Hm, bij het boomklimmen, breken van een tak en vallen moet ik denken aan De Droomboom. Maar dat klopt niet met het laatste stuk uit je beschrijving 
3 likes
Sorry maar vind dit echt een beetje een genant als je een heel spon-circus om je zwangerschap maakt…
25 likes
Vooral hilarisch omdat deze meneer juist ‘people who fake it on Instagram’ helemaaaaal afzeikt 
insert Willemijn hilarisch meme
Alstu.
6 likes
DANK!
1 like
Ik ben anti Teen mom en elke reality serie waarin kinderen een grote rol spelen. Geldt ook voor series waarin de ontstaansgeschiedenis van kinderen wordt gevolgd terwijl het hele verhaal negatief is, het kind an sich erg kwetsbaar is of er elementen in zitten waar mensen het sowieso over een paar jaar nog over hebben (4handen, Met Open Armen, het nieuwe ‘Ik wil een kind’).
We weten uit ervaring: een aanzienlijk deel van die kids (neem bijv dochter van Patricia Paay) kijkt er gewoon niet positief op terug. Daarnaast vind ik oprecht dat kinderen het verdienen om in alle rust en alle privacy op te groeien. Het verdienen om de wereld te verkennen zonder in de spotlights te staan en als ze dat al staan onder goede begeleiding en uit eigen initiatief (neem bijvoorbeeld een Joy)
Tot slot hebben al deze programma’s een hoge entertainment waarde: het is letterlijk leedvermaak (lekker thuis op de bank grienen om de meid die niet wist das je tijdens het geven van borstvoeding gewoon vruchtbaar bent en kind 2 in 1,5 jaar krijgt van man nummer vier in anderhalf jaar. Of je verbazen om een stel waarvan de moeder niet weet of de vader de vader wel is) of entertainment (kijken naar wanhopige stellen die alles uit te kast trekken voor een kindje, terwijl je hen toch niet kan helpen) met als doel jou eens lekker te laten huilen van blijdschap als het lukt. Het dient geen hoger doel terwijl je de privacy van de kinderen letterlijk verkoopt.
Als je een programma maakt dat oprecht leerzaam is en ieder geval zorgt dat een kind niet al een stempel heeft voor de geboorte (De roze dolk en Gay Babyboom vind ik hier een goed voorbeeld van) vind ik het overigens anders.
14 likes
Dit heb ik inderdaad ook. Je zet kwetsbare ouders bij programma’s als teen mom in een superongezonde afhankelijkheidspositie van een commerciële zender. Dat is zo giftig. De belangen van de ouders en de zender zullen nooit op één lijn zitten, hoe hard je dat ook probeert.
Wat betreft Met Open Armen. Ik heb een keer een boze brief geschreven richting de productie nadat ze meerdere keren lieten zien dat adoptieouders de naam van een kind (leeftijd 2/3 jaar) veranderden of consequent doorfilmden en kwetsbare momenten (eerste ontmoetingen) filmden. Kan er nog altijd zo boos van worden. Nog een ergenis van mij is dat dit soort programma’s gemaakt lijken te worden door onwetende productie en presentatie. Er lijkt nul lerende lijn in te zitten. Neem Lauren Verster die in ‘Ik wil een kind’ doet alsof het allemaal een leuke nieuwe interessante happening is waarin ze ludieke stellen eens lekker twee jaar mag volgen en er op een begeven moment letterlijk wordt besproken wat een ovulatietest is. Alsof menig mens met kinderwens niet snapt hoe dat in elkaar steekt. Verdiep je en voer een serieus gesprek of maak zo’n programma niet. Natasja Froger doet hetzelfde in Met Open Armen: nul diepgang, geen kritische vraag en maar kirren hoe mooi het is.
4 likes
Hahahaha oh my… Dan raadt ze dus dingen aan waar ze zelf niet (of niet goed) naar heeft geluisterd of van op de hoogte is. En daar gaat weer een beetje van je geloofwaardigheid…
Precies. Ik zou iedereen die deze programma’s maakt eigenlijk eerst op een aantal verplichte voorlichtingsdagen bij specialisten willen sturen en aansprakelijk willen stellen voor nazorg. Want inderdaad: als zo’n kind straks pubert en in de problemen raakt is dat programma al lang en breed gearchiveerd.
Ik begrijp je gevoel helemaal. Tegelijkertijd denk ik: het is toch van de zotte dat dit uberhaupt mag en dus zo ver mag komen. Alsof je een huisdiertje ophaalt in het asiel.
Nop. Nooit enige reactie, maar ik weet natuurlijk niet of hij goed is aangekomen en uberhaupt geopend is.
Ik vind de naam veranderen toch wel ZO achterlijk. Ik bedoel, dat het verdorie mag?? Kindje heeft een naam gekregen van zijn/haar ouders. Ik vind heel veel van adoptie, maar het minste wat je tegenover de biologische ouders kan doen, is de naam laten zoals 'ie is. Sorry ik word hier echt heel pissig van…
6 likes
Volgt iemand Saskia Weerstand? Zij vlogt met haar man en zoontje en ik vind het altijd wel leuk om te zien, ze zijn met terug van 3 maanden reizen.
