Mommybloggers topic

Entertainment
#1511

Maar het is geen biologisch kind. Je doet het kind in mijn ogen tekort door het zo te zien en zo op te voeden. Door de naam te veranderen sleutel je aan de biologische herkomst en pak je het weinige dat zo’n kind vanuit het leven ervoor af. Het kind heeft een naam. Het is geen asieldier, geen tabulah rasa, maar een levend wezen dat vanaf zijn eerst dag vormt en ontwikkeld. Het is al iets voordat jij het in armen krijgt. Ik begrijp de wil van adoptieouders enorm goed, maar voor mij draagt het een vorm van onwetendheid mee. (Edit: die in mijn ogen absoluut niet te wijten is aan de adoptieouder omdat het een praktijk is die we in Nederland ondersteunen, ondanks dat verschillende hoogleraren en juristen op dit gebied aangeven dat het zo eigenlijk onwenselijk is.)

Ik vind dat adoptie in Nederland een positie heeft gekregen waarin de wens en het belang van de ouder leidend is. Dat is in mijn ogen kwalijk en disrespectvol naar het kind toe. Maar net als @Tessa vind ik behoorlijk veel van het huidige adoptiebeleid. Programma’s als Met Open Armen dragen aan dat beeld bij.

13 likes
#1512

Zeker! Maar ik bekijk het ook vanuit de biologische ouders; je kind afstaan is in de meeste gevallen de ultieme daad van liefde. Weten dat je je baby niet kan geven wat 'ie nodig heeft en beter voor hem/haar willen. Vind het veranderen van de naam in dat licht bekeken heel verdrietig.

#1516

En juist daarom zou gesloten adoptie al verboden moeten zijn. Een moeder heeft het recht te weten wat er met haar kind is gebeurd en een kind heeft het recht te weten waar 'ie vandaan komt. Een kind gaat ooit horen/zien dat zijn naam anders was. ‘Dus mijn ma wilde me al niet en mijn adoptie ma vond mijn naam niet mooi. Wat was er wel goed aan mij?’

6 likes
#1518

Maar het kind weet het hé. Of kan er in later stadium achter komen. Dat een deel van zijn of haar identiteit is afgenomen om beter in een gezin te passen of de wensouder het gevoel te geven dat hij/zij eindelijk iets van zichzelf heeft.

@Paardenmeisje Het ergste hierop aanvullend vind ik; als je zo’n kind echt het allerbeste gunt kan je het ondersteunen. Door ouders financieel bij te staan. Adoptie is momenteel een miljoenenbusiness, ouders zijn vaak geholpen met een fractie van het geld en de begeleiding die adoptie kost.

Misschien moeten we door in een ander topic? Iets rondom pedagogische ethische kwesties? (Ook met de kinderen in beeld discussie)

2 likes
#1521

Jaaaaaa ik kon mijn vinger er niet opleggen maar dat is het!!

#1523

Niemand zal een kind dat vertellen (hoop ik!). Maar een kind zal zich wel vaak zo voelen. En daar kan niemand iets tegen doen.

1 like
#1527
Samenvatting

Maar die kinderen staan binnen Nederland bijna nooit ter adoptie (spreken we over misschien tien per jaar die bijna altijd in de familiaire kring geadopteerd worden). “Onze eigen kinderen” beschermen we immers best goed door de weg naar de biologische ouder bijna altijd open te houden.

Buiten Nederland staan zij dat in principe eigenlijk ook niet als we strikt naar de regels kijken. Adoptie gaat uit van een aantal primaire basisbeginselen. In Nederland houdt dat in dat een interlandelijke adoptie in principe enkel plaats vindt wanneer niet anders kan (ouders niet in leven, niet in eigen familie, niet in eigen land) en eigenlijk altijd gesloten plaats vindt waarin alle banden verbroken worden. Ik ben zeer sceptisch over de huidige procesdures omdat ik niet geloof dat nergens in het buitenland (gezin, familie, kennissenkring) opvang voor een kind onder goede voorwaarden te realiseren is als de juiste financiële middelen en begeleiding naar boven komen. Adopties uit bijvoorbeeld oost-Europa waar niemand te vinden is die een kind in de eigen omgeving kan opvoeden, maar tegelijkertijd duizenden euro’s rondgaan in de vruchtbaarheidsbusiness. Daarnaast komen er momenteel teveel verhalen over shady situaties naar boven die de rol van geld in het adoptiesysteem benadrukken. Dat is echt niet in het belang van de kinderen.

Dat wil niet zeggen dat alle kinderen per definitie slecht af zijn, want ik geloof in de juiste intentie van de wensouders. In de meerderheid van de gevallen komt het ook relatief goed. Maar ik heb van dichtbij kunnen zien hoe sterk het biologisch gevoel van een kind kan zijn én jaren later met een onderzoeker mee mogen kijken op dit onderwerp. Dat heeft me best wel sceptisch gemaakt.

