Oh ik zie nu dat ik het verkeerd heb verwoord, ik ben het met jullie eens dat die verschuiving terugkomt, maar het gedrag uit de spoiler zie ik daar echt los van. Volgens mij is dat altijd wel geweest en voornamelijk onder die leeftijdsgroep, terwijl diet culture meer iets van alle leeftijden is.
Pfffff, hebben wij dezelfde moeder? Zodra ze boven de 65 kilo komt is het klagen dat ze te dik isâŠ
Wat dat laatste betreft: helaas, ik woon al heel lang niet meer thuis maar het blijft een ding, met name in mân hoofd. En ik hou bijna altijd, overal, mijn buik in, is er goed ingestampt vroeger.
Oh dit is zo herkenbaar,
Mijn moeder en tante zijn al echt hele leven bezig met afvallen, willen altijd hetzelfde gewicht blijven, en dezelfde maat behouden, terwijl ze ook gewoon ouder worden en hun lichaam verandert.
Ze bewegen op hun werk allebei vrij veel en wandelen dan ook nog 5 keer per week (zetten gemiddeld op een dag rond de 28.000 stappen)
Vlak voordat ze op vakantie gaan, gaan ze ook heel weinig eten, zodat ze op vakantie kunnen losgaan en hetzelfde gewicht kunnen blijven.
En verbaasd zijn dat ik en mn nichtje een verstoorde relatie met eten hebben.
Mijn moeder heeft alle diëten gedaan die er zijn. Haar favo zinnen tegen mij zijn ook oh je bent afgevallen of als je aan je zelf gaat werken
De ergste was het ziekenhuis dieet en dat ze maar vond dat ik wel mee kon doen als haar support. Ik was in die periode super mager, sportte 6x per week en dan mocht ik als avond eten 1 geroosterde boterham met een tomaat en een sinaasappel Gelukkig had ze op dag 1 al door dat ze deze ellende toch echt in haar eentje moest doen.
Ben echt blij dat mn moeder me altijd volstopt met eten. Ook tijdens die rare dieet periode. Maar ik was een kind toen. Wat walgelijk.
Klopt. âOh dat kleed mooi slank afâ.
Geen moeder van boven de 60 die zal zeggen âoh, daar heb je mooie flinke billen inâ
Mijn moeder zei ook altijd bij alles wat ik at hoeveel calorieën er wel niet inzaten en hoe lang je daarvoor moest rennen om het weer te verbranden. Let me eat in peace!!!
Dit klinkt allemaal echt vreselijk
Ik had gisteren overdag niet gegeten (stress) en hoorde mezelf toch âja maar ik heb niet veel bewogen vandaagâ zeggen toen mijn vriend opperde pizza te bestellen . Toen het kwartje (ohja verstoord eetpatroon vanuit mijn jeugd want eigenlijk ben je toch best lekker bezig?) viel heb ik extra gorgonzola op de pizza besteld.
De mijne wel.
Maar die heeft zelf ook genetisch brede heupen en een dikke kont ( of zoals ze zelf zegt âeen breed maatschappelijk draagvlakâ ) dus is ook gewoon uit zelf belang denk ik haha. Als ze mij bodyshamed, shamed ze zichzelf ook.
Breed maatschappelijk draagvlak, die houd ik erin haha
Heb dit dus op mân 16e gedaan terwijl ik 20 km fietste op een dag. Mijn moeder kookte en woog alles af voor mij. Achteraf zo bizar, ik had niet eens overgewicht ofzo
Edit lees dat ik niet de enige ben. Zie nu ook die almond mom vaker voorbijkomen idd en het is echt zo herkenbaar
Hebben de meeste moeders geen moeite mee denk ik? Zeldbeeld/zelfvertrouwen van niks die (meeste) moeders van 60+.
Mijn moeder had altijd een platte kont, geen heupen en dunnen benen en ik het tegenovergestelde. Als puber had ze dan altijd commentaar dat bepaalde broeken âniet kondenâ met mijn âbrede heupenâ. En inderdaad ook alle dieetboeken kopen en denken dat ze gelukkig zou zijn als ze 5 kilo zou afvallen.
Na al die berichten over diëten en bodyshaming (en wat ik van vriendinnen meekreeg) ben ik soms wel blij met alleen een vader te zijn opgegroeid die het echt allemaal niets kon schelen. Dat is ook een impopulaire mening. Al was iedere week op de basisschool naar de Mac ook wel gek maar toch beter voor je zelfbeeld
Mijn moeder zei gelukkig nooit iets over mijn lijf/eetgedrag. Zij deed ook nooit geen dieet en was volgens mij tevreden met hoe ze er uit zag. Jullie berichten zetten mij wel aan het denken. Ik ben sinds de corona best veel aangekomen. Hier heb ik soms best veel moeite mee. Op de dagen dat ik mij onzeker voel zeg ik waar mijn kinderen bij zijn dat ik dik ben en dat ik moet afvallen. De opmerking: ik mag pas weer kleding kopen als ik zoveel kilo afval zeg ik ook best vaak. Ik had echt geen idee dat dat eventueel een impact kan hebben. Ik ga dat niet meer zeggen want ik wil dat mijn kinderen dat ze zichzelf goed vinden zoals ze zijn. Helaas is mijn moeder 15 jaar geleden overleden maar ik weet zeker dat ze mij dat gevoel ook zou geven: hoe dik of dun ik ook ben.
Wat een mooie reactie op dit gesprek. Ik hoop dat je jezelf ook goed gaat vinden zoals je bent, maar ik vind het al een hele mooie stap om dit niet aan je kinderen mee te willen geven! Fuck dieetcultuurâŠ
Ook van die opmerkingen âdaar wordt je dik vanâ of âplak die maar aan je reetâ als je een stroopwafel wilde gaan eten ofzo.
Laatst zei mijn moeder ook tegen mijn zoontje toen hij nog een banaan wilde dat het niet mocht want daar wordt je dik van. Ik heb toen wel gezegd dat ze dat niet moet zeggen, maar in plaats daarvan ook kan zeggen dat je er buikpijn van krijgt.
En over dat calorieën verhaal, dat hoor ik op werk nog steeds. Zit je lekker te lunchen en dan kijken ze op de verpakking van mijn beleg en zeggen: zooohee lekker veel calorieën, weet je wel hoeveel je daar voor moet sporten?
Prima Ans, veel plezier met je cracotte met hĂŒttenkĂ€se kots.
Dit haat ik zo erg!! En ondertussen die afgunstige blikken als ik 's middags zin heb in een stuk chocola ofzo en dat ga eten