Wat me vooral verbaasd is dat ze zwanger is. Eindelijk, zo gewenst en gehoopt en dan ga je zo laks er mee om (met corona bedoel jk dan he). Zij woont in een dorp naast het mijne, dat is net als ons dorp mega zwaar getroffen en ziekenhuis wat regelmatig in de media was staat daar. En ja zwangere vrouwen zijn geen risicogroep, de baby heeft niet extra risico’s, maar ik hoef het zwanger niet te krijgen. Zwanger en hoge koorts is geen fijne combi, maar zit er ook niet op te wachten dat ik straks zo verzwakt ben dat ik niet eens normaal kan bevallen of voor mn baby kan zorgen. De fysio waar ik heen ga voor mn bekken hebben ook een speciaal corona-revalidatietraject en de verhalen die ik van haar hoor zijn et te bizar. Twintigers die nog geen trap op kunnen maanden later, mensen die op de IC hebben gelegen maar wel alweer relatief fit etc. Zij zegt ook pas maar gewoon op, want je wilt het als zwangere niet krijgen omdat het je zo kan verzwakken. Iedereen moet het natuurlijk zelf weten, maar als ik in haar schoenen zou staan zou ik net iets voorzichtiger zijn (en eerlijk ik zit ook echt niet thuis in isolatie ofzo).
(En niks tegen haar verder, ik gun het haar van harte en hoop dat ze over een paar maanden een heel gezond kindje op de wereld mag zetten).