nou precies. vertelde aan mijn niet-nederlandse vriend dat ik haar en haar kinderen had gezien, en dat zij vroeger de kinderen onherkenbaar in beeld bracht maar nu niet meer. hij zei ook al gelijk, als ze dat niet had gedaan had je ze waarschijnlijk helemaal niet herkend maar alles voor de moneys 
4 likes
Ik ben 1000% voor gelijke rechten en alles, maar ben oprecht heel benieuwd of de activisten die hier op het forum vooraan in de mars lopen, nogsteeds hun rug recht houden als hun 6-jarige zoontje met glitter haarbanden/strikken/invlechten/staartjes en hysterische Elsa jurk naar school wil. Ben je dan nogsteeds zo voor âalles is gelijkâ?
Als je daarin je kind vrijlaat: diep respect voor jou, maar ik geloof in de praktijk niet dat het zo eenvoudig is. Omdat je kind ook te maken heeft met grappen/pesterijtjes uit de klas. En je wilt je kind ook geen (edit:) makkelijk doelwit maken voor pesterijtjes?
En natuurlijk snap ik dat dit een extreem voorbeeld is, maar wel een voorbeeld waarvan ik zeker weet dat ze regelmatig voorkomen.
9 likes
Ik vind dit wel een heel ingewikkeld punt (voor mezelf althans zeker). Thuis vind ik het allemaal niet zo spannend wat ze wel of niet doen, maar ik ben niet zeker wat ik zou doen als ze bijv. zo naar school willen. Ik wil ze inderdaad geen doelwit maken maar tsja als we allemaal maar lekker ânormaalâ blijven doen hou je het ook net zo goed in stand. Ingewikkeld hoor
8 likes
Ik snap jouw standpunt.
Mijn zoon, die doorgaans niets met jurken heeft, wou op een dag een prinsessen jurk aan naar school. Ik wist ook niet goed wat hiermee te doen, heb het hem 3 keer gevraagd maar hij wou. Ik heb het hem gewoon laten doen, want wou hem niet het gevoel geven dat hij dit niet mocht. Het gevoel dat hij niet mag zijn wie hij wilt, woog niet op tegen dat er misschien iemand hem wel zou pesten. ( wat dus niet gebeurd is )
Nou er is niets gezegd, buiten dan van andere ouders die het enorm tof en moedig vonden. ( niet tegen hem maar tegen mij ) Ik heb er niet naar gevraag maar volgens mij heeft er niemand iets verkeerds gezegd. Bij ons op school wordt er ook gestimuleerd om verkleed te komen, als je dat wil.
Mijn zoon is ook een heel zelfzekere jongen, die mondig is en stevig in zijn schoenen staat met een toffe vriendengroep. Ik hoop dat er misschien andere kinderen dit gezien hebben en er zelfvertrouwen kunnen uit halen.
Is bij die keer gebleven ook, weet nog steeds niet waarom hij het wou. Hij is doorgaans van de âtypischeâ ( ja i knoooow mag niet ) jongens dingen dus ik heb het er raden naar.
7 likes
waarom zou je dat niet doen? Ben je dan echt zo bang voor wat andere mensen denken?
3 likes
Ja dat zou ik zo doen. Ik ken ook meerdere jongetjes die in jurk naar school gegaan zijn, zonder problemen.
9 likes
Lol ja 100% en ik hoop dat de school er wat aan doet als er gepest wordt en erover gepraat wordt dat iedereen lekker zichzelf moet zijn.
Volgens mij wordt het steeds normaler om anders te zijn, en als dat nog niet zo is mag mijn kind het voorbeeld zijn.
15 likes
Vroeger werd je ook raar aangekeken en bespot als je als vrouw een broek aanhad. Tijden veranderen.
3 likes
Deze hele discussie doet me denken aan oudergesprekken die ik wel eens heb, waarbij ouders hun kinderen als raar of bijzonder bestempelen omdat ze als jongen nagellak of rokken dragen of genderneutrale pronouns gebruiken. En ik me altijd zo kan inleven in die pubers die er met rollende ogen naast zitten. Echt no one cares. Ze vinden het onderling vaak alleen maar mooi of normaal. Het zijn de eigen denkbeelden verhult als valse bezorgdheid.
27 likes
OkĂ© misschien is mijn formulering âwillens en wetensâ wat kort door de bocht. En okĂ©, misschien projecteer ik mijn eigen ervaringen uit mijn jeugd op die van mijn kind. Maar ik weet uit omgeving met schoolgaande kinderen dat er helaas nogsteeds gepest wordt, en dat is niet altijd zo openlijk dat de docent dat altijd uit zichzelf opmerkt en daar snel op kan acteren.
Dus ja, het beeld dat ik dan schets van de ouders van deze kinderenâŠ
Nu wonen wij in het zuiden van het land; waar we misschien nog wat âachterlopenâ op wat er in de randstad gebeurt.
2 likes
We gaan deze discussie niet weer voeren mag ik hopen?
4 likes
Voor mij heel herkenbaar wat je zegt. Mijn partner en ik zijn het eerste lesbische stel hier in het dorp wat een kind heeft en krijgen hier met regelmaat opmerkingen over; âoh wat knap dat jullie hier zijn blijven wonenâ âgoh ben je niet bang dat je kind straks gepest gaat worden? âOh wat bijzonder dat jullie hier kunnen wonenâ âjullie gaan zeker nog wel een keer verhuizenâ. Ik zei laatst nog tegen mijn partner dat ik al die mensen die dat soort vragen stellen of opmerkingen geven zo irritant vind omdat ze daarmee juist laten zien dat ze het eigenlijk niet normaal vinden.
29 likes
Hier inmiddels ervaring met een kind dat een compleet eigen stijl heeft dat niet âpastâ bij wat hoort en ook tot een minderheid behoort. Das best een pittige als ouders omdat je je kind een zorgeloos pad gunt en dat is minder makkelijk als je kind zo zijn eigen stijl heeft dat het regelmatig nageroepen wordt en aangesproken.
13 likes
??? Waar woon jij dat zoiets gezegd wordt ??
8 likes
Ik denk dat het je zal verbazen hoe ruimdenkend kinderen tegenwoordig zijn waar het gaat om gender. De zoon van een collega van mij wilde een tijdlang als meisje gekleed en daar deed niemand moeilijk over. We wonen wel in een stad, wellicht maakt dat nog verschil. En ook een andere collega vertelde een soortgelijk verhaal.
En over of ik mijn kind dan ook op die manier naar school zou laten gaan: ja. Zonder twijfel. Ik ga namelijk liever tegen het gevoel van een groep in dan tegen het gevoel van mijn kind. En ja, dat zou hartstikke spannend en ergens ook eng zijn.
15 likes
Ik ga hier niet mijn woonplaats neerzetten natuurlijk 
Maar het is een groot dorp waarvan ook nog een gedeelte behoorlijk gereformeerd is
2 likes
Urk
7 likes
Het is gewoon een feit dat veel mensen vastgeroest zitten in achterhaalde genderrollen, ik merk dat niet alleen aan kinderen (on)bewust sturen naar bepaald gedrag in de opvoeding door de ouders, maar ook aan collegaâs in mijn vakgebied. Ik heb een (mannelijke) collega die continu opmerkingen maakt in de trant van âJe bent toch geen meisje, niet zoveel kletsen,â âHeb jij nagellak op? Dat is toch voor meisjes, dat heeft mama vast bij jou gedaan,â of âJe laat je toch niet inhalen door een meisje,â etc. Zo nu en dan ook waar ouders bij zijn, die het dan maar wat ongemakkelijk weglachen. Ondanks dat ik nog niet zo lang daar werk, heb ik toch aangekaart dat zijn manier van doen en laten schadelijk voor de kinderen is. Ik merk dat hij dat nu niet meer doet, althans, in ieder geval niet wanneer ik er bij ben. Besef je dat dit iemand is die geacht wordt op een pedagogisch verantwoorde manier met kinderen om te gaan, een veilige basis te bieden etc. Echt bizar.
Het troost me dan ergens dat de nieuwe generatie hier gelukkig op een hele andere manier mee opgroeit, al zijn we er nog lang niet.
11 likes
Tijdens mijn stage in de kinderopvang was er een jongetje die ook heel graag een jurk aan wilde bij het verkleden. Wij vonden dat allemaal helemaal prima, maar hij bleef continu de âtijdâ aan ons vragen wanneer papa of mama zou komen, omdat hij dit niet aan mocht thuis. Is me altijd bijgebleven. Als ik nu op mijn werk bij kinderen (niet alle uiteraard) aangeef dat nagellak oid niet specifiek voor meisjes is kijken ze me raar aan of moeten lachen.
10 likes
Ik had dit specifieke voorbeeld nog niet eerder gelezen, maar als dat zovaak terug komt is dat wellicht omdat het een veelvoorkomende kwestie is, die ook nog eens heel zichtbaar is. Veel zichtbaarder dan bijvoorbeeld een jongen die graag met poppen speelt, de ouders helpt het huishoudelijke taken, emotioneel, kattig is, etc. (zgn meisjesachtige trekken).
De reacties hebben me aan het denken gezet. Dank hiervoor.
10 likes