Ja en wat ze ook vertelde was het vluchtgedrag van hem. Hij heeft eerder meerdere keren alles laten vallen en is vertrokken met de kinderen. Ze waren ook heel bang om zo’n reactie hierdoor uit te lokken wat ik wel snap want hoe vindt je ze dan ooit nog terug? Ik vind deze docu zo puur en integer tegenover de twee generaties binnen het gezin gemaakt, echt knap gedaan.
Dit. Mijn psycholoog zei ooit: de enige onvoorwaardelijke liefde die bestaat is van het kind naar de ouders. En dat zie je ook wel echt hieer.
Ja ik snap je verhaal. Maar voor de buitenwereld? Er komt ineens een jonge jongen/meisje ergens wonen en niemand die iets opmerkt ofzo? Ben zo benieuwd hoe dat gegaan is. Zij hadden wel een id kaart toch? En school gevolgd.
De oudste zoon vertelde in die laatste extra aflevering dat hij eerst een half jaar heeft gezworven en vanuit de daklozenopvang in contact kwam met iemand die hem aan een postadres heeft geholpen en vanuit daar is hij een leven gaan opbouwen. Toen was hij volgens mij 17 of 18 dus echt heftig.
En van de dochter en andere zoon wordt het iets minder uitgebreid verteld maar ze zijn uiteindelijk zelfstandig gaan wonen of in een studentenkamer, maar ze vertelden dat het heel moeilijk was en dat ze ook schulden hebben gemaakt toentertijd omdat ze helemaal niet wisten hoe ze met geld om moesten gaan etc. En ja waarom zou het een buitenstaander ‘opvallen’ dat er iemand van 17/18/19 ergens nieuw komt wonen? Dat gebeurt toch overal? En als ze tijdens hun opleiding nooit wat hebben gezegd, ja hoe moet iemand dan iets weten?
Ja oke dat kan inderdaad. Vind het echt zo zielig en erg voor hun allemaal. Wat een onveilig leven. Niet even naar je ouders tijdens de periode op kamers, geen familie. Alles moet je zelf opbouwen… heb de eerste 2 aflv niet gezien, was te laat met opnemen helaas… npo werkt niet in BE .
Ik denk dat je ook niet mag vergeten dat veel jongeren in Nederland eerder helemaal op zichzelf wonen dan in België, en dat het daarom niet zo bijzonder opvalt. Soms vind ik het nog best bijzonder dat jonge Nederlanders vrij snel op kamers gaan of gaan samenhuizen en dan echt alles, alles zelf doen (inclusief vloeren leggen, investeren in huurwoningen), terwijl naar mijn ervaring in België je eerder met de flow meegaat en elke vrijdagavond als student met je koffer naar casa mama gaat die voor jou de was doet.
Ik zou. nu ik al 5 jaar in Nederland woon ook niet zo snel meer opkijken van een 17 of 18jarige die alleen woont of op kamers met iemand en niet elk weekend naar de familie gaat en zelf alles bekostigt met een baantje of maximaal lenen.
Oh ja ik heb er niet aan gedacht dat dat wellicht in Belgie anders is dan in Nederland? Ik vind het in ieder geval heel gewoon om tussen 17 en 20 jaar uit huis te gaan/op kamers te gaan wonen en vrijwel zelfstandig al je zaken te regelen. En natuurlijk is dat, gelukkig, in veel gevallen wel met ouders op de achtergrond die wellicht financieel steunen en waar je af en toe in de weekenden naar toe gaat. Maar het zou denk ik niet opvallen hier in NL mocht iemand met 18 jaar in een studentenhuis wonen, studeren, werken en in de weekenden niet naar ouders toe gaan of zo. Ik wist toen ik in een studentenhuis woonde ook echt niet wanneer mijn huisgenoten weg waren en waar ze dan waren.
