Ik heb echt wel een ferm oordeel over elke ouder die uitgebreid over z’n kind vlogt. Het discussiëren over wat wel/niet ok gedrag in algemene zin is, zorgt er vooral voor dat die context genormaliseerd wordt. Dat vind ik problematisch.
11 likes
Zo ‘genuanceerd’ als je het probeert te brengen, is toch ook niet? “Het is geen mishandeling.” Dit is uiteraard aan geen van ons allen om te bepalen en te beoordelen of het nou helemaal wel of niet zo is. Leuk deze woordenboekbeschrijving erbij, maar je weet vast dat mishandeling een complex construct is dat plaatsvindt binnen een spectrum van gedrag. Ik ben weleens benieuwd hoeveel slachtoffers varierend van huiselijk geweld, verwaarlozing of emotionele verwaarlozing ongezien blijven doordat er continue gebagatelliseerd wordt door een ontkennende omgeving. Het feit dat een groot deel van de ouders hierin tekortschiet, zou niet het probleem van het kind moeten zijn maar komt voort uit emotioneel onbeschikbare ouders die waarschijnlijk door eigen problematiek in hun huidige leven of vroegkinderlijke problematiek zoals hechting tevens slachtoffer zijn.
Onveiligheid zit niet altijd alleen in een gigantische uitbarsting en fysiek geweld, maar komt waarschijnlijk nog vaker voor door aanhoudend subtiel gedrag vanuit de omgeving/ouders waarin een kind leert dat er niet wordt opgekomen voor diens belangen.
Wat anderen zorgelijk aan de vlog lijken te vinden, en ik onderstreep, is dat we een vlog zien waarin lief en leed wordt gedeeld maar ook op basis van verschillende factoren sommige dingen ook niet gedeeld worden. Het feit dat dit door de edit komt, laat mij afvragen of zij heel open zijn en alles delen of dat er mogelijk weleens ergere dingen worden gezegd/gedaan. Er is zoveel achter de schermen wat je niet ziet. Mishandeling is een maatschappelijk gestigmatiseerd probleem en komt in allerlei vormen, maten en gradaties. Om op basis van een edit op internet een veroordeling te doen, gaat te ver maar zie het voor wat het is. Dit gedrag en het op en naar vliegen zijn IMO niet oké en zeker niet in het belang van een eenjarig kind en ik krijg er echt een beetje buikpijn van én tegelijkertijd hebben we niet ‘s werelds prominente vorm van mishandeling in ons vizier waarschijnlijk.
Maar laat ons in hemelsnaam scherp blijven op wat er gebeurt en het bespreekbaar houden.
Edit: weet niet of het duidelijk genoeg spreekt, maar voor mij is de conclusie dat je niet op basis van een filmpje (/deze vlog) kunt beoordelen of iets wel of geen mishandeling is, maar als je signalementen ziet in je omgeving; blijf wel opletten en bagatelliseer het niet. In mijn ervaring (professioneel) hoor ik altijd van collega’s terug dat veilig thuis echt niet direct handelen en soms lopen ouders al bij hulpverlening en kan er vanuit dat kader meegedacht worden om ouders te ondersteunen en dit gedrag te verminderen.
48 likes
Ik vind je kind vloggen alleen al voor een heel onveilige situatie van je kind zorgen, shoot me 
18 likes
Schat mag je best achterwegen laten hoor. Was echt niet nodig!
Het is ook mijn vakgebied 
vind het ook niet nodig om nogmaals inhoudelijk te reageren verder.
13 likes
Haha ik kwam gewoon niet op het woord ‘definitie’ in mijn ochtendhoofd. It’s okay!
5 likes
Dit doet mij denken aan mijn schoonvader die volop lawaai maakte als mijn hoogsensitieve reflux baby eindelijk lag te slapen na uren gehuil en zei “baby’s moeten wennen aan geluid”
5 likes
Haha dat klinkt misschien raar hoe ik het omschrijf, maar mijn zoontje is dus zeer gevoelig aan geluiden en drukte, plus hij had last van reflux (waardoor hij continu weende). Hij huilde gedurende de eerste 4 maanden dag en nacht, ik was helemaal gebroken.
