Ik doe wel eens mijn ogen dicht als ik stijl naar beneden een tunneltje met bocht in fiets.
Hahaha. Vooral omdat ik 25 was ofzo. Niet eens 10
Ik bedenk nu dat ik vroeger toen ik achterop de fiets zat bij een vriendinnetje ineens de behoefte had om tijdens het rijden haar fietssleutel om te draaien (van het vaste slot). Dat zorgde er natuurlijk voor dat er meerdere spaken braken.
Ik heb vaak dat als ik mijn scheermesje vast heb ik de doucche de neiging om iets in mijn gezicht te scheren?? soms denk ik he zal ik mijn wenkbrouwen of mijn lippen er afscheren. Als ik met mijn fiets wacht bij een stoplicht voor een drukke weg komt er ook wel eens een gedachte om gewoon de weg op te gaan. Zo raar hoe dit werkt.
Hahaha dat heb ik ook! “Wow die wenkbrauwen kunnen in 1 x weg zijn”
Ik snap dit laatste helemaal. Ik ‘geloof’ vaak gewoon niet dat ik mijn leven zo erg zelf in de hand heb en dan denk ik daar helemaal over na.
Dit heb ik wel eens gedaan haha, ik schakelde per ongeluk van de 5e versnelling naar achteruit. Het was niet heel spannend, de tandwielen maakten een heel hard kgggg-geluid en toen kon versnellingspook niet meer verder
Oh ik vind het zo fijn dat ik nu gewoon weet dat dit “normale” gedachtes zijn.
Ik heb het vaak bij hoogtes: als ik bijvoorbeeld bovenop een gebouw staat, dat ik denk: hoe zou het zijn als ik hier nu vanaf spring?
Dit doet me eraan denken dat ooit bij iemand in de auto zat die met 60 de auto in z’n 1 zette. Los van het feit dat je best hard aan je pook moet trekken wil je dat ook echt niet. Maakt echt een heel vies geluid, gevolgd door een heel harde klap en grote kans dat je koppeling en tandwielen los op de weg vliegen haha.
Achteruit is als het goed is beveiligd dus dat is niet mogelijk. En als het al mogelijk is dan is je moter ook meteen naar de beeeeep
Maar wat is nu eigenlijk een verklaring voor intrusies? Geloof echt dat iedereen het wel heeft, maar de gedachte wil verdringen en dus ook niet meer herinnerd. Omdat je er gewoon naar van word. En omdat veel mensen niet weten dat het eigenlijk normaal is, omdat we het toch zien als hele bizarre gedachten.
Jaaa, dit soort gedachten heb ik ook vrij vaak! Waar ik woon worden vaak evenementen op deze brug georganiseerd:
Ik denk dan altijd “Wat wonderbaarlijk dat bijna niemand eraf springt of iemand anders eraf duwt!”.
Of wanneer ik door een straat loop waar niemand langsloopt maar waar enorm veel geparkeerde auto’s staan, dan denk ik ook heel vaak “Het zou zo makkelijk zijn om andermans dingen te kunnen beschadigen, toch knap dat bijna niemand dat doet.”.
Een iets onschuldigere: als ik in Amsterdam loop en ik zie mensen langs de gracht zitten, ‘zal ik een duwtje geven?’ :’)
Dit heb ik ook heel vaak!! Terwijl ik eigenlijk bang ben om naar de rand te gaan heb ik ook een drang om er keihard op af te lopen en gewoon door te lopen, de ruimte in.
Denk je nooit: ‘Wat als ik nu een hele hap uit iemands haar knip?’
Oh ja dat ook nog . Of wat als ik nu heel hard in iemand zijn oor knip. Of met dat scherpe mes even een tikje op het oor doe of een diepe snee maak.
sorry, ik wil niemand bang maken voor kappers hahaha
Disclaimer: ik zou dit nooit doen natuurlijk!!!
Dit heb ik zoooo vaak met heel veel dingen haha. Loop ik langs b.v. een collega met een paardenstaart en dan denk ik, wat als ik nu gewoon die staart eraf knip.
OW shit dit had ik niet willen weten. Ik kan denk ik vanaf nu niet meer normaal naar gloeilampen kijken.
Oh doet me denken aan dat een meisje een keer mijn zusjes haar in de fik heeft gestoken?? Zat in de klas een rij achter haar. Alleen was dat geen intrusie maar een achterlijk asowijf.
hahaha dit is zo herkenbaar. Ik wil dan echt doorbijten op de een of andere manier
Hahahaha hier moest ik echt hardop om lachen, zo kut als je dat op je hoofd krijgt haha