Deze hele discussie doet me denken aan oudergesprekken die ik wel eens heb, waarbij ouders hun kinderen als raar of bijzonder bestempelen omdat ze als jongen nagellak of rokken dragen of genderneutrale pronouns gebruiken. En ik me altijd zo kan inleven in die pubers die er met rollende ogen naast zitten. Echt no one cares. Ze vinden het onderling vaak alleen maar mooi of normaal. Het zijn de eigen denkbeelden verhult als valse bezorgdheid.
27 likes
Oké misschien is mijn formulering ‘willens en wetens’ wat kort door de bocht. En oké, misschien projecteer ik mijn eigen ervaringen uit mijn jeugd op die van mijn kind. Maar ik weet uit omgeving met schoolgaande kinderen dat er helaas nogsteeds gepest wordt, en dat is niet altijd zo openlijk dat de docent dat altijd uit zichzelf opmerkt en daar snel op kan acteren.
Dus ja, het beeld dat ik dan schets van de ouders van deze kinderen…
Nu wonen wij in het zuiden van het land; waar we misschien nog wat ‘achterlopen’ op wat er in de randstad gebeurt.
2 likes
We gaan deze discussie niet weer voeren mag ik hopen?
4 likes
Voor mij heel herkenbaar wat je zegt. Mijn partner en ik zijn het eerste lesbische stel hier in het dorp wat een kind heeft en krijgen hier met regelmaat opmerkingen over; ‘oh wat knap dat jullie hier zijn blijven wonen’ ‘goh ben je niet bang dat je kind straks gepest gaat worden? ‘Oh wat bijzonder dat jullie hier kunnen wonen’ ‘jullie gaan zeker nog wel een keer verhuizen’. Ik zei laatst nog tegen mijn partner dat ik al die mensen die dat soort vragen stellen of opmerkingen geven zo irritant vind omdat ze daarmee juist laten zien dat ze het eigenlijk niet normaal vinden.
29 likes
Hier inmiddels ervaring met een kind dat een compleet eigen stijl heeft dat niet ‘past’ bij wat hoort en ook tot een minderheid behoort. Das best een pittige als ouders omdat je je kind een zorgeloos pad gunt en dat is minder makkelijk als je kind zo zijn eigen stijl heeft dat het regelmatig nageroepen wordt en aangesproken.
13 likes
Ik denk dat het je zal verbazen hoe ruimdenkend kinderen tegenwoordig zijn waar het gaat om gender. De zoon van een collega van mij wilde een tijdlang als meisje gekleed en daar deed niemand moeilijk over. We wonen wel in een stad, wellicht maakt dat nog verschil. En ook een andere collega vertelde een soortgelijk verhaal.
En over of ik mijn kind dan ook op die manier naar school zou laten gaan: ja. Zonder twijfel. Ik ga namelijk liever tegen het gevoel van een groep in dan tegen het gevoel van mijn kind. En ja, dat zou hartstikke spannend en ergens ook eng zijn.
15 likes
Ik ga hier niet mijn woonplaats neerzetten natuurlijk 
Maar het is een groot dorp waarvan ook nog een gedeelte behoorlijk gereformeerd is
2 likes
Urk
7 likes
Het is gewoon een feit dat veel mensen vastgeroest zitten in achterhaalde genderrollen, ik merk dat niet alleen aan kinderen (on)bewust sturen naar bepaald gedrag in de opvoeding door de ouders, maar ook aan collega’s in mijn vakgebied. Ik heb een (mannelijke) collega die continu opmerkingen maakt in de trant van ‘Je bent toch geen meisje, niet zoveel kletsen,’ ‘Heb jij nagellak op? Dat is toch voor meisjes, dat heeft mama vast bij jou gedaan,’ of ‘Je laat je toch niet inhalen door een meisje,’ etc. Zo nu en dan ook waar ouders bij zijn, die het dan maar wat ongemakkelijk weglachen. Ondanks dat ik nog niet zo lang daar werk, heb ik toch aangekaart dat zijn manier van doen en laten schadelijk voor de kinderen is. Ik merk dat hij dat nu niet meer doet, althans, in ieder geval niet wanneer ik er bij ben. Besef je dat dit iemand is die geacht wordt op een pedagogisch verantwoorde manier met kinderen om te gaan, een veilige basis te bieden etc. Echt bizar.
