Ik bleef ook altijd rond de 30/40 minuutjes bij de gastouder als ik haar bracht. Even met haar spelen en kindjes aanwijzen en als ze dan een beetje geacclimatiseerd was ging ik weg. Kusje en een knuffel en dan 'zwaait ze altijd bij het raam. Dan bleef ze ongeveer 4 uurtjes tot mij vriend haar kwam halen
Dat kan zeker. Maar ik ervaar wel als een kindje langer blijft (dus echt opbouwen het snel beter gaat) en kindjes die bijvoorbeeld elke week maar 4 uur komen hebben veel meer moeite dan kindjes die 2 dagen komen.
Ik was altijd zsm weer weg bij het kinderdagverblijf. Ook nu op school is het brengen, kusje en aftaaien. Hoe langer ik blijf, hoe groter de kans op hysterische taferelen en huilpartijen (Bij mijn kinderen dan) Maar ieder zijn ding. Neem aan dat mensen doen wat ze zelf het beste vinden.
Klopt. Kort afscheid werkt vaak het beste. Heb hier nooit kindjes die een hele dag huilen. Altijd 1 minuut en dan is het vaak over en hebben ze veel plezier.
Bij mij gingen ze beiden maar 2 ochtenden. Denk dat het bij ons ook scheelde dat wij volledig vertrouwen hadden in de medewerkers: als ons kind heel de ochtend huilt, horen we dat van hen. En zij hebben toen ook gezegd dat zij bijv kindjes die nieuw zijn lekker veel knuffelen.
En wij hebben ook soms de techniek moeten toepassen van dat het kindje bij de juf op de arm zat, huilend, maar zij heeeeel geĂŻnteresseerd samen iets gingen bekijken zodat ik stiekem weg kon sneaken. Dan was het huilen zo voorbij.
Lang verhaal, komt er op neer dat je volgens mij met een kind wat afscheid moeilijk vindt daar samen met je opvang een goede oplossing voor kunt vinden
Ja mee eens. Hier neem ik ze ook altijd op de arm en knuffel ze extra veel. Ze mogen dan ook altijd hun knuffels of speen hebben. Eten en afleiding werken altijd goed.
Wij hebben in principe ook niet echt moeite gehad met afscheid nemen. Af en toe waren ze wel verdrietig of not amused dat we weggingen maar soms waren we niet eens interessant genoeg om afscheid van te nemen. Overall gezien mogen we dus niet klagen.
Toch vind ik het niet eerlijk om te oordelen over Joyce en Scarlet. We weten niet wat de crÚche voor regels heeft en wat voor een kindje Hunter is. Dat jij als gastouder dit nog nooit hebt meegemaakt wil niet zeggen dat het ergens anders wel normaal is. Ik denk dat het eerder een uitzondering is dat je nog nooit een kindje hebt gehad wat langer dan één minuut huilt want op de dagverblijven waar ik ben geweest was het af en toe echt wel raak.
Loslaten hoort bij het ouderschap en kind-zijn maar dat wil niet zeggen dat daar maar één goede manier voor is of dat één manier werkt voor iedereen.
Tsja dat zegt idd niet dat dit de norm is. Ik ben nu 2 gastouders verder en bij beide verliep het wennen niet goed. Hele dagen huilen.
De gastouder heeft de opvang gestopt en ik moet nu weer op zoek naar iets anders.
Mijn volgende aanpak wordt meer de âikvrouwvanjouâ aanpak.
Ik wil hiermee zeggen dat je niet te snel moet oordelen.
Oké.
Lijkt me erg vervelend als de Gastouder de opvang stopt.
Voor wie Trendymommy volgt. Ze plaatste gisteren iets over een gebroken hart op insta. Ben nu wel nieuwsgierig⊠Ik kan mij bijna niet voorstellen dat t om die relatie gaat.
Zou er een dier dood zijn ofzo? Die was toch best oud.
En wel weer haat om de vraagtekens zaaien.
Ja precies, ieder kind is natuurlijk ook anders. Lijkt me wel echt pittig als je kind zo lastig kan wennen, dan zit je zelf ook niet lekker op je werk
Ik vind het zo gek dat Shifra laatst die bom dropte van een ziekenhuisselfie, en nu gewoon vrolijk verder post over Sint Maarten, speelhoekjes en de badkamer. Ze postte eerder dat ze het wilde delen als ze er aan toe is, en ik kan me heus wel voorstellen dat er situaties zijn die je eerst zelf wil verwerken omdat het te pijnlijk / kwetsbaar / onzeker / etc is.
Maar post er dan gewoon ook niks over! Dit vind ik echt f#cken met je volgers voor extra aandacht.
Ik hou zelf niet van speculeren over een zwangerschap omdat ik weet hoe pijnlijk het is als dat niet vanzelf gaat en er wel de zeer sterke wens is, maar denk inderdaad dat we het ergens in die richting moeten zoeken.
Ik ben gelukkig geen influencer of vlogger oid, maar heb wel social media met een handjevol volgers die ik ook echt ken. Omdat ik jaren heb moeten wachten op een zwangerschap en er een medisch traject voor nodig was, heb ik pas vrij laat in de zwangerschap (toen alle echoâs etc goed waren en we vrijwel zeker langs de miskraamgrens waren) gedeeld op social media dat ik zwanger was. Tot die tijd heb ik NIKS gepost over hints in die richting, ik vind dat soort gedrag zo ontzettend onnozel.
Net als een bekende van mij op FB die wel incheckt in een ziekenhuis en klaagt over chronische pijn, en als er vragen komen âwat heb je dan?â niks zeggen. Via via weet ik dat zij pijn heeft sinds haar bevallingen en dat de boel down under niet goed hersteld is. Ik snap echt wel dat je zoiets niet op FB wil zetten maar POST DAN NIKS als je er niks over kwijt wil.
Waarom noemen wil en tien het âoppassenâ als de vaders eens een dagje voor hun kinderen moeten zorgen?
Paulien is eerst veggie gehakt aan het presenteren om vervolgens een spin op te stofzuigen
Huh? Dus als je vega eet mag je geen insecten laten sterven? Mag ze ook geen mug doodslaan?
Je snapt serieus mijn punt niet?
Nee. Dat ze een keer iets vega eet staat hier los van lijkt mij.
Ik snap m ook niet, ben wel erg benieuwd wat je bedoelt!
Ik dacht het zelfde maar wou er niks over zeggen