Mommybloggerstopic #9

Entertainment
#1913

Ik vind het juist heel erg goed dat ze hier zo eerlijk over durft te zijn. Er zijn echt meer vrouwen dan we denken die hier last van hebben maar er ligt zo’n gigantisch taboe op. Het gaat vaak niet eens om een bepaald geslacht maar het idee dat we een heel beeld bij de toekomst hebben en dat weg valt (en dat dat beeld van de toekomst ligt überhaupt niet vast ongeacht geslacht maar denk dat daar het juist ligt, een beeld creëren terwijl je dat niet kan). Ik denk dat een hoop vrouwen door haar daar wel eerlijk over durven te zijn.

Maar inderdaad toen ze twee kinderen had vond ze het vaak al heel zwaar en ik betrap me er zelf op dat ik me wel eens af vraag waarom je in godsnaam voor een derde gaat (terwijl ik daar eigenlijk helemaal niks van te vinden heb) als je veel waarde hecht aan nog leuke dingen doen, je identiteit blijven houden, niet steeds hoeven multitasken x100, jezelf op plek zoveel moeten zetten. Want het klinkt alsof dat is waar ze nu mee struggelt. Ik vind het wel heel goed dus dat ze een eerlijk beeld geeft voor alle andere moeders die hier ook mee zitten en het niet durven te delen maar snap wel dat het veel negativiteit en focus daar op nu wordt voor velen.

7 likes
#1914

Dat mag toch??

Ik raak ook altijd zwaar opgefokt van autostoeltjes.

4 likes
#1915

tuurlijk, maar het is wel een contrast met hoe hij zich graag wil voordoen.

3 likes
#1916

Ik wist niet dat haar vadee daar woonde! Dacht dat hij in ams woonde ook

5 likes
#1917

Hij verblijft er toch erg vaak.

2 likes
#1918

Geen idee :joy:

6 likes
#1919

Dat laatste ben ik helemaal eens, maar over dat eerste denk ik echt anders. Ik vind niet dat elke gedachte zomaar gedeeld hoeft te worden. Ze knalt dat op internet in de wetenschap dat bekenden en onbekenden dat lezen. Iedereen zal dus weten dat ze liever een meisje had gehad, haar zoon dus later waarschijnlijk ook. Sommige dingen mogen van mij om die reden taboe blijven. Bovendien vind ik het een typische westerse verwendheid. Bijna alles is maakbaar, dit is een van de weinige dingen die je niet in de hand hebt en zelfs dat willen we eigenlijk het liefste wel. Dat je een bepaald beeld hebt dat niet klopt met jouw eigen realiteit is gewoon je eigen naïeve schuld. De kans dat dat namelijk (in dit geval) niet uitkomt is 50%.

Misschien sta ik wat feller in deze opinie omdat zwanger worden bij mij niet vanzelf ging en ik iets te veel verhalen van andere (wens)moeders op dit forum heb gelezen. Zij zouden in hun handjes knijpen met een gezond kindje, wat voor geslacht het ook heeft.

43 likes
#1921

Dit is als # onder haar foto’s nu opgenomen zie ik :joy:

2 likes
#1922

Viel me ook direct op haha

4 likes
#1924

Ja ik ben het absoluut met jullie eens qua hokjes denken en prinsessen meisjes/ jongens stoer droombeeld. Het is absurd maar het is wel hoe het nog is bij een hoop vrouwen (en mannen). Ik heb echt vrouwen in m’n spreekkamer gehad die zich ontzettend schuldig voelen dat ze gender disappointment haddden, het amper uit durfden te spreken maar door die taboe en schaamte het niet durfden te delen en daar dus ook geen hulp bij durfden te zoeken. Ik snap jullie in elke onderbouwing van jullie felheid maar ik denk wel dat het goed is dat we hier over kunnen en durven praten (buiten of dit nou zo gezond is om dit te doen voor je zoons in de online wereld) en dan dus ook kritisch mogen reageren in die gesprekken. En dan heb ik het niet over die dwaze gender reveal reacties op beeld maar wel over de vrouwen die door deze gevoelens onder door gaan en zichzelf soms haten om die gevoelens ze hebben. Daarvoor zijn verhalen zoals die van haar wel enorm helpend

21 likes
#1925

Tsja ik heb ook wel begrip voor de gevoelens, maar kijk eens naar zo’n klein babyhummeltje…
Zij hebben er nooit om gevraagd om op de wereld gezet te worden, en dan zijn ze eigenlijk ook niet eens goed genoeg omdat er toevallig een piemel tussen hun benen zit :pleading_face:
Ik vind dat zo verdrietig!

19 likes
#1926

Er zit natuurlijk nog wel een verschil tussen hopen op een bepaald geslacht en het andere geslacht niet goed genoeg vinden.

Ik heb een zoontje en zou het heel leuk vinden om ook ooit een dochter te mogen krijgen. Maar ik heb het niet voor het zeggen dus wat maakt het uit?

16 likes
#1928

Ik volg een dressuurruiter die YouTube video’s maakt en ik volg haar op Instagram. Leuke content, wel niche uiteraard want het gaat over paarden. Nu vond ik al dat ze haar zoontje te prominent liet zien (volgde haar al voor haar zwangerschap) maar nu plaatste ze gisteren een video om specifiek aandacht aan haar zoontje te besteden en zijn eigen Insta te promoten. Kereltje is 2 jaar oud denk ik? Onder het mom van “we hebben een Insta pagina voor hem aangemaakt als een dagboekje voor hem om later alles terug te kijken” en er direct achteraan vermelden wat deze insta pagina is en dat je hem kunt volgen. Waarom nou? Het is toch maar met één doel en dat is je kind ten gelde maken?
Het lijkt erop dat de Go Social familie heeft gezegd: weet je wat jij moet doen? Dan trek je een breder publiek bladiebla.
Uiteraard moet de schoorsteen roken en moet ze aan haar merk bouwen etc maar om je kind daar zo’n onderdeel van te maken? Goed, we hebben er een Mommyblogger bij (en mij is ze kwijt als volger).

6 likes
#1930

De wens voor een bepaald geslacht staat naar mijn mening los van hoe je een kind opvoed nadat het geboren is. Het wordt biologisch gezien een jongen of een meisje, hoe dan ook. Helemaal genderneutraal opvoeden is niet wat wij ambiëren, maar allerlei stereotypen erop loslaten is ook weer het andere uiterste vind ik. Ik vind gender reveals bijvoorbeeld ook onzin, zou dat nooit doen. En mijn punt was meer, juist omdat je het niet voor het zeggen hebt, is het toch niet erg om een voorkeur uit te spreken voor een van de twee? Je hebt er toch geen invloed op, net als dat je geen invloed hebt op het geslacht waar het kind zich later mee identificeert. Als mijn zoontje zich meer een meisje voelt, of wat dan ook, dan zijn wij de laatsten die daar een probleem van zullen maken.

Vind jij dan ook dat alle kindjes genderneutraal opgevoed zouden moeten worden? Gewoon uit interesse hoor, deze vraag. Ik vind namelijk wel dat dit in de maatschappij een stuk beter kan. Maar puur even op opvoeding binnen een gezin gericht?

4 likes
#1931

Maar wat maakt dan dat je een voorkeur hebt? Wat zijn de elementen die je wilt/je voorstelt bij het ene biologische geslacht of denkt te missen als je het andere geslacht krijgt? Oprechte vraag!

6 likes
#1932

Ik kan niet voor mezelf spreken hierin, maar ik weet bijvoorbeeld van een stel dat ik goed ken dat de moeder moest wennen aan het idee van een jongen, omdat ze zich daar veel minder in herkent. Ze legde het zelf uit alsof ze het minder ‘begreep’ dan een meisje. Ze vond het zelf ook heel moeilijk te benoemen, en is uiteindelijk natuurlijk superblij, maar zij moest ook even ‘slikken’ toen ze het geslacht hoorde, wat ze nóóit van zichzelf had verwacht. Daarin voelde ze toch bij zichzelf een onbewuste voorkeur, die ze niet van tevoren had zien aankomen. Ik denk wel dat die kan bestaan, los van of je genderneutraal of juist niet wil opvoeden.

Ook weet ik van iemand anders dat die het lastiger vond om een dochter te krijgen, omdat ze het gevoel had dat die het moeilijker zou krijgen in het leven dan een jongen, en ze zich om een meisje veel meer zorgen zou maken qua bedreigingen uit de maatschappij. Maar dat heeft dus niet zo zeer met eigen wensen te maken, maar met externe factoren.

11 likes
#1933

Dit kan ik me idd voorstellen :frowning: en geeft imo idd aan hoe zeer de maatschappij moet veranderen.

4 likes
#1934

Misschien inderdaad vanwege een bepaald stereotype waar ik mee ben opgevoed, maar ook omdat ik mezelf meer kan identificeren met vrouwen zoals hierboven ook wordt gezegd. Ik heb bijvoorbeeld ook meer vrouwelijke vrienden dan mannelijke.

2 likes
#1935

Ik kreeg na twee jongens een meisje en vond dat ook leuk. Een derde jongen was prima geweest maar de dynamiek in het gezin is nu toch anders. Niet omdat ik perse een meisje wilde of wilde tutten en weetikwat maar het leek me gewoon leuk in het gezin. En ik voed niemand specifiek op als ‘jij bent een jongen’ of ‘jij bent een meisje’ maar het zijn echt twee jongens en 1 meisje

7 likes
#1936

Ik herken dit ook wel. Ben nu zwanger en we weten het geslacht (nog) niet. Eigenlijk boeit het me vrij weinig, maar heb wel in m’n hoofd dat de wereld voor een meisje harder is als voor een jongen en ik me misschien om een meisje meer zorgen zou maken als om een jongen. Wat uiteindelijk misschien niet zo is hoor… en ik ben zelf hartstikke blij om een vrouw te zijn. Maar ik zou zo graag willen dat de kansen voor mannen en vrouwen gelijk zijn.

4 likes