Weet je in ieder geval hoe alle introverten zich iedere dag voelen omdat ze zich constant aan ‘ons’ aan moeten passen!!
Herinnert me er aan dat ik toen weken/maanden hier weg ben geweest omdat ik NIKS meer wilde zien/lezen/horen over Corona etc. buiten het werk om, omdat het idd zo fucking heftig was, dus ook niet hier kon/wilde meelezen.
“Grappig” dat je jezelf een mantelzorger van een zombie noemde want ik denk dat m’n vriend het zo ook wel eens beschreven heeft, in elk geval de periode maart-mei 2020, daarna ging het wel weer. Ugh never again please.
Ja nu moet je weer wachten tot bijv 5 december om te zien welke collega’s en kennissen op de zwarte lijst moeten.
Het zal vast in veel gevallen ook wel vals sentiment zijn waar we de positieve dingen van herinneren en de minder leuke dingen misschien wegdrukken. Het ‘vroeger was alles beter’ sentiment waar bejaarden nog wel eens last van hebben.
Maar prikangst is toch gewoon dat je bang bent voor naalden, dat heeft toch niks met wappie te maken? Dan denk je niet dat het vaccin een chip bevat die ervoor zorgt dat Bill Gates je kan volgen (as if Bill Gates would care), maar vind je het gewoon eng om een naald in je arm te krijgen. Nogal een verschil
@Lula als introvert kan ik je vertellen dat het normale leven toch echt een stuk fijner is. opgelegde zelfisolatie is toch een stuk minder fijn dan vrijwillige
ja zeker true, toont aan hoe zwart wit ik dacht, ik vond iedereen die zich niet liet vaccineren een wappie namelijk
Hmm ja deels mee eens. Discriminatie? Racisme? Het verbreken van iemands grondrechten? Fout. Punt. Hoef je niet genuanceerd over te doen (en doe ik ook niet). Maar over heel veel kwesties wordt net zo duaal gesproken als over deze onderwerpen, terwijl de realiteit zoveel veelvormiger is dan dat. En dat is denk ik jammer. En daarnaast denk ik (open deur maar goed) dat het vaak ook goed is om over de meeste onderwerpen inderdaad in gesprek te blijven en gaan.
Heb gemerkt dat (ja oke n=1) in mijn diepfriese schoonfamilie veel (voor)oordelen leven, en na een open gesprek blijkt dat een gebrek aan kennis daar vaak aan ten grondslag ligt. En na het besproken te hebben er veel wordt bijgedraaid. Niet dat je het opeens over alles eens bent, maar wel dat er common ground is en in ieder geval een gedachte ontstaat, overigens ook vaak genoeg bij mezelf. Juist omdat ik nogal eens behooorlijk stellig kan zijn. Maar goed dat is mijn volgende impopulaire mening, dat ik denk dat het toch ook vaak de toon is die de muziek maakt (wederom - niet áltijd, in mijn optiek zijn er ook onderwerpen die plain goed of fout zijn).
Edit: haha ik realiseer me dat ik nu genuanceerd aan het doen ben over de kwestie of nuance (altijd) wenselijk is. Maar goed ik ben ook heel redelijk en superieur, dus ja daar ga je al
Oh ja maar fascisten en extremisten, daar kun je ook niet een zinvol of vruchtbaar gesprek mee voeren. Bovendien zou ik daar te kwaad voor zijn denk ik. Dat vind ik absoluut echt van een andere orde.
Ik vond het wel wat romantisch hebben. En gewoon dat je niks moest. Heerlijk.
Heerlijk het park ingaan met de hond en aan niks anders denken.
Cottage core in de Randstad
rust, ik mis ook echt mijn zomervakanties dat ik twee maand in bed lag te rotten en misschien 3 keer buiten huis kwam. Dat kwam ook een beetje terug hier in het begin van Corona omdat je gewoon niet mocht gaan werken. Ik moet echt eens werk maken van een job als kluizenaar.
Maar zoals @tessel zegt, de hele reden en gedachte erachter is echt ziek
Ja, was een aparte ervaring. Ik werkte thuis, moest vooral voor het draaien van het huishouden zorgen en soms was er een soort zombie thuis die kwam eten of slapen. Of hij was op de bank in slaap gevallen.
Ik heb echt heel veel gepuzzeld en gewandeld met podcasts op, dat was mijn leven. En oh wee als er een podcast ook maar iets de actualiteiten aanraakte, dan moest er meteen wat anders op.
Maar fijn dat mensen er zo lekker nostalgisch op terug kijken.
Ik vind heel veel leuke dingen doen leuk, maar lekker rustig aan doen ook(ben ik nu achter)
En thuis vermaakte ik me prima; lekker puzzelen, haken, geo caching, suppen, zuurdesem maken, aqaurellen. Allemaal nieuwe corona hobbies.
Die eerste periode was echt zo naar. Ik zat alleen thuis, zag niemand, behalve een vriendin waarmee ik dagelijks ging wandelen op 3 meter afstand van elkaar maar de gesprekken gingen alleen over covid. En daarnaast had ik het idee dat ik alle extra tijd die ik nu had goed moest besteden, wat uiteraard niet lukte. Thuiswerken ging ook nog eens zwaar kut, ik voelde me zo ellendig.
Een vriend raakte nadien me een keer omverwachts aan en ik geloof dat ik een elektrische schok door me heen voelde gaan, zolang had ik geen ander mens aangeraakt.
Het enige wat ik soms mis is dat de winkel waar ik werk dicht moest blijven Wat zou ik nu graag af en toe de deur dichttrekken en het Gesloten-bordje ophangen als ik teveel te doen heb naast klanten te helpen.
Wat ik ook de hel op aarde vond is die 30 minuten winkelen. Ik heb nog nooit zoveel mental breakdowns gehad als in de corona periode.
Ik mis het niet dat je alleen naar het ziekenhuis moest terwijl je erg ziek was. Dat was voor mijn ziekte nog semi te doen. Maar ben nu mn schoonmoeder leukemie heeft zó blij dat die beperkingen nu weg zijn.
Ik zei al dat ik er heel veel niet van mis ook. Ik werkte als zwangere (en kreeg een miskraam en raakte nog een keer zwanger) in een ziekenhuis in de schoonmaak waar heel veel angst was onder m’n medewerkers, ik elke dag wel bange huilende mensen bij me op kantoor had, ik mensen moest inwerken in positieve covidruimtes omdat er gewoon teveel tegelijk ingewerkt moesten worden en heb van heel dichtbij genoeg ongein gezien. Zelf ook corona gehad waar ik een maand echt ziek van ben geweest. Het was extreem stressvol en een periode die ik nooit terug zou willen. Ik heb niets dan respect voor iedereen die zichzelf staande heeft moeten houden in die periode.
Maar als er wordt gevraagd wat ik mooi vond aan die tijd was het wel ook de enige zwangerschap die ik ooit ga hebben en kijk ik nostalgisch terug op de liefdevolle momenten in een bizarre wereld met m’n man tussendoor. Dat is wel wat anders dan dat ik lekker nostalgisch zit te doen over de hele periode he.
zo wow, dit was ik helemaal vergeten
of dat je je moest aanmelden voor een winkel en niet gewoon even naar binnen kon lopen
ik woonde bij mijn (nu ex-)schoonouders toen corona uitbrak wat een nachtmerrie
Sensitief van je.