kijk mijn huis is altijd netjes. Ik heb gewoon last van visuele overprikkeling wanneer ik te veel " leefzooi " om mij heen heb en dat is juist in mijn geval echt een probleem terwijl het mij als persoon een veel leuker relaxter iemand zou maken als ik het kon loslaten. En ik zou bovendien een veel leukere moeder zijn als ik daar wat relaxter ik ben i.p.v. dwangmatig
Ik heb dit ook en ik ben de hele tijd bang dat dat gewoon een teken is dat ik oud word/ben?
Nee ik zweer je de Paprika Ribbel van Layās is afgelopen maand veranderd, het rokerige (smaakvolle!) is weg
Super herkenbaar ik word ook leip in mijn hoofd van die troep. Dan slaapt de baby eindelijk en ik kan dan echt niet relaxen tot iig de ruimte waarin ik zit is opgeruimd (niet per se schoongemaakt, want geen puf voor, maar dus vooral geordend).
Laat die chipsfabrikanten je niet onzeker maken. Maar dit was ook mijn eerste gedachte. Voelde me ineens wel volwassen om een keer zonder minimaal 5 zakken chips de winkel uit te lopen.
Ik wist niet dat Layās van Pepsico was. Met zulke vieze cola is het logisch dat je ook niet op de chips kunt vertrouwen.
Lol @ al die reacties op instagram. Mensen zijn er heilig van overtuigd dat (teveel) zout geen probleem is maar dat plantaardige olie het probleem is en dat alles in dierlijk vet gebakken moet worden.
Mijn impopulaire mening: we zijn allemaal teveel gewend aan de smaak van zout, over een tijdje proeven we het verschil niet meer en is het weer gewoon lekker.