Sorry voor het afdwalen maar over dat uit huis gaan: ik heb dat vaker gehoord idd dat studenten in België elk weekend terug naar hun ouders gaan, maar… waarom is dat zo standaard? Als je ouders best ver wonen van waar je studeert, dan ben je dus elk weekend vet ver aan het reizen? En kan je nooit eens met je vrienden van je studie iets doen in het weekend? Je wil toch ook wel eens gewoon uitslapen en in je nieuwe stad zijn? Heb ook vriendinnen gehad die dan in België gingen studeren, en die bleven elk weekend met het kleine clubje internationale mensen in Leuven of Antwerpen ofzo (afh v waar ze studeerden) omdat letterlijk alle Vlamingen naar hun ouders waren.
Ik ben Nederlands hoor dus maakt niet uit ;).
Maar klopt in BE gaan veel mensen op kot, maar wonen officieel nog thuis. En dat duurt dan echt tot hun 25e ofzo. Ik ging op mn 21e officieel t huis uit, ook al ging ik op kamers ik kwam niet meer terug. Vind t gek dan ga je studeren in Gent maar in t weekend ga je naar huis? Mn vriend deed dit en ik vroeg van huh t weekend is toch t leukst? Maar zij gaan doordeweeks uit, en dan in t weekend thuis uitrusten en vrienden van vroeger weer zien. Maar beetje off topic.
Vind het wel heel knap van de oudste kinderen hoe zij hun leven hebben opgebouwd.
Als Belg kan ik bevestigen dat iemand die op zijn 18e uit huis gaat eerder een vreemde eend is dan iemand van 25 haha. Ik woon zelf nog thuis en mijn ouders hebben liever dat ik hier woon dan alleen en de helft van mijn loon zou opgeven om in een triest appartementje alleen te zitten. Denk dat het gewoon een beetje cultuur verschil is. Vind het ook jammer dat ik de afleveringen niet kan bekijken op de website.
Er staat sinds gisteren een soort crowdfunding online voor ‘de kinderen van Ruinerwold’. Het idee is dat er voor ieder kind 30.000 euro wordt opgehaald zodat ze daarmee bijv. medische kosten kunnen betalen, of een studie, of andere noodzakelijke dingen. Site staat sinds gisteren online en ze zijn al over de helft van het streefbedrag, echt bijzonder
https://www.geef.nl/nl/actie/inzamelingsactie-voor-de-kinderen-van-ruinerwold/donateurs
Wow en nu al over de 80% zelfs zie ik. Ik ben echt onder de indruk!
Ik weet het niet. Maar de stichting is opgericht door vrienden van een van de kinderen dus ik denk dat ze hier samen wel goed over nagedacht hebben.
Zou het niet ook te maken hebben met belasting betalen over het verkregen bedrag? Dat ze het misschien in een paar (kleinere) delen krijgen zodat ze er geen of niet te veel belasting over hoeven te betalen? Kan me best voorstellen dat ze hun daar niet mee willen opzadelen namelijk
Ja klopt, als je ineens zo’n bedrag op je rekening krijgt gaat er veel belasting van af. Bovendien gaven er een aantal aan dat ze schulden hadden opgebouwd, lijkt me dat daar ook allerlei regeltjes voor gelden.
Het bedrag is binnen zie ik!
@tessel ik reageer even hier. Heb Villerius hoog zitten, maar vind dit wel een belachelijk excuus om geen triggerwarning te doen. Een triggerwarning doe je immers niet om het grote publiek te waarschuwen, maar juist om die groep mensen te waarschuwen waarbij een specifiek beeld harder aankomt. Er zijn genoeg mensen die zich prima kunnen voorstellen hoe mishandeling eruit ziet zonder dat ze dat in volle glorie onverwachts moeten zien.
Ik had hier nog niet over nagedacht om eerlijk te zijn, en een TW zou ook niet per se voor mij bedoeld zijn. Ben het met je eens. Een groot deel zal gewoon schrikken (zoals de bedoeling blijkbaar is) maar het kan ook meer oproepen.
Zelf als kind ook dit soort mishandeling meegemaakt en vond het juist goed dat dit werd laten zien. Maar dat is natuurlijk heel persoonlijk! Ik vond er zelf in ieder geval herkenning in. Het kwam natuurlijk op een onverwacht moment, maar gezien het verhaal al veel in de media was geweest was ik er al op ingesteld dat beelden in de docu erg heftig konden zijn. Ik kan me voorstellen dat dit heftig klