Die van mijn keken ook zwaar beledigd toen ik met een vochtige handdoek aan kwam zodat ze daar op konden liggen. Ze kropen liever in een krappe schoenendoos
Ze konden hier wel op de tegels liggen in de gang, die zijn wat koeler dan laminaat, dus heel af en toe deden ze dat. En ze kregen wat natvoer aangevuld met extra water (soort soepje) om ze voldoende vocht binnen te laten krijgen. Denk dat je er ook weinig meer aan kan doen. Tenzij kat echt heel erg hard gaat hijgen van de hitte. Maar ik heb me ook wel afgevraagd of ik iets meer kon doen voor de heren.
Mijne knuffelt heel graag, weet niet of de jouwe dat ook doet? Mijn oplossing was om een fles water in de vriezer te doen en eruit te halen als het eruit zag alsof hij het te warm had, handdoek eromheen en als hij dan bij me komt liggen die fles + handdoek tegen zijn buik/pootjes aan te leggen. Door die handdoek is het geen shock voor zân systeem. Of even aaien met een lauwe, natte washand/handdoek (maar niet een zeiknatte).
Als âie van spelen houdt kan je ook wat pingpongballetjes in een bak met water doen, dan koelt âie af via zijn pootjes terwijl hij speelt!
De bevroren fles met een handdoek eromheen klinkt als een goed idee! Hij is inderdaad heel knuffelig, wilde met die hitte alsnog constant bij of op me liggen. Thanks voor alle tips, @Swelgje ook
Ik hoop dat ik hier een beetjw begrip vind⊠Een van mijn poezen is onlangs overleden en ik ben zo verdrietig. Mijn omgeving was wel begripvol maar je merkt toch dat rouwen om een dier na een week ofzo wel echt afgelopen moet zijn volgens de meesten. Niemand vraagt nog hoe het gaat of staat echt nog te trappelen er over te praten. Terwijl het echt nog pijn doet en ik hem ook gewoon heel erg mis. Ik heb geen afscheid kunnen nemen omdat het heel snel heel erg mis ging en dat steekt. Daarbij heb ik veel schuldgevoel omdat hij door de komst van mijn 2e toch wat minder aandacht heeft gekregen. Ik kon het wel delen met mijn man, maar die heeft het sneller een plekje kunnen geven. Ik wil alleen maar de tijd terugdraaien :â(
Ah verschrikkelijk dat je poes zo snel is overleden⊠was het door een ongeluk? Ik kan me heel goed voorstellen dat zoân plotseling verlies van je kat je heel verdrietig en down laat voelen, vooral als je voor je gevoel niet goed afscheid hebt kunnen nemen. Over die aandacht verdeling, ik denk niet dat je je daar schuldig over moet voelen (ook al snap ik het heel erg!). Je klinkt als een lieve âkattenmoederâ, en het is logisch dat met een tweede kat er een nieuw evenwicht moest ontstaan. Het gevoel dat je nu hebt mag er zijn en je mag vooral ook huilen/ je sip voelen erover, iedereen gaat er anders mee om en dat is ok. Het is alleen lastig als niemand in je omgeving het begrijpt. Misschien kan je zelf een mooi aandenken aan haar maken? Een fotoboekje of een soort herinneringen hoekje? Dan ben je er toch mee bezig, misschien kan het helpen bij de verwerking. Super veel sterkte met het verlies iig, en neem je tijd.
Ah heel veel sterkte! Heb het zelf nog niet mee gemaakt dat een van mijn katten wat overkomt maar ik kan me jouw gevoel ook zo goed voorstellen. Lijkt soms nog een soort taboe op te liggen dat je ook heel erg verdrietig kan zijn om het overlijden van je huisdier. Maar het is toch ook een onderdeel van je familie, iemand die je elke dag ziet en dan mag je daar echt verdrietig om zijn. Vind een fotoboekje of herinneringsplekje wel een heel mooi idee.
Ah Zora, ik denk dat ik me goed voor kan stellen hoe je je voelt. Zelf heb ik dit gelukkig nog nooit meegemaakt, maar je weet bij een huisdier dat de kans erin zit dat je ooit afscheid moet gaan nemen. Hiermee bedoel ik niet: dus stel je niet aan, maar ik bedoel hiermee dat ik hier nu zelf ook al wel eens aan denk, tot huilens toe. Dan aai ik mijn kat en besef ik me ineens dat dit niet voor altijd gaat zijn.
Ik snap heel goed dat je hier niet na een week overheen bent. Ze is onderdeel van het gezin, en zorgen voor haar zit waarschijnlijk zo in je routine. Waarschijnlijk hoor je de kat nog vaak in huis. Dat je een geluidje hoort, en denkt dat zij het is. Maar dat kan dan helemaal niet Of dat je een vers bakje water of eten voor haar wilt maken, en dan met dat bakje in je hand staat van âo, dat hoeft nu niet meerâ
Anyway, meer tips dan hierboven door anderen genoemd heb ik eigenlijk niet. Wat ik vooral wil vertellen is dat je hier je verhaal mag doen, ook nog over een hele tijd. Ik last laatst iets moois dat rouwen en verdriet als een bal in een doosje is. Een vierkant doosje, met binnenin een knop. En daarin zit ook een bal. In het begin is de bal heel groot, hij past maar net in de doos, en als je de doos ook maar een beetje beweegt, dan stoot de bal tegen de knop. Als dat gebeurt dan voel je pijn en verdriet. Naarmate de tijd vordert, wordt de bal kleiner. De bal raakt minder vaak de knop, maar als de bal de knop raakt, dan doet het nog net zo pijn. Het komt alleen minder vaak voor omdat de bal kleiner is.
Soms als alles even tegen zit, dan wordt de bal tijdelijk weer wat groter. En daarna weer kleiner. Maar hij gaat nooit helemaal weg. De rest van je leven heb je dit doosje met de bal, en dat is ok.
Even een heel ander onderwerp ondertussen: we willen binnenkort een weekje op vakantie, maar omdat we pas verhuisd zijn, hebben we geen vrienden meer in de buurt die (gemakkelijk) op kunnen passen. En de buren zijn in dezelfde periode weg. Daarom zit ik er aan te denken om een oppas via Pawshake te zoeken. Hebben mensen hier ervaring mee? Of nog tips waar ik op moet letten bijvoorbeeld?
Mijn kat is echt een fantastische hulp in de houshouding. Hij maakt graag buikschuivers door mijn bij elkaar geveegde zooi
Ik heb een kattenoppas (uiteindelijk niet gevonden via Pawshake) maar wij hadden eerst een kennismakingsgesprek. En dan even zien hoe ze met de kat omgaat (direct aaien of juist eerst even kijken wat de kat zelf gaat doen) en de verwachtingen doornemen. (Wil je ook dat ze de plantjes water geeft, af en toe een berichtje stuurt hoe het met de kat is.) En volg je eigen gevoel. Ook afspraken maken hoe te handelen als ze onverwacht met kat naar de dierenarts moet. En recensies lezen van andere mensen.
Ik weet niet in welke regio je woont, maar ik ben heel tevreden met https://www.thuiszorgvoorhuisdieren.nl/
Is voor Rotterdam en omgeving.
@Zora Gecondoleerd, je mag hier gewoon verdrietig over zijn want het is ook afschuwelijk om je dagelijkse maatje te missen. Veel sterkte.
Dank je, toevallig woon ik regio Rotterdam, dus beter kan niet
Ik lees wel dat het eigenlijk voor zieke katten is? Of hoeft dat niet per se?
Oja ik zie dat ze dat idd op de website heeft staan, maar ze zorgt ook voor niet-ziekte katten!
Mijn twee katten zijn namelijk in goede gezondheid!
@Zora wat verdrietig van je kat.
Er zit geen tijdslimiet aan hoe lang je om iemand rouwt, mens of dier.
Toen onze eerste kat overleed was ik weken overstuur en nu, ruim een jaar later, mis ik haar nog steeds.
Gewoon je gevoelens toelaten en als je niemand hebt om er over te praten kun je altijd hier terecht. Dat heeft mij toen enorm geholpen. Dikke knuffel <3
Toen ik nog in Rotterdam woonde heb ik een aantal keer een oppas geregeld via Cat in a flat.
Waren wij tevreden over!
Dankjullie wel allemaal voor jullie lieve reacties! Ik heb het er echt moeilijk mee, kom overal nog haartjes van hem tegen en kan moeilijk accepteren dat ik hem nooit meer zal zien⊠Hoe dramatisch dat misschien ook klinkt om een kat. Ik heb een mooi fotoalbum van hem gemaakt, dankjewel voor de tip ben mijn andere kat nu extra aan het verwennen, volgens mij denkt hij af en toe: laat me toch eens 5 minuten met rust
Vind dat heel logisch dat je zo verdrietig bent, ook al is het âmaar een dierâ, het zijn wel een soort van je kinderen. De andere kat lekker veel aandacht geven en soms lekker huilen, mag allemaal he!
Precies! En daarbij heb ik ook 2 kinderen dus ik ben niet eens alleen een crazy catmom haha, vaak denken mensen dat alleen mensen zonder kinderen zo obsessed kunnen zijn over een dier. Maar het doet me goed dat ik niet helemaal knettergek verklaard word hier
Ik vind mijn kat aan de dunne kant. Ze kan eigenlijk eten wanneer ze wil en heb ook al verschillende brokjes geprobeerd. Ze wordt wel erg enthousiast van eten en snoepjes. Zie haar ook vaak genoeg eten en ze drinkt ook voldoende. Kan ik nog meer doen?