Ze heeft blijkbaar extreem veel behoefte aan troostende/bemoedigende woorden, ik vraag me dan af of ze die niet van mensen in haar directe omgeving krijgt?
Ik ken wel een ambu-vpk (jonge gast) die deze achtergrond heeft, het kán dus wel! Heeft wel heel actief gelobby’d voor de juiste stages etc., is wel een ambitieuze kerel.
Maar dan ben je toch geen verpleegkundige?
Dit dus. Zo erg. Vind het zo zielig voor die baby.
Daar heb je een punt. Hij werkt iig in die functie op de auto, zal z’n LinkedIn ff stalken om te zien hoe die zich zelf noemt (met alle risico’s van dien want hij is altijd een beetje te amicaal naar mijn smaak, haha): medisch hulpverlener staat er idd.
Maar ze heeft toch overduidelijk een huilbaby. Zijn we hier niet ook gewoon enorm hard. Vooropgesteld: ik vind dat ze helemaal niks zou moeten delen, maar steeds als het hier over haar gaat en ik haar post opzoek hoor je overduidelijk dat dat gehuil door merg en been gaat en staan de tranen in haar ogen (de enige keren dat ik babys om me heen zo heb horen huilen was er ook echt wel iets). Ik voel de spanning zelf al als ik ernaar luister en heb niks en nul verantwoordelijkheid met/voor dit kind.
Ik denk dat het in Sarahs geval ook gewoon heel eenzaam is en instagram gewoonlijk haar go to is. Heb een beetje met haar te doen en vind de comments hier echt best hard (niet jouwe hoor, maar meer over het algemeen) over een jonge moeder die overduidelijk niet de start heeft die je jonge ouders gunt.
Ben t met je eens. Ik denk dat het beter is om haar hier niet om af te keuren.
Heeft iemand eigenlijk ooit de goeie start met een baby?
Ik lees eigenlijk altijd maar over mensen met een niet goeie start
Het lijkt mij uberhaupt pure horror, begin er niet aan. Ze kunnen mij wegdragen na 2 weken.
Geen idee. Ik hoor ook echt alleen maar terrorverhalen. Van het niveau dat ik denk: wil ik wel kinderen?
Ja wat is goed?
Ik denkbaar de start die zij hadden (met ziekenhuis en zoveel onzekerheid over hun pasgeboren baby) niet super veel mensen overkomt. Anders zouden de academische ziekenhuizen vol liggen natuurlijk…
Zo’n start maakt alles erna denk ik veeeeel pittiger en spannender en emotioneler.
Ook als de baby wel gemiddeld veel huilt…
Of je dat aan de wereld moet laten zien meermaals per dag staat daar weer los van
Oke ik geniet intens van dat programma maar dan wil ik close-ups and allerlei camerahoeken!
Nou en nog maar te zwijgen over hoeveel geld die wurmen kosten
Die meid, echt. I can’t.
Hier ook een huilbaby, 4,5 maand. Alleen maar huilen, achteraf gezien werd ik gewoon bijna gek.
Ik denk dat ze misschien ook niet meer helder kan inschatten hoe handig het is om dit allemaal online te zetten. Je hoopt dan alleen dat iemand uit je omgeving er dan iets van zegt.
Maar ik heb wel medelijden met haar.
Bij mijn werk vragen wij nooit een foto met baby/kind, toch krijgen we 8 van de 10 keer een foto aangeleverd met baby/kind…
Eerlijk, foto’s met gezichten doen het veel beter dus ik ben er wel blij mee, maar we vragen er dus écht niet om. Doen ze zelf.
Lastige situatie wel. Is natuurlijk lekker je verantwoordelijkheid afschuiven als bedrijf deze reactie. Ze zouden ook een statement kunnen maken…maar zoals hierboven al gezegd is het nog een vrij nieuw fenomeen. Komt nog wel verandering in denk ik.
Ik hoop dat we over een jaar of 10 met schaamrood op onze kaken terug kijken op die tijd waarin het doodnormaal was om je kroost te exploiteren op internet
Hoop dat we sowieso op die manier terugkijken naar het hele influencer gebeuren. Mag van mij snel afgelopen zijn eigenlijk. Vind het steeds vreemder worden om te zien dat mensen echt als wandelend reclame bord door het leven gaan en hoe ver daar in wordt gegaan en eigenlijk een walgelijke ontwikkeling.
Je ziet de baby toch lachen