Mijn kat had ook eens iets tegen de misselijkheid gekregen en at pas 24u later na de medicatie iets! Hopelijk deze avond/nacht.
O wow, dat is laat. Heeft mijne inderdaad ook gehad. Dus hopelijk later dan inderdaad. Volgens mij duurde het bij de andere kat ook wel een goede 10 uur. Maar fijn dat het in elk geval niet ongewoon is Ik maak me dan om alles druk.
Onze kat komt ook direct van de straat en de dierenarts gaf als tip om zelf speeltjes te maken van natuurlijke materialen. Een kat die opgegroeid is met echte prooi, heeft volgens haar door dat het gekochte spul nep is en reageert daar niet echt op.
Ik heb toen veren verzameld op straat en die aan een touwtje gemaakt, dat vond ze al interessanter. Vervolgens heb ik het touwtje langs een dode muis gewreven die ze een keer had meegebracht zodat het daar naar zou ruiken en toen werd ze echt enthousiast.
Inmiddels zijn we een jaar verder en hoewel ze in een speelse bui nog steeds het liefst buiten achter een muis aan gaat, speelt ze ook met ons en ook met gekochte speeltjes.
Onze kat is wel een stuk jonger (rond de 2 jaar), dus dat zal ook veel uitmaken.
Met mijn zieke kat gaat het nog niet echt veel beter Heeft vannacht ook nog een keer gespuugd. Gelukkig 1 ipv 7 keer, maar toch. Hij heeft gister 1 klein hapje eten op, maar meer ook niet. Denk trouwens ook wel dat ie zich bedreigd voelt door kat 2 die nogal dominant is, maar als ik hem apart zet, eet ie ook niet. Hij ligt er ook wat slapjes bij en in hoekjes. Enige waar ie wel kracht voor heeft is boos worden als ik antibiotica geef.
Hahahaha wat dramatisch
Hebben jullie tips voor het laten wennen van een jonge kat/kitten aan buiten? Hij wil echt heeeeeeel graag de tuin in. Ik weet dat hij sowieso eerst gecastreerd en gechipt moet worden, maar dan? Op de ene website raden ze een tuigje aan en op de andere weer niet.
Mag hij uiteindelijk ook buiten de tuin komen?
Wij gebruiken geen tuigje. Bij onze ene kat duurde het heel lang voordat ie begreep dat ie ook de tuin uit kan. Hij was veel te veel bezig met alle indrukken in de tuin. Uiteindelijk hebben we hem ergens opgezet en toen pas begreep hij dat uit de tuin weg kan. We zijn toen vaak meegelopen buiten de tuin en tilde hem weer op als het genoeg was. In het begin had ik veel paniek als hij niet direct niet terug kwam haha. Maar hij komt altijd terug via de schutting. Het scheelt dat hij al 4 jaar was toen hij voor t eerst buiten kwam, hij is veel rustiger en bekijkt het allemaal op zijn gemak.
Echt tips heb ik niet verder. Met onze kitten (of nou ja, geen kitten meer, inmiddels ouder dan 1 jaar) zijn we nu ook buiten bezig. Hij rent en vliegt en jaagt door de tuin. Hij is nog veel te druk om ook maar te beseffen dat hij eruit kan komen door op de schutting te springen.
Misschien als enige tip: Tussendoor probeer ik hem te lokken met snoepjes of natvoer zodat hij weet: oh daar krijg ik iets lekkers. Inmiddels snapt hij dat want zodra ik de koelkast of zo open doe staat hij al binnen haha.
Wat rot zeg. Hopelijk knapt hij snel wat meer op en gaat hij eten.
Voel mezelf altijd zo slecht als ik ze weer in dat mandje moet zetten. Alsof ze me daarna ook niet meer aardig vindt ofzo haha. Maar ja soms moet het. Er is in ieder geval bloed geprikt en de nierwaarden zijn gecheckt, alles goed! Dus dat is fijn. Dierenarts denkt dus toch stress. Voel me daar wel echt shit om want het is hier een waar poezenparadijs en ze heeft het echt niet slecht, maar ja ik heb gewoon geen echt buiten voor haar dus misschien toch haar zelf maar buiten en binnen laten om te kijken of ze dat fijn vindt⦠ervaringen met een oudere, geadopteerde poes buiten laten? Ben zo bang dat ze de weg kwijt raakt
Mijn vorige kat was 16 toen ik haar adopteerde (van mijn zus). Ik had toen wel een tuin, maar geen kattenluik, de tuin was ook niet afgesloten. De eerste keren was ik altijd buiten bij haar, nadien zette ik vaak gewoon de deur open. Maar dat was wel een erg rustige kat, ze ging nooit uit de tuin eigenlijk, dus het hangt ook van het karakter af.
En knuffel voor jou, je doet het sowieso goed! Stress hangt van zoveel factoren af ⦠.
Jammer dat t geen Pers is
Ze lijkt zo qua kleur op mijn bolletje .
Wel echt sneu, hoewel ook fijn dat er niks gezondheidstechnisch is. Bij mij kan ze ook alleen op het balkon en die deur is dicht als ik er niet ben, maar die van mij is altijd een appartement gewend geweest dus ik heb makkelijk praten. Ik denk dat ik het zelf niet zou durven als ze niet zelf weer naar binnen kanā¦
Fijn dat er medisch niks mis is, dat is al een geruststelling! Misschien kan je de deur open zetten en kijken wat ze doet? Even mee wandelen?
In principe kan je dagelijks een korte wandeling met haar maken. Misschien blijft ze wel mooi in jouw buurt, of met een tuigje.
Wel echt vervelend hoor.
Zijn er andere katten in de buurt die door het raam binnen kunnen kijken? Sommige katten krijgen daar enorme stress van en dat kan je dan makkelijk verhelpen door de ramen af te plakken met wazige folie.
Tuigje ga ik proberen! Dat aan hebben vindt ze ook niks, dus dat oefenen ik nog. Maar wie weet als ze doorheeft wat ze daarna kan dat het wel werkt. Woon op 1 hoog, maar zie hier eigenlijk nooit katten voorbij lopen, en we kunnen ook niet binnen kijken bij andere mensen zegmaar. Nu in ieder geval ook een 2e kattenbak dus in huis gezet, dus hopelijk gaat er iets verschil maken voor mān vriendinnetje
Lijkt er nog niet op, dus ga zo weer naar de dierenarts. Neem aan dat er nu in elk geval bloedgeprikt gaat worden en misschien meer onderzoek.
Helaas zegt mijn onderbuikgevoel/intuitie dat het mis is (en helaas totnutoe bijna altijd gelijk gekregen wat betreft katten, maar hoop het nu niet ). Maar ja, het is niet anders. Als het niet meer gaat, gaat het niet.
Mān schatje is ziek⦠heel lusteloos en de hele dag slapen. Ze wil niet eten of drinken (1 hapje natvoer). Morgen meteen dierenarts bellen als ik geen verbetering zie. Ze is nu 1.5 maar ben zo bang want onze vorige kat (ook raskat) is jong overleden aan nierfalen.
Heeft iemand tips?
Als je katje zichzelf nog wast, beetje natvoer op de voorpootjes zodat ze het aflikt?
Mijn kittens worden morgen gesteriliseerd en gecastreerd en ik maak me zo druk of 't allemaal wel goed gaat. Hoor van vrienden en collegaās alleen maar goede verhalen, maar vind het toch enorm spannend!
Sowieso voor 't eerst met 2 reismandjes met de tram (vorige keer pasten ze nog samen in 1), vind ik ook een dingetje