hahahaaha ja zo voelt het wel.
Ik begin me echt steeds meer te ergeren aan dat alles en al die spon ook overal. OVERAL. ROT OP MET JE SPON!!!
( niet alleen op insta maar echt wat je ook opent , oooveral is spam en gesponsorde troep.)
wow ik ben echt zuur als ik mezelf zo terug lees. hahaha
Ik begrijp niet waarom je met je partner of een vriend/vriendin op vakantie zou gaan. Je weet alles al van elkaar dus op dag drie ben je toch wel uitgepraat en toe aan (het ontmoeten van) nieuwe mensen en hun verhalen? Of gewoon lekker jezelf vermaken. Je bent ook zo snel op elkaar gericht ipv op de omgeving of nieuwe mensen.
De vakanties met mān ex vond ik ook saai, dus toen heb ik op een gegeven moment een groepsreis voorgesteld. Vond ik 10x leuker. Ook omdat je samen dus weer met (en over, hehe) die mensen in de groep kan praten. Maar in mān up vind ik het allerfijnst.
Maar als je elkaar niks meer te vertellen hebt kun je je toch juist richten op de omgeving en natuur en bezienswaardigheden? Meer dan wanneer je steeds gesprekjes met andere mensen moet voeren zoals op zoān groepsreis.
Helemaal mee eens. Ik ben ook 30+
Ik heb alleen geen idee hoe Bella hadid eruit ziet
Ik ben nooit toe aan het ontmoeten van nieuwe mensen
Late reactie, maar ik voel me soms echt tussen die 2 partijen in. De ene helft gaat ieder weekend loessoe aan de drank en drugs en festivals met afters etc. En de andere helft zit thuis met een baby en gaat naar centerpar cs.
Ik wil gewoon een lekker borrelavondje of uit eten of spelletjes spelen met wat hapjes ofzo⦠?
Ik was gisteren bij een concert helemaal alleen. Het deed me daar heel veel verdriet om te zien dat andere mensen een relatie hadden of ergens in de 30 waren en gewoon nog met een groep vrienden ergens naartoe gingen. Ik mis dat zo erg. Ik ga tegenwoordig hooguit met een persoon ergens naartoe, als ik geluk heb. Om gezondheidsredenen heb ik lange tijd weinig dingen kunnen ondernemen en daardoor veel vrienden verloren. Heel veel mensen die toen zeiden dat ze een keer langs zouden komen hebben dat nooit gedaan. En die hele vriendschappen waren zo verwaterd dat er gewoon geen redden meer aan was. Mijn leven stond stil en die van hun ging door. Mensen kregen kinderen, gingen in andere landen settelen en of bouwden een carriĆØre op. Het enige wat ik de afgelopen drie jaar heb kunnen bereiken is dat ik alsnog een master heb kunnen halen en iets mobiler nu ben. Maar ik ben er absoluut zeker van dat ik al meer vooruitgang had geboekt als ik gewoon iets meer steun had gekregen in plaats dat ik 9 van de 10 keer dingen alleen moest doen. Ik heb wel eens een oude vriendin gevraagd waarom wij geen contact meer hadden. Ik had haar gevraagd of ik misschien iets verkeerd had gedaan of verkeerd gecommuniceerd had met betrekking tot mijn gezondheid. Of ik egoĆÆstisch was en te weinig naar haar leven had geinformeerd. Ik kreeg toen het antwoord te horen dat ze het gewoon veel te druk had en inmiddels met andere mensen omging. Verder niks.
Volgend jaar moet ik mijn leven opnieuw opbouwen. Ik hoop over drie maanden weer aan het werk te gaan na vele jaren thuis te hebben gezeten. Maar hoe bouw ik als dertiger weer is een sociaal leven op als iedereen al genoeg contacten heeft en ik gewoon minder kan dan vroeger. :ā)
De relaties met de mensen om me heen zijn prima. Ik ken hen alleen al van haver tot gort. Daarbij vind ik nieuwe mensen en verhalen dus in de meeste gevallen wel leuk. Ik hou van het onbekende. En ja, soms zit er iemand bij die niet zo boeiend is. Dan kap je het net zo makkelijk weer af.