Maar op insta vandaag, spreekt ze af met een vriendin met een dochtertje van ongeveer dezelfde leeftijd als haar zoontje en plaats ze allemaal stories over dat die kinderen gaan trouwen, haar ‘schoondochter’, de bruiloft is in 2039 enzovoort… Was me al eens eerder opgevallen naar ik erger me daar zo aan! Het zijn kinderen van 1 kom es op joh. Snap heus wel dat ze het als grapje bedoelt maar ik vind het gewoon niet grappig. 
einde rant
4 likes
Pas ging het hier over Bibian, die blogger die gestopt is en nu weer actief is op instagram. Ze kwam net voorbij op mijn Insta. Wat is dat met al die foto’s van haar kinderen bij die plant in haar woonkamer? Volgens mij een soort geknutselde outfit shoots? Ik vind het ZO fascinerend, steeds dezelfde plek 
1 like
Zoals ik schrijf vind ik ook iets van adoptie en dat vind ik overigens heel moeilijk onder woorden te brengen. Ook omdat ik never nooit iemand daarmee zou willen kwetsen. Maar mbt de naam; ik vind het zo raar. Ik begrijp dat adoptieouders het kindje willen opvoeden als hun eigen kind, dat is ook de bedoeling lijkt me. Maar door de naam te veranderen voelt het voor mij als het laatste restje van de biologische ouders afnemen. Ofzo.
(Even daargelaten dat het natuurlijk in het Nederlands een heeeele rare naam zou zijn he?)
1 like
Maar het is geen biologisch kind. Je doet het kind in mijn ogen tekort door het zo te zien en zo op te voeden. Door de naam te veranderen sleutel je aan de biologische herkomst en pak je het weinige dat zo’n kind vanuit het leven ervoor af. Het kind heeft een naam. Het is geen asieldier, geen tabulah rasa, maar een levend wezen dat vanaf zijn eerst dag vormt en ontwikkeld. Het is al iets voordat jij het in armen krijgt. Ik begrijp de wil van adoptieouders enorm goed, maar voor mij draagt het een vorm van onwetendheid mee. (Edit: die in mijn ogen absoluut niet te wijten is aan de adoptieouder omdat het een praktijk is die we in Nederland ondersteunen, ondanks dat verschillende hoogleraren en juristen op dit gebied aangeven dat het zo eigenlijk onwenselijk is.)
Ik vind dat adoptie in Nederland een positie heeft gekregen waarin de wens en het belang van de ouder leidend is. Dat is in mijn ogen kwalijk en disrespectvol naar het kind toe. Maar net als @Tessa vind ik behoorlijk veel van het huidige adoptiebeleid. Programma’s als Met Open Armen dragen aan dat beeld bij.
13 likes
Zeker! Maar ik bekijk het ook vanuit de biologische ouders; je kind afstaan is in de meeste gevallen de ultieme daad van liefde. Weten dat je je baby niet kan geven wat 'ie nodig heeft en beter voor hem/haar willen. Vind het veranderen van de naam in dat licht bekeken heel verdrietig.
En juist daarom zou gesloten adoptie al verboden moeten zijn. Een moeder heeft het recht te weten wat er met haar kind is gebeurd en een kind heeft het recht te weten waar 'ie vandaan komt. Een kind gaat ooit horen/zien dat zijn naam anders was. ‘Dus mijn ma wilde me al niet en mijn adoptie ma vond mijn naam niet mooi. Wat was er wel goed aan mij?’
6 likes
Maar het kind weet het hé. Of kan er in later stadium achter komen. Dat een deel van zijn of haar identiteit is afgenomen om beter in een gezin te passen of de wensouder het gevoel te geven dat hij/zij eindelijk iets van zichzelf heeft.
@Paardenmeisje Het ergste hierop aanvullend vind ik; als je zo’n kind echt het allerbeste gunt kan je het ondersteunen. Door ouders financieel bij te staan. Adoptie is momenteel een miljoenenbusiness, ouders zijn vaak geholpen met een fractie van het geld en de begeleiding die adoptie kost.
Misschien moeten we door in een ander topic? Iets rondom pedagogische ethische kwesties? (Ook met de kinderen in beeld discussie)
2 likes
Jaaaaaa ik kon mijn vinger er niet opleggen maar dat is het!!
Niemand zal een kind dat vertellen (hoop ik!). Maar een kind zal zich wel vaak zo voelen. En daar kan niemand iets tegen doen.
1 like
Samenvatting
Maar die kinderen staan binnen Nederland bijna nooit ter adoptie (spreken we over misschien tien per jaar die bijna altijd in de familiaire kring geadopteerd worden). “Onze eigen kinderen” beschermen we immers best goed door de weg naar de biologische ouder bijna altijd open te houden.
Buiten Nederland staan zij dat in principe eigenlijk ook niet als we strikt naar de regels kijken. Adoptie gaat uit van een aantal primaire basisbeginselen. In Nederland houdt dat in dat een interlandelijke adoptie in principe enkel plaats vindt wanneer niet anders kan (ouders niet in leven, niet in eigen familie, niet in eigen land) en eigenlijk altijd gesloten plaats vindt waarin alle banden verbroken worden. Ik ben zeer sceptisch over de huidige procesdures omdat ik niet geloof dat nergens in het buitenland (gezin, familie, kennissenkring) opvang voor een kind onder goede voorwaarden te realiseren is als de juiste financiële middelen en begeleiding naar boven komen. Adopties uit bijvoorbeeld oost-Europa waar niemand te vinden is die een kind in de eigen omgeving kan opvoeden, maar tegelijkertijd duizenden euro’s rondgaan in de vruchtbaarheidsbusiness. Daarnaast komen er momenteel teveel verhalen over shady situaties naar boven die de rol van geld in het adoptiesysteem benadrukken. Dat is echt niet in het belang van de kinderen.
Dat wil niet zeggen dat alle kinderen per definitie slecht af zijn, want ik geloof in de juiste intentie van de wensouders. In de meerderheid van de gevallen komt het ook relatief goed. Maar ik heb van dichtbij kunnen zien hoe sterk het biologisch gevoel van een kind kan zijn én jaren later met een onderzoeker mee mogen kijken op dit onderwerp. Dat heeft me best wel sceptisch gemaakt.