Het troost me dan ergens dat de nieuwe generatie hier gelukkig op een hele andere manier mee opgroeit, al zijn we er nog lang niet.
11 likes
Tijdens mijn stage in de kinderopvang was er een jongetje die ook heel graag een jurk aan wilde bij het verkleden. Wij vonden dat allemaal helemaal prima, maar hij bleef continu de ‘tijd’ aan ons vragen wanneer papa of mama zou komen, omdat hij dit niet aan mocht thuis. Is me altijd bijgebleven. Als ik nu op mijn werk bij kinderen (niet alle uiteraard) aangeef dat nagellak oid niet specifiek voor meisjes is kijken ze me raar aan of moeten lachen.
10 likes
Ik had dit specifieke voorbeeld nog niet eerder gelezen, maar als dat zovaak terug komt is dat wellicht omdat het een veelvoorkomende kwestie is, die ook nog eens heel zichtbaar is. Veel zichtbaarder dan bijvoorbeeld een jongen die graag met poppen speelt, de ouders helpt het huishoudelijke taken, emotioneel, kattig is, etc. (zgn meisjesachtige trekken).
De reacties hebben me aan het denken gezet. Dank hiervoor.
10 likes
Wat typisch dat tien het gezicht van haar man afschermt, maar die van haar dochter dan weer niet 🥹
12 likes
Ik denk als mijn zoon naar school naar school zou willen in een Elsa-jurk juist ‘als hij dat leuk vindt zijn er vast andere jongens die dat óók leuk vinden’. Dat hoeft niet meteen pesterij te betekenen, dat zie ik meer als drogreden uit angst vanuit de ouders. Kinderen zijn juist vaak minder oordelend dan bekrompen volwassenen. Mijn neefje hield zijn verjaardag verkleed als mega mindy en zijn outfit werd bewonderd door zowel meisjes als jongens.
13 likes
Haha nee dan ging ik wel verhuizen
4 likes
Haha pfoeee die vlog van Elise 
voor iemand die naar eigen zeggen zo intuïtief is, had ze toch heel sterk het gevoel dat het een jongen zou worden.
1 like
Kent iemand dat Fins-Australische gezin nog die allemaal wit dragen, allemaal hele bijzondere namen hebben en bekend werden van zo’n morningroutine waarbij die moeder de kinderen op de vloer legde?
Ik kwam ze gister na 3 jaar weer tegen online en kennelijk heeft de oudste dochter nu een kind met een bekende oplichter uit de VS waarmee ze direct getrouwd was nadat ze hem voor de eerste keer ontmoette? Maar het lijkt erop alsof haar moeder haar soort van uitgehuwelijkt heeft aan hem, het is echt een fucking raar verhaal, maar bevestigd wel het cult beeld dat ik bij ze had. Ze zijn ook ineens niet meer vegan en maken nu ook hele andere content, maar iets klopt er niet.
12 likes
Omg ohja die gaven hun kinderen allemaal bizarre namen zoals Omega, Cleopatra en Nefertifi.
4 likes
Woonden ze niet in Finland? Of heb ik dat erbij verzonnen. Heel bijzonder gezin in elk geval
4 likes
Ja bij die eerdere video’s wel maar nu wonen ze kennelijk in Australië?
En de jongste 4 behandelt ze als babies maar de oudste van die 4 is 8 jaar oud en die krijgt kennelijk nog melk en sliep 3 jaar geleden nog in een luier in een ledikantje; toen was ze al 5. Vrij apart allemaal.
5 likes
Ssst.
@Zemraluani echt smullen dit, ik vond het zo bizar om die video’s toen te bekijken met die kinderen op de grond op een kleedje.
7 likes