Maar goed, dit is niet voor niets een impopulaire mening
ah vind het zo sneu voor je! ik ben ook 30er, je mag me altijd pm-en
Even een dikke knuffel!
Ik herken je wel in dit verhaal. Ik ben door verhuizen en een lichamelijk mankement ook vrienden verloren. Gelukkig mijn oudste vrienden overgehouden die niet meer om de hoek wonen, maar het gewoon accepteren.
Als je ooit in de kop van noord-Holland bent mag je altijd contact opnemen!!
@anon18202522 wat knap dat je ondanks je gezondheidsproblemen toch je master hebt kunnen halen en wat mobieler bent geworden, daar mag je echt trots op zijn!
Verder begrijp ik je gevoel heel goed, ik zit in een bijna gelijke situatie en dat voelt soms heel eenzaam. Ik moet ook vanaf het nulpunt een leven op gaan bouwen en raak soms een beetje in paniek als ik daar aan denk, ook om wat jij zegt, als iedereen al genoeg contacten heeft, zitten ze dan op mij te wachten? Maar aan de andere kant geloof ik niet dat iedereen al āvolā zit en voorzien is van vrienden, daar kunnen zo veel redenen voor zijn.
Weet iig dat je niet de enige bent die in deze situatie zit, en als je er ooit over wilt praten mag je me Pmāen!
ik vind dit een biecht
Ik heb een gruwelijke hekel aan het delen van mijn verdriet. In mijn omgeving ben ik daar een soort uitzondering in?
Iedereen wil graag horen hoe het met mij gaat nu mijn oma net overleden is, hoe ze overleden is, hoe het met opa is.
Ik wil daar helemaal niet over praten, laat mij lekker alleen met mijn verdrietā¦
Jaaaaa ik heb dat ook!
En als andere mensen verdriet hebben wil ik daar ook niet over beginnen want ik zou dat zelf ook liever niet hebben maar dan vinden andere me weer heel onpersoonlijk of gevoelloosā¦
Wij hadden op onze vakantie een pub crawl gedaan, dat was ook leuk. Je ontmoet dan idd wat nieuwe mensen, en dan kan je achteraf idd lekker roddelen ook over de mensen daar haha.
Na het bericht van IKEA wil ik echt never geautomatiseerde raamwering. Voor bedrijfspanden kan ik het nog begrijpen. Het is toch maar een kleine moeite om gordijnen, rolgodijnen en luxa flex even open te doen. Ik vind dat juis een fijn moment van de dag de godijnen open doen en heel even bewust naar buiten kijken of het weer / seizoen zijn werk doet en er al wat veranderd is.
Sowieso probeer ik het aantal electronische apparaten klein te houden. Ik word er onrustig van. Ik heb 13 jaar geleden mijn televisie weggedaan en mis het nog steeds niet.
Nee hoor ik verdoe eerder te veel tijd aan dingen lezen.
same. Krijg regelmatig naar mijn hoofd dat ik dan geen echte āonafhankelijke vrouwā ben, maar gelukkig laat ik mijn eigenwaarde niet afhangen van het feit of ik wel of niet auto rijd.
Ja, dit idd!
Ik heb sinds 2009 niet meer gereden oid en sowieso heel weinig gereden toen ik mān rijbewijs had gehaald. Op dit moment wil ik geen auto (en is het ook niet handig), ik vind met het OV reizen veel fijner, maar ik kan me voorstellen dat ik in de toekomst wel een auto nodig heb. Tegen die tijd neem ik dan wel weer lessen, heeft nu toch geen zin.
Nu dient mān rijbewijs voornamelijk als identificatiebewijs bij de supermarkt voor als ik wijn wil kopen.