Maar is het dan een taboe of iets dat je gewoon niet graag met de hele wereld deelt? Ik heb niet het idee dat het iets is waarvan veel mensen willen dat je er niet over praat (de definitie van een taboe) maar dat het zoiets pijnlijks en privés is dat je het niet zomaar deelt.
Edit: was al een paar keer gezegd haha
Vind het in het artikel van S.hirley ook opvallend dat ze heel duidelijk omschrijft hoe hij er nu mee omgaat. De dingen die hij nu ineens zegt als hij naar het toilet moet bijv. En ook dat ze vertelt wat er in de afgelopen maanden is gebeurd en hoe hij steeds thuis kwam van school.
Schokkend om te zien dat ze niet stil staat bij de toekomstige online gevolgen voor haar zoon.
Ik zei ook juist dat ik het niet direct een taboe zou noemen.
Blijkbaar vinden sommige mensen het niet zo privé, als ze zodra jij open over je ervaring bent ook opeens hun verhalen delen.
Maar de één zal het inderdaad gewoon niet delen, omdat ze het privé vindt. Terwijl de ander zich misschien heel eenzaam voelt en liever had gehad dat er meer over gepraat wordt.
Inderdaad het is privé. Nu weet iedereen dat ze bezig zijn voor een vierde kindje…Het is toch vreselijk dat je als influencer moet gaan bedenken hoe je je eigen leed zo effectief mogelijk kan inzetten, met cliffhangers, geheime video’s e.d. Dat is toch wel het laatste waar je dan mee bezig wilt zijn…
Ik vind het trouwens best shocking dat je dan 3wkn moet wachten op een curettage. Wist dat heel niet joh:m… 3wkn zwanger voelen en dat niet zijn en allemaal voor Jan lul, dat lijkt me best heftig 
Ik vind het ook heel erg irritant en ongepast dat ze deze vervelende ervaring een trauma noemt. Godsamme het gaat hier over een zware workout. Das geen trauma. Dat is een belediging voor mensen met ECHTE traumatische ervaringen. Ik vind dit zo noemen echt aanstelleritis. Maar missch heb ik wel teveel echte nare dingen meegemaakt, die meer met dood en ziekte te maken hebben.
En trwns, waarom stopte ze dan niet gewoon met die workout? Je wordt toch niet gedwongen om huilend door te gaan.
Ik weet niet of het echt een trauma is maar ik kan me wel voorstellen dat je je vernederd voelt of heel onzeker gemaakt wordt over je conditie en gewicht. Ik cringe nog steeds en wordt verdrietig als ik aan bepaalde momenten met gym moet denken.
Dat begrijp ik, en dat wil ik ook niet teniet doen. Maar de dramatiek van ons Tien gaat mij te ver.
Ja geeft vaak betere uitkomsten. Klinkt ook heel cru. Maar soms is het beter voor het lichaam als het op de natuurlijke weg kan gebeuren ipv laten verwijderen.
Ja ik dacht dat dat dus al gebeurd was maar dat ze bleef bloeden? Het klinkt idd heel cru & naar!
@Fishing Artsen willen liever dat je medicatie probeert om rest weefsel te laten afstoten. Als dat niet werkt, eventueel een tweede keer en anders curettage. Aan die behandeling kleven ook weer nadelen (narcose, evt perforatie en littekenweefsel).
Het klinkt heftig om af te moeten wachten maar het brengt wel een stuk minder fysieke complicaties met zich mee. Een curretage is op papier een vrij eenvoudige en snelle ingreep, maar er kunnen best een aantal dingen misgaan. Te denken aan het perforeren van de baarmoeder, een incomplete curretage en het ontstaan van verklevingen na een geslaagde curretage. De laatste twee heb ik helaas mogen ervaren en dat is absoluut geen pretje. Helemaal niet met een actieve kinderwens.
Dat is wel waar, maar als we daar goed over geïnformeerd worden en we staan achter de keuze hoeft er niet zo betuttelend mee omgegaan te worden vind ik.
Ik weet niet of je dat zomaar kan wegzetten onder “betuttelen”. Eerder better safe than sorry. Ik denk dat veel vrouwen op zo’n moment niet heel rationeel kunnen denken en dus niet altijd goed de eventuele onomkeerbare complicaties overzien. Wat meer dan logisch en begrijpelijk is gezien de rollercoaster waarin je terecht komt en het weer z.s.m. vooruit willen/kunnen kijken. Het is aan de arts om dit goed te begeleiden en in te schatten.
Ik vind het nogal wat om zelf maar een behandeling te mogen bepalen? Het is in het ziekenhuis ook niet van jij vraagt wij draaien. Als er een currettage noodzakelijk is is er natuurlijk altijd wel een bed + personeel vrijgemaakt. Maar als we elke miskraam zouden curretteren… denk dat dat gewoon niet mogelijk is.
Ik heb zelf ook een curettage gehad en ik heb het lang moeten wachten heel heftig gevonden. Bij mij was het trouwens ook al te laat voor medicatie, dus het was niet dat ik zelf even dacht mijn eigen behandeling te beslissen ofzo.
Nou in principe niet hoor. Maar in het geval van K.elly lijkt het me erg vervelend dat haar 60.000 volgers nu weten dat ze proberen een vierde kindje te krijgen. Zeker als het bijvoorbeeld een lange tijd niet lukt. Ik werd al gek van de brutale vragen van kennissen en familie toen wij ermee bezig waren. Laat staan van wildvreemden haha. Maar om die reden ben ik ook geen influencer🙈
Ohh ja ik heb niet gezien hoe Tien reageerde 
Dat Elise geen één van die fan-tas-tische items van d’r samenwerking met Chiquelle heeft gedragen op Mallorca!!
Het is maar een klein bilspleetje maar e.va tyut heeft een van haar zoontjes half naakt op de foto.
Zij deelt wel vaker van die dingen. En over die kindjes weet je ook we echt heel veel. Ze heeft ooit eens geschreven dat ze niet vind dat het aan haar is om minder te delen, maar dat het het probleem is van de mensen die het misbruiken… 
Heb de foto gerapporteerd, maar instagram doet er echt niets mee.