Ja klopt denk ik:
Dus dan is die vraag hier ook beantwoord
Supergoed dat ze met zo’n groot bereik zo’n mooi initiatief net in de aandacht brengt. Jammer dat mensen altijd meteen van het slechtste uitgaan (ik dikwijls ook hoor). Het komt haar geloofwaardigheid ten goede door dit inderdaad kosteloos te doen. Ik geloof ook oprecht dat ze, als moeder van 2 kinderen, echt begaan is met dit goede doel.
Als ik nu een dergelijk bereik zou hebben en benaderd zou worden door dit specifieke goede doel dan zou ik ook geen seconde aan twijfelen om mijn naam daar aan te verbinden hoor, zeker als moeder sluit dit toch heel erg goed aan bij haar doelgroep? Haar persoonlijke verhaal erbij speelt goed in op het gevoel van haar volgers = meer donaties/volgers voor het RMH, juist het doel toch?
Ik denk dat dit soort campagnes ook gericht zijn op verschillende aspecten. Ongetwijfeld zullen er óók filmpjes op hun profiel te vinden zijn van ouders die inderdaad met langere opnames/ernstig zieke kinderen te maken hebben om die kant duidelijk te belichten, maar daarnaast hebben ze toch ook echt de BN’ers en tegenwoordig influencers nodig om het grotere publiek te bereiken om zo meer donaties binnen te halen en meer ouders en kinderen te kunnen helpen. Ik snap dat dat wellicht dubbel kan voelen.
Maar het hoeft toch ook geen vergelijking te zijn? Mag je pas ergens aandacht voor vragen als je er zelf in de meest erge omstandigheden gebruik van maakt? Wat een gezeur om niks, ze geeft aan hoe belangrijk deze huizen zijn voor ouders en dan gaan mensen commentaar hebben op dat zij niet weet hoe het is om een heel ziek kind te hebben. Heel raar vind ik.
Beetje cynische visie, vind ik persoonlijk.
Lijkt me trouwens niet alsof ze dat nodig heeft.
Ik snap dat je het er niet mee eens bent en in het eerste gedeelte van je reactie stel je inderdaad een vraag die ik ook snap. Maar om het daarna ‘gezeur om niks’ te noemen is echt ontzettend hatelijk. Wanneer je daadwerkelijk zelf hebt ervaren hoe het is om in zo’n huis te verblijven en je kind in levensgevaar te zien, dan gaat dat dieper dan je je ooit kan voorstellen. Daardoor kunnen woorden, die andere mensen zonder zo’n ervaring, als goed bedoeld zien, even hard binnen komen.
Maar het gaat er toch om dat zo’n huis kan blijven bestaan voor zulke ouders? En daarbij zoveel mogelijk ouders te kunnen helpen. Dan is het toch juist mooi dat zij zich inzet met zo’n groot bereik? En daarnaast als je kind bewusteloos onder de trap ligt, lijkt mij dat afschuwelijk. Want het kindje kan vanalles gebroken hebben, of misschien een hersenbloeding. Door een grote val kun je hersenoedeem krijgen. Je weet op dat moment helemaal niks. Dus ja het is goed afgelopen maar zoiets had ook veel ernstiger kunnen aflopen. Vind het erg dat zo’n ervaring wordt gebagatelliseerd. Er is altijd iemand die het ooit erger heeft gehad.
Ik vind de reacties hier echt een beetje zuur. Het is toch mooi dat ze haar bereik inzet voor zoiets. Het is verschrikkelijk als je gebruik moet maken van RM huis. Dat zij dat niet hebben meegemaakt betekent niet dat wat ze hebben meegemaakt ook niet heel erg is. Het is geen wedstrijd toch?
Maar dat is toch niet wat ik zeg? Ik vind het stukje ‘zeuren om niks’ ontzettend hatelijk.
Ik heb zelf ook een ervaring met een kind in het ziekenhuis en snap de reactie van de moeder hierboven wel. Ik zou op een ander moment misschien wel hetzelfde gedacht hebben. Op dit moment( wat jaren uit de situatie) zie ik echter wel dat ook een moeder zonder zo’n ervaring in het RM, maar met veel bereik, wel mooie dingen kan doel voor het doel. En de ervaring met haar zoon lijkt me oprecht heel erg, want het had ook erger kunnen aflopen.
Wat vaak gebeurd als je iets ergs hebt meegemaakt, dan willen mensen graag met je meeleven door iets te vertellen wat zij hebben meegemaakt. Wat goed bedoelt is, maar juist de plank volledig misslaat. Bijvoorbeeld: ik vertel na wat vragen wat voor ingrepen mijn zoon heeft ondergaan. Krijg ik de reactie ‘Oh toen mijn zoon zijn hielprikje kreeg, brak mijn hart zo! Zo erg hoe hij moest huilen, dat was echt zo verschrikkelijk voor mij als ouder.’
Nu kan ik gelukkig wel op een rustige manier uitleggen waarom zoiets heel kwetsend is, maar vlak na zijn overlijden lukte mij dat echt niet. Maar alsnog krijg je dan wel eens reacties als: maar ik bedoelde het toch goed? Je moet het niet zo opvatten.
Dat is dus best lastig als je zelf nooit uit zo’n (horror) ervaring kunt stappen. Zou mooi zijn als mensen dat ook proberen te begrijpen, in plaats het weg te zetten als gezeur.
Nu vind ik het voorbeeld van Elise wel van een ander kaliber dan het voorbeeld wat ik gaf waar daadwerkelijk reden tot paniek was.( hè fuck, toch weer die vergelijking😅)
Dat weet ik, uit ervaring - voel niet de behoefte om dat hier verder toe te lichten. En ik weet dat het heel kwetsend kan zijn, maar ik vind alsnog niet dat je het gevoel van andere ouders dan moet bagataliseren. Iedereen ervaart dingen op zijn eigen manier.
Toen ik zelf hoorde van de term: autobiografisch luisteren vs empatisch luisteren, werd er voor mij in ieder geval veel duidelijk. Betrap mezelf er geregeld op.
Het is heel menselijk om een verhaal te vertalen naar je eigen referentiekader, om het zo beter te begrijpen, maar daardoor neem je zelf weer ruimte in van het oorspronkelijke verhaal. Dat is denk ik het stukje wat kwetst, zonder dat dit zo bedoeld is.
Jemig wat een zure reacties hier (en dan heb ik het niet over of dit persoonlijk leed triggert, maar er meteen vanuit gaan dat het niet met oprechte intenties gedaan word etc). Ze zet zich op een (naar mijn mening) prima manier in voor een goed doel, wat is daar mis mee? Ze maakt geen foute white saviour trip om licht te brengen he.
Wat denk je dat ik bedoel met ‘zeuren om niks’ dan? Volgens mij begrijp je gewoon totaal niet wat ik zeg
Idem.
Speculaties na de stories van Jacqueline in
3
2
1
Haha die laatste is mn favo. 100% dat zij vanavond met een snack op de bank comments lezen
Misschien zijn ze wel gewoon mormonen.
Jacqueline en Michelle staan samen op de foto.