En dus begreep niet iedereen dat ik enorm blij was als hij een keertje wel rustig lag te slapen (ik was dan ook muisstil om hem maar niet te wekken)
9 likes
Relatable! Ik zou die schoonvader ook subiet het huis uit hebben gezet (ok stoere praat, het zou waarschijnlijk eerder een passief agressieve opmerking zijn geworden). Maar o my Lord, wat aso om te doen zeg.
5 likes
Ik vraag me wel af of iedereen die dit zo zwaar aanrekent (en for the record ik ben ook van mening dat het niet oké is en dat ze echt niet in het beste belang van het kind handelen op dat moment) ook structureel geen vlogs/insta kijkt waarin kinderen zo prominent in beeld worden gebracht en als verdienmodel worden gebruikt? Want voor mezelf vind ik het best hypocriet om dat nog wel te doen aangezien je als kijker zoiets wel in stand houdt en ik wil geen onderdeel meer zijn van uitbuiting van zo’n kind.
12 likes
ik zou scotch and soda benaderen voor wat cute outfitjes hoor
11 likes
Ik kijk normaliter geen vlogs van deze mensen. Heb het stukje even gekeken. Maar vind deze discussie interessant. Opzich begint het een beetje lacherig met och ze is vandaag echt de grootste heks op aarde (idd geen schoonheidsprijs maar zeker geen mishandeling, denk dat ze het als misplaatste grap bedoelde). Maar daarna gaat het nog even verder met dat ze alsjeblieft even haar kop kan houden nu, want dat zou echt fijn zijn. Waar ik mij vooral over verbaas is dat ze inderdaad van hot naar her slepen met haar en ze relatief gewoon chill gedraagt de hele tijd en even 1 mindere dag en gelijk zo ‘zeiken’ op haar. Maar het is maar een momentopname en je kunt er verder helemaal niks uit concluderen.
7 likes
Hij is er nu 7. Sliep pas door na 2 jaar. Het is altijd wel een bijzonder jongetje geweest (maar ongelofelijk lief en empathisch!) tijdens het opgroeien, later heeft hij dan de diagnose van een ontwikkelingsstoornis gekregen waardoor veel duidelijk werd
8 likes
Ik zie wel dat ze steevast de negatieve comments over dit onderwerp onder de vlog weghaalt (ik weet verder ook niet of dat dan positief of negatief is)
5 likes
Nou drie keer posten in een topic dat er geen grapjes gemaakt mogen worden is toch ook gek. Ik vind persoonlijk je kind de grootste heks op aarde noemen bijvoorbeeld gewoon ergens best grappig (buiten of je het in je vlog moet doen/waar ze bij is etc) en over dit soort onderwerpen mag toch af en toe best met een beetje humor gepraat worden. Als je het niet grappig vindt scroll je er lekker langs.
11 likes
Nog een geluk dat ze geen “vuile bitch ” zei, hehe.
All jokes aside, blijf ik het toch een ietwat vreemde manier vinden om jonge kinderen aan te spreken. Zelfs als het verder een gelukkig gezin is.
13 likes
There are multiple worlds tussen sarcastisch (of ronduit kut) doen of “ziek gehelicopter”.
En iemand vroeg of ik als tegenstander van kinderen gebruiken online dit soort dingen dan wel kijk: nee. Echt nooit. En als het me wel onder ogen komt door een discussie hier rapporteer ik het steevast.
En ik ben absoluut geen heilig boontje, verlies ook weleens m’n geduld of maak sarcastische grapjes. Maar het gaat hier om een veel bredere context. Je ziet natuurlijk maar een mini deel, maar wel een deel wat wringt en wat toch bewust online gedeeld is met duizenden mensen om er geld mee te verdienen. Vind ik nogal wat anders dan de gemiddelde moeder die de privacy van haar kind wel in bescherming neemt en soms een keer haar geduld verliest.
4 likes
Ik ben gestart met luisteren naar de podcast ‘Under the influence’ van Jo Piazza, waarin ze de mommy-influencer wereld ontleed. Echt súper interessant en voor veel mensen die dit topic volgen denk ik echt een aanrader.