#1529
Samenvatting

Dit is eerlijk gezegd meer een theoretische gedachte. In praktijk is het denk ik niet haalbaar: een wensouder gaat immers nooit die hoeveelheid geld neerleggen voor een kind wat niet van hem/haar zal worden. Daarom is zoiets alleen haalbaar als er op bindende macroniveau afspraken worden gemaakt. Het liefst mondiaal. Tegelijkertijd vind ik het best schokkend dat in ieder geval bij eerdere generaties geadopteerden nu blijkt dat ouders best vaak om financiële reden hebben afgestaan. Adoptiesystemen zijn daar eigenlijk niet voor gemaakt. In zo’n werkelijkheid mag degene die het kan betalen het kind hebben en dat is niet in het belang van het kind.

Mocht je hier meer over willen weten. Het advies van de RSJ aan de minister over interlandelijke adoptie gaat op de huidige knelpunten in.

1 like
#1530

Ik vind wel dat hier heel veel negatieve aannames gedaan worden rondom adoptie en adoptiekinderen. Er zijn zeker veel misstanden rondom adoptie, het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn en je kan veel problemen tegen komen.

Maar mijn nichtje is geadopteerd toen ze 4 was en haar naam is ook veranderd. Inmiddels is ze 23 en ze heeft zich nooit minderwaardig gevoeld, alsof ze niet goed genoeg was en alsof haar identiteit is afgenomen (om maar wat aannames die hier gemaakt worden te noemen). Haar adoptie en jeugd zijn zonder (psychische) problemen verlopen. Uiteraard kan een adoptie heel anders verlopen en veel problematischer zijn, maar wilde even een tegengeluid geven op het beeld dat hier door een aantal naar mijn idee geschetst wordt dat adoptie een drama is.

Daarnaast wordt er in de naam-discussie vanuit gegaan dat die door de biologische ouders gegeven is, maar adoptiekinderen worden ook regelmatig te vondeling gelegd, waarbij de naam dus gegeven is door het kindertehuis, niet de biologische ouders.

7 likes
#1531

Ik weet niet waar ik moet beginnen maar ik vind jouw bericht niet oke. Vanaf het moment dat een kind geadopteerd is, bepalen zijn of haar ouders wat goed voor hem of haar is. En om in jouw termen te spreken: dat zijn in dat geval dan de ‘adoptieouders’.

#1532

Adoptie is geen drama, adoptie kan een drama zijn. Gelukkig gaat het in veel gevallen hartstikke goed!

Maar check vooral even het rapport wat @Shaaar noemde, dan zie je dat het niet alleen aannames en vooroordelen van onze kant zijn.

#1533

Lees even de berichten daarna, vooral van @Shaaar en @Paardenmeisje. Die verwoorden mijn mening beter.

#1534

Ik heb die inderdaad gelezen en ik vraag mij af of één van jullie ooit een bijeenkomst over adoptie heeft bijgewoond? Want de negatieve aannames erover vind ik als mogelijk toekomstig adoptieouder echt heel kwetsend overkomen. Verder wil ik hier niet over doorgaan en kunnen we gerust stellen: we zijn het oneens.

1 like
#1535

Ik heb meer ervaring met dit onderwerp dan me lief is dus ja, ik roeptoeter niet zomaar iets.

Agree to disagree.

1 like
#1536

Ik erken zeker dat het in de meerderheid van de gevallen goed gaat, maar de inidviduele positieve gevallen wegen in mijn ogen niet op tegen het feit dat we op mondiaal niveau werken met systemen vol perverse prikkels. Individuele schakels (wensouders, kinderen, biologische ouders) zijn in mijn ogen ook echt niet fout of verkeerd bezig. Maar het systeem is eigenlijk met de kennis van nu niet meer oké. Dat is geen aanname of persoonlijke mening, maar een breed gedragen opinie van een behoorlijk aantal specialisten.

5 likes
#1540

Als ze dat even zou doen, scheelt dat 30 Instagram posts en 14 aankondigen in d’r stories met zo’n stomme poll "ben je team #boy of team #girl

Ik zeg doen. :woman_shrugging:t3:

13 likes
#1541

En ook echt op vrijdag om 16:00 ipv in de ochtend. Pfffff

2 likes
#1542

Thanks voor je berichtje, het voelde een beetje kort door de bocht maar dan hebben we inderdaad andere verhalen gehoord en kan dat je persoonlijke mening sterk beïnvloeden. Misschien sta ik er momenteel ook wel te emotioneel in en dan zijn die paar berichten op rij gewoon niet zo leuk om te lezen. Verder ben ik heel erg voorstander van alles delen en zeggen, dus all good!

2 likes
#1543

Het is natuurlijk heel anders als je er zelf midden in zit of zoals voor mij, als het je eigen gezin (in dit geval mijn broer) aangaat. En for the record; ik ben absoluut niet tegen adoptie. Juist niet!

Maar ik ben wel tegen gesloten adoptie en het veranderen van de naam, puur uit eigen ervaring omdat ik heb meegemaakt wat dit kan doen met een kind.

De termen adoptie ouders en bio ouders gebruikte ik hier puur ter verduidelijking. Mijn ouders zijn net zo goed zijn ouders. Mijn moeder zei altijd tegen ons ‘Hij is in mijn hart gegroeid ipv in mijn buik’

#1544

Dat laatste vind ik heel mooi gezegd, kan me dat ook heel goed voorstellen. Mag ik vragen op welke manier hij hier last van ondervindt? Is hij nu oud genoeg dat hij dat zelf kan zeggen of was dit als kind al een ding in jullie gezin?