Kattentopic #4


Mijn poes is inmiddels (naar schatting) 18 jaar oud en gelukkig gaat het ondanks haar blindheid, artrose en schildklierproblemen (al is dat laatste gelukkig praktisch verwaarloosbaar door de medicatie die ze neemt) heel goed! Ik heb haar nu bijna twee jaar geleden geadopteerd en als ik denk aan de eerste maanden bij ons en hoe ze nu is, lijkt het echt of ik een compleet andere kat heb gekregen. Haar temperament was altijd al heel zacht en lief, maar ze is echt helemaal opgebloeid. Voor mij wel een bevestiging dat (oudere) katten adopteren het best bij mij past.

Ik luister momenteel de podcast van Liesbeth Rasker, Kroegpraat, en het thema is rouw over een huisdier. De gast is Lize Korpershoek en het gaat - uiteraard - over katten. Ik vind het een mooie aflevering en ik herken veel (ik ben opgegroeid met huisdieren en die werden doorgaans allemaal heel erg oud, dus toen ze doodgingen overviel me dat verdriet heel erg). Liesbeth heeft het over haar kat die bijna 17 wordt en wat kwakkelt met haar gezondheid. Bij de dierenarts schetst de arts wat mogelijke scenario’s over wat er aan de hand kan zijn, en Liesbeth zegt daarop; oh maar ze kan daar nog wel heel oud mee worden toch? En dat de dierenarts dan een beetje ongemakkelijk zegt; euh mevrouw, ze is eigenlijk al vrij oud. Ik herken dat heel erg bij mijn eigen kat. Ik weet rationeel dat ze heel oud is, dat wist ik vanaf de adoptie. Maar tegelijkertijd wil ik dat ook niet helemaal onderkennen en focus ik me heel erg op hoe goed ze eruit ziet, dat haar vacht nog zo mooi is, dat ze nog zo goed eet en drinkt etc. Als iemand tegen me zegt; ‘ja je ziet wel dat ze oud is’ dan krijg ik daar bijna een beetje buikpijn van. Ik kan en wil niet nadenken over het moment dat we afscheid van elkaar moeten nemen.

Ik heb absoluut 0 spijt van het adopteren van een oudere, verzwakte kat. Wel heb ik enorm onderschat hoe gehecht ik aan haar ben geraakt (ze is mijn eerste “eigen” kat en we hebben natuurlijk best een proces doorgemaakt). Ik hoop dat ik haar nog heel lang bij me mag hebben

Oke sorry voor dit hele boekwerk haha

41 likes

Sinds vanmiddag zijn de kittens bij me, en wat een cuteness overload hier. Ondertussen vind ik het ook allemaal heel erg spannend want dit zijn m’n eerste katten, dus ik ben heel erg bang dingen fout te doen. Anderen zullen heel erg op gevoel eten geven bijvoorbeeld, ik wil bij wijze van spreken nu op de gram nauwkeurig weten hoeveel ik precies moet geven. Na 2 uur alleen maar rennen, ontdekken en spelen, liggen ze nu uitgeteld op de bank. Een kwam tegen me aan liggen dus volgens mij voelen ze zich wel thuis :heart:

41 likes

Ah nee joh, zo lang ze eten, drinken, een schone kattenbak, wat om mee te spelen hebben en een plekje om zich lekker terug te trekken is er niets aan de hand!

3 likes

Die basis is er gelukkig haha, dus ik moet zelf ook even vertrouwen hebben dat ik dit kan haha
Moest wel wat plekken even cat proof maken kwam ik achter, maar ook dat komt de komende dagen vast wel goed

1 like

Wat een schatje :heart: ik heb mijn kittens vanaf het begin onbeperkt brokjes gegeven. Dat kan vaak ook dus dat haalt misschien wat brokjes weeg stress eraf. Je kunt het echt! Liefde, eten en drinken en spelen en je bent hun beste vriendin.

4 likes

Jaa ze krijgen nu nog porties brokjes (en natvoer) maar onbeperkt aanbieden zou wel echt heel handig zijn! Maar soms hoor je dan weer katten die vreetzakken zijn en moddervet worden hahaha

1 like

Haha ja dat kan ook idd. Bij mij gebeurde dat bij allebei niet. Ik heb zelf het idee dat ze dan minder obsessief op eten worden maar n=1 plus waarschijnlijk wat geluk :joy:

2 likes

Wat een lieverd :smiling_face_with_three_hearts:

Ik wil ook nog niet denken aan het afscheid wat ooit gaat komen en mijn kat is nog ‘maar’ 11.

1 like

Ik heb ook toen ze kitten waren onbeperkt brokken gegeven. Ik merkte dat omdat ze zo hard groeien (mijn katten zijn ook Mainecoons) ze veel eten nodig hadden. Mijn katten zijn niet zo gefocust op eten, dus ze eten de hele dag door kleine beetjes. Maar dat is iets wat je met jouw kittens moet uitproberen. Als ze echt gaan schransen en daardoor bijvoorbeeld gaan overgeven, kun je beter niet onbeperkt brokken geven.

2 likes

Ahh ik vind het een lieve post en heel herkenbaar. Mijn katten zijn vorige week 7 geworden en ik vind dat al verschrikkelijk als ik er te lang over nadenk, omdat sommige katten maar 12-14 worden. Het idéé dat zij ooit overlijden kan ik al niet eens aan.

Ik vind het heel lief en mooi dat je in twee jaar tijd zoveel van je kat bent gaan houden. Dat is naar mijn idee de mooie kant van verdriet om (toekomstig) verlies: het zegt ook heel veel over wat iemand voor je betekent en wat voor band en relatie je met iemand hebt opgebouwd (wat echt niet vanzelfsprekend is). Ben benieuwd naar die podcast, ga het luisteren.

@MACdonalds cute! Klinkt alsof het hartstikke goed gaat. Mijn katten hebben ook onbeperkt eten (wel in zo’n voedseltoren, dus ze moeten er wel íets voor doen om te kunnen eten, misschien helpt het tegen schranzen), en zijn altijd op goed gewicht geweest terwijl ze de eerste 6 jaar van hun leven in een relatief klein appartement woonden.

5 likes

Ik heb me daarin zo vergist en de angst die ik heb als een van mijn katten gaat overlijden. Helemaal nu we 1 zieke kat hebben. Hij ziet er heel goed uit, gewicht is goed, niet uitgedroogd (wat bij nierkatten eigenlijk standaard is) maar ik weet gewoon dat er iets met hem is en je weet niet hoe lang het gaat duren. Hij is ook pas 9 (dacht ik, ben het boekje met geboortejaar kwijt) en ik ging er altijd vanuit dat hij minstens 15 ging worden. En in theorie zou dat nog steeds kunnen al is het niet erg waarschijnlijk. De ergste angst van de eerste weken, toen kat net terug was het ziekenhuis, is wel weg maar ik heb dit zo ontzettend onderschat bij mezelf.

@boonie @Hippe_kikker en anderen die continu droogvoer aanbieden: geven jullie dan ook natvoer? Want als ze de hele dag toegang hebben tot droogvoer zitten ze voor m’n gevoel vol als ze 1 keer per dag natvoer krijgen en gaan ze dat niet eten.

Ik geef niet standaard nat voer maar wel als treat soms. En dat gaat er altijd wel in hoor :joy:

3 likes

Ja, ÂŽs avonds een half zakje. Kat staat echt te zeuren daarom, hij eet ook zijn natvoer daarna wel in stukjes op. Eens ze het gewend zijn passen ze hun droogvoerconsumptie daar wel op aan denk ik.

3 likes

Mijn vorige kat wel en ook op een vast moment, dat kon ik echt niet vergeten als het aan hem lag :joy: natvoer is echt een soort traktatie waar ze altijd wel zin in hebben volgens mij.

Edit: ik gaf het als ik zelf ging eten zodat je bedelen beetje kunt voorkomen. Eten koken, natvoer klaarzetten en zelf gaan eten!

1 like

Ik doe dit ook, maar mijn katten denken nu elke keer als ik in de keuken sta, dat zij dan nat voer krijgen :joy:
Ook associëren ze nat voer met de oven die aanstaat, dus als ik nu random midden in de nacht kaassoufflés aan het bakken ben, staan mijn katten klaar voor ontvangst

7 likes

Toen ze kitten waren, kregen ze iedere ochtend en avond natvoer. Daar hingen ze zich echt voor op, zo lekker vonden ze het haha. Maar toen ze bijna een jaar waren, sloeg dat compleet om en aten ze het niet meer. Nu eten ze alleen de vis varianten van wellness core, dus dat krijgen ze in het weekend als treat. Vindt het zelf wel jammer, want natvoer is wel belangrijk voor hun vochtinname.

1 like

Ja idd, dat vocht ik de reden dat ik het iig eens per dag wil blijven aanbieden. Maar had al het idee dat vocht en voer echt bij elke kat verschillend zijn wat werkt, dus het wordt sowieso een beetje proberen denk ik. Als je tiktok moet geloven is droogvoer de vijand en moet je honderden toppings en toevoegingen gebruiken dus ik ga me daar even niet door laten influencen haha

1 like

Ja mijn katten drinken zelf gewoon echt veel water ook, dus maak mij niet zo druk om vochtinname

3 likes

Ik voer alleen maar droogvoer, maar ze drinken hier genoeg uit hun waterfonteintjes (en mijn glas
)

1 like