It’s a girl
Nou gok dat ze daar blij mee zijn
Krijg dan wel een beetje de kriebels van meteen termen als ‘mama’s mini me’ zonder dat je ook maar iets van het kind nog weet maar ik zit misschien nu wel te muggenziften
Het is toch gewoon een kleine mini versie van jezelf. Misschien niet letterlijk een kopie maar ik denk dat ze gewoon een beetje je BEC is haha.
Haha ja ik zit te zaniken hoor. Die vrouw is gelukkig, moet niet zeuren ![]()
Edit: ik heb zelf een dochter trouwens dus dit is geen weggestopte frustratie ![]()
Ik zie vooral moeders vaker zeggen mini me over hun dochter. Maar mijn kind is toch geen mini versie van mij? Ze is helemaal haarzelf. Vind dat echt een beetje crinche als iemand dat over haar kind zegt.
Daarom zeg ik ook niet letterlijk een kopie als in exact qua uiterlijk of karakter. Het maakt mij iig niet boos of geïrriteerd behalve als je je kind dezelfde outfit aantrekt en daar helemaal zwijmelend over gaat doen. ![]()
Ik ook. Net als ‘papa’s prinsesje’. Misschien wil dat kind wel in jongenskleren de hele dag met auto’s spelen en voetballen. Is het dan ook nog haar mini-me en prinsesje?
Vind het persoonlijk nog erger als mensen zeggen dat een kind een bezit is. ‘Ja het is wel echt je allermooiste bezit hè?’. Nee, mijn kind is niet mijn bezit.
Het is toch jouw kind? Jouw verantwoordelijkheid etc. Dus in die zin jouw bezit. Waarom is dat erg?
Ik vind dat ook iets anders dan de voorbeelden hierover. Het zegt niets over het kind zelf of dat hij op een bepaalde manier moet zijn ofzo
Omdat het een eigen individu is en geen ding dat je kunt bezitten
Als er zo’n obsessie is om een meisje te krijgen, is dit toch eigenlijk precies wat je hoopt.
Ik ken ook zo’n iemand die niet onder stoelen of banken steekt dat haar eerste kind (jongen) een teleurstelling is en ik vind het vrij hilarisch dat het meisje dat ze daarna heeft gekregen tot nu toe 0 interesse heeft in de stereotype meisjesdingen. Tot zo ver je prinsesje met wie je lekker nagels gaat lakken.
Wat @kika zegt eigenlijk. Mijn auto is mijn bezit. Mijn kind is een eigen persoon. Ik ben ook geen bezit van mijn ouders.
Ik vind mini me en prinsesje ook niet betekenen dat een kind een kopie is of dat het kind niet met auto’s mag spelen of mag voetballen? Dan zeggen we dus eigenlijk dat een prinses (=een meisje) dat niet mag en houden we dat soort onzinnige vooroordelen zelf in stand (Ik gebruik deze woorden zelf nooit overigens dus het is niet dat ik het persoonlijk opvat ofzo haha).
Keek trouwens even op dr insta en vond de opmerking over de moeder/dochter band wel opvallender moet ik zeggen. Want een goede moeder/dochter band is geen gegeven en een zoon kan net zo goed een goede band krijgen met z’n moeder. En daarnaast dat je het leuk zou vinden om later te tutten met je dochter, dat is toch ook prima? Zou mij ook leuk lijken! En als ze liever wil voetballen, ook prima. Doen we dat.
Ik vind ook echt wel wat van de manieren hoe ze dingen aanpakken maar ik denk dat dit meisje met veel liefde ontvangen wordt door haar ouders en dat is het allerbelangrijkste toch?
ja dat snapt iedereen. het is taalkundig wat onhandig uitgedrukt maar als iemand zoiets zegt bedoelt diegene waarschijnlijk zoiets als mijn kind is het belangrijkste in mijn leven. dat is toch niet negatief bedoeld.
Als ik om me heen kijk is de band met een dochter gewoon anders dan met een zoon. Het een is niet fout en het ander goed. Het is gewoon anders.
Maar ligt dat aan het zogenaamd verschil tussen zoon/dochter of omdat het gewoon twee verschillende mensen zijn, of omdat je misschien ook gewoon een andere band hebt met de oudste en die daarna.
Aan het verschil zoon dochter. Zie je niet dat mannen in praktijk anders omgaan met hun ouders dan vrouwen? Dat is iig wel wat ik om mij heen zie. Heb het wel over volwassene trouwens. Denk dat dit bij een kind niet zichtbaar is.
Nee?
Ik ook niet. Maar wat zie jij dan @JustinBieber ?
Ik zie en ervaar geen verschil tussen mijn zoon en dochter. Heb ook altijd het idee dag dat een soort van ‘gemaakt’ wordt door mensen en daardoor ook gevoeld. Maar goed, misschien ben ik de uitzondering.
En mijn vriend en ik gaan niet anders om met onze moeders.
Ik zie dit juist vaker andersom!
Heel veel mannen van in de 30 in mijn omgeving zijn echte moederskindjes waarbij hun moeder niks fout kan doen en die moeders hun zoons nog steeds als echt kind zien en daar ook voor willen zorgen. Dat blijkt ook vaak uit het relatietopic vind ik.
Vrouwen om mij heen hebben juist vaker een lastigere relatie met hun moeder. Een goede band, maar er moet ook voldoende afstand blijven.
Degenen die een heel hechte band met hun moeder hebben en die overal bij betrekken, zijn vooral de vrouwen die enig kind zijn.
Doordat hierboven ken ik juist ook de wens van mensen om juist een jongen te krijgen.
Uiteindelijk is iedereen anders natuurlijk en kun je de relatie met je kind vormen ongeacht welke sekse of gender het heeft.
Nou ze kan haar hart ophalen want ze krijgt een meisje zie ik ![]()