Ze geeft (ik ben nu bij aflevering 3) een heel genuanceerde blik op het mommy-influencerschap, dus niet alleen maar boehoe, jullie exploiteren jullie kinderen, en zijn allemaal nep. Maar wél kritisch op inderdaad de ‘toestemming’ die kinderen niet kunnen geven, de impact die het op hen heeft, de impact die al die mooie plaatjes met praatjes op moeders heeft etc.
Voor de mensen die geen zin hebben om Engelse podcasts te luisteren, maar wel geïnteresseerd zijn in wat er allemaal gezegd wordt in deze podcast heb ik een samenvatting van de eerste aflevering gemaakt. Zal es kijken of ik dat alle afleveringen kan volhouden 
(HA GOTCHA IG, want anders had ik de tijd die ik nu hieraan heb besteed, natuurlijk gewoon lekker zitten scrollen op IG 
)
Samenvatting
Inleiding
Jo Piazza start met een verslag over hoe haar fascinatie voor dit onderwerp is gegroeid: een vrouw met een druk leven (30something, baan, kids) die 's-avonds uitgeput in bed ligt te scrollen door de perfecte plaatjes op Instagram. En vooral: door het prachtige beeld dat van het moederschap wordt geschetst. Hoe ze zich realiseert dát het maar een beeld is en er toch voor valt. “Het voelt als een pad naar en een belofte tot een beter leven”.
Én hoe ze door mom-influencers gepromote spullen koopt in de illusie dat als ze maar dezelfde spullen heeft, háár leven ook zo vredig en mooi wordt, haar kinderen óók zulke engelachtige zoete aanhangsels. Ze realiseert zich op enig moment: álle influencers, met hun mooie plaatjes en verhaaltjes, proberen mij iets te verkópen.
Dat is het moment dat ze instagram niet meer als consument, maar als journalist begint te benaderen. Ze ontdekt: “It’s a multi-billion mom-influencer industrial complex, an industry dominated by women and consumed by women.” Waarom wordt er geen verslag over deze sector gedaan, zoals dat zou gebeuren als er voornamelijk mannen zouden werken?
Episode 1: a more perfect mother
Er volgt een soort verkenning over wat een influencer nu precies is, doet en verdient. Een influencer is in staat om mensen te interesseren voor een bepaalde aankoop. Het gaat bij mom-influencers specifiek om “llifestyles that can be monetized and merchandized. Lifes that can be monetized and merchandized”.
Mormoonse vrouwen als ‘patient zero’ van de mom-influencer industrie
Via een zij-stap naar een gewaagde uitspraak door een Mormoonse man (instagram = lifestyle porno) realiseert ze zich dat minimaal de helft van de mom-influencers (in Amerika) uit de Mormoonse gemeenschap komt. Wat is eigenlijk de historie van het mom-influencerschap?
Mormoonse moeders waren de eersten die groot en succesvol werden in deze industrie, omdat vanuit hun gemeenschap altijd al gestimuleerd werd om het gezinsleven te ‘documenteren’ (scrapbook). Toen het internet opkwam, was de stap naar bloggen slechts klein. Bovendien werd ook het bloggen op internet weer gestimuleerd door hun geestelijke leiders als zijnde een perfecte plek om het evangelie op een laagdrempelige manier te verspreiden.
Mormoonse moeders en het moederschap
Mormoonse moeders zijn goed in het moederschap. Wellicht komt dit omdat de Mormoonse gemeenschap waarde toekent aan het moederschap in tegenstelling tot veel andere gemeenschappen / sociale kringen in de moderne samenleving. Professionele carrières van vrouwen worden in ieder geval in de social circle van Jo Piazza als vele malen belangrijker gezien dan iets wat zij in en rond het huis doet. Een moeder zijn, laat staan een goede moeder, telt niet echt mee als verdienste.
En dat verklaart misschien de aantrekkingskracht tot Mormoonse moeders. Mormoonse moeders hadden geen banen buitenshuis. Zij waren al jaren gewend hun creërende talenten vooral in en rond het huis in te zetten. Ziedaar de mooi gedecoreerde huizen, de prachtig versierde tafels met Pasen en Kerst, de leuk gestylde kindertjes.
Van hobby naar business
Mom-influencerschap startte als het delen van tips en ervaringen: ‘dit is wat werkt voor ons gezin’. Vervolgens, zoals het goedgeaarde kapitalisten betaamt, is dat ingezet om er geld mee te verdienen. De Mormoonse moeders hadden een goed idee, ze hadden volgers, en ze hebben een manier gevonden om hier winst mee te maken. Geïnterviewde onderzoeker: “Ik vind dat deze vrouwen gevierd zouden moeten worden voor het creëren van fantastische content en voor het krijgen/behouden van duizenden volgers: ze worden betaald voor ‘a job well done’.
Jo Piazza: They’re essentially benefiting, profiting, of the unpaid labour of motherhood. It’s fucking brilliant.”
Kick-start van de podcast
Het leidt haar terug naar haar fascinatie over het onderwerp: dit is een industrie die drijft op het exploiteren van de onzekerheid dat elke moeder kent via manipulatieve en verkapte advertenties én tegelijkertijd een industrie die moeders de mogelijkheid geeft te gedijen, geld te verdienen, hun gezin te onderhouden en zichzelf te ‘empoweren’ in een wereld die geen ene moer doet om het moeders daarin makkelijker te maken. (Personal note: Bij dit laatste worden enkele Amerikaanse toestanden geschetst die mij opnieuw erg blij maken in een verzorgingsstaat te wonen’.)
Via een conclusie over hoe lucratief het influencerschap is én hoe dit een industrie is die zelfs in een pandemie nog groeit, sluit ze af met het idee: ik zou zelf ook wel kunnen proberen een mom-influencer kunnen worden. Ze ‘rechtvaardigt’ dit door weer terug te grijpen op de verkenning dat werk door en voor vrouwen al sinds het begin der tijden wordt gedevalueerd en dat je om goede content creëren creativiteit en inzet nodig hebt, die ook gewoon beloond mag worden.
Quotjes:
-
“And yeah, it is a little creepy to watch a person you never met snuggle in their bed with their cute little children.”
-
Over de tijd die ze op IG doorbrengt:
“But I can’t stop scrolling, and scrolling, and looking at these picture perfect images of motherhood that could be me, if I were just a little more organized, a little more creative, a little less exhausted, if I had a little bit more money. If I were…just a little bit better.”
46 likes
Aflevering 2. Leuk om te luisteren omdat dit dus deels ook geschiedenis was die ik zelf heb zien gebeuren (maar waar je niet zo snel met zo’n afstandje naar kijkt).
Enne… heb je geen zin in lange epistels, lekker overslaan deze post!
Samenvatting
Episode 2: Women’s Work
Hoewel influencing via sociale media influencer pas 10 jaar bestaat, is beïnvloeding van alle tijden: elke sociale groep vergelijkt zich vooral met de groep net boven hen op de ladder. We willen vooral hebben en doen wat mensen hebben en doen die net iets rijker zijn dan wij. Het zit dus in ons sociale DNA. Misschien is het influencer wereldje daarom zo verslavend.
Tegenwoordig staat dat inkijkje in het leven van andere sociale groepen continue tot onze beschikking: via onze smartphones waar we op de wc, in de trein, op de bank, tijdens het koken, opvoeden, werken en ontspannen altijd wel even op kijken. ‘We are giving time to these influencers that we didn’t even realise we had’.
Een historische vogelvlucht
Terug naar de start: hoe is dit zo gekomen?
-
eind 19e eeuw: het ontstaan van vrouwen magazines, het eerste medium bedoeld voor het kijken naar en imiteren van andere sociale groepen.
-
1953: de eerste keer moederschap op TV: in een bekende Amerikaanse soap wordt het vrouwelijke hoofdkarakter zwanger/moeder: een gegeven dat in de show wordt verwerkt. Het vrouwelijk hoofdpersonage gaat samenwerken met baby-merken.
-
Jaren ‘70: veel soorten soorten moeders te zien op TV: single, werkend, niet werkend etc… Hier wordt een vrij geïdealiseerd beeld geschetst van moederschap in de jaren ‘70: When my mom and her friends were parenting us, they all sat around smoking, while we recklessly ran around the neighbourhoud, maybe coming home at dinner time.”
-
Jaren ‘90: de eisen aan en verwachtingen van moeders zijn geëxplodeerd. De hoeveelheid tijd die moeders geacht worden te besteden aan hun kinderen eveneens. Moeders worden eenzaam, druk en gestresst. Tot wie kunnen ze zich wenden voor support? Bovendien: waar halen ze de tijd vandaan?
-
Eind jaren ‘90: → Enter: het internet: → Enter: mom bloggers.
(Hier een rant van Jo Piazza: als je leest over de begindagen van het internet, specifiek het bloggen, worden mom bloggers niet eens genoemd. Het zoveelste voorbeeld van vrouwen die uit de geschiedenis worden geschreven.)
Ontstaan van mom influencers als ‘groep’/beroep
Maar ondertussen bouwen deze vrouwen levendige gemeenschappen op. Het internet wordt een plek waar moeders eerlijk kunnen zijn over het moederschap, de hoge eisen, en de impact die dit op hun levens heeft. Het mom bloggers wereldje wordt een mini gemeenschap compleet met eigen beroemdheden.
Al snel valt het kwartje dat hier geld te verdienen is. In ieder geval zijn merken er als de kippen bij om hun producten via mom bloggers aan de man (vrouw dus) te brengen.In het begin voornamelijk via banner advertenties en door het opsturen van gratis samples in de (terechte) verwachting dat deze moeders er dan (gratis) over schrijven. Betalen voor het schrijven over merken of producten was nog niet aan de orde.
Tot een aantal specifieke mom bloggers de potentie herkennen en een streep trekken: ‘It’s time we get paid’. Ze beginnen hier systematisch voor te lobbyen. En het lukt: zo rond 2010 wordt mom bloggen een serieus verdienmodel.
New kid on the block: Instagram
Dan verschijnt een nieuw ‘kid on the block’: Instagram en de revolutie van filters. Het verandert de wereld van mom bloggers compleet. Filters stellen in staat je leven perfecter en mooier te verbeelden dan de realiteit. Instagram betekent daarmee ook het einde van de eerlijkheid die mom bloggers zo kenmerkte. Influencers beginnen hun leven af te beelden als in een magazine: glamoureus, prachtig, gefiltered. Influencers worden zelf ook steeds meer ‘celebrities’.
Dan volgt het toelaten van advertenties op Instagram. Instagram is opgericht als artistiek platform voor het delen en editen van foto’s. Dus mochten advertenties er vooral niet uitzien als banale advertenties. Ziehier de oorsprong van die specifieke vibe op IG: is het een advertentie, is het geen advertentie? Is het gesponsord, is het niet gesponsord?
Vanwege het geld dat er te verdienen is, poppen links en rechts allerlei ‘influencer agencies’ op. Het verdienmodel wordt gemaximaliseerd. Mom influencers zijn hierbij interessant omdat zij zich richten op de groep op IG die ook daadwerkelijk geld te besteden heeft (in tegenstelling tot de millennials die nog studenten zijn).
Conclusie
→ And that brings us to right now, a time when influencers on Instagram sell billions of products to women from a little machine that sits in the palm of their hands.
Aan het einde van de aflevering is Jo Piazza alleen maar meer geïntrigeerd door de mom influencer wereld:”I think what it shows me is that this is a job, this is a content job. This is a world of woman entrepreneurs that are essentially creating magazines for you, everyday.”
Ze raakt nog vaster van plan zelf ook influencer te worden. Volgende aflevering: op naar de ‘Harvard school of social media influencing’ om de fijne kneepjes van het vak te leren…
Quotje:
“Ten years ago Instagram slammed into our lives like a tsunami of jelly beans”.
30 likes
Thanks voor deze samenvattingen, erg boeiende inzichten geeft deze podcast!
7 likes
Boeiend weer dat linkje naar de Mormonen waar het hier ook eerder over ging. En heel erg leuk dat je voor ons een verslag maakt 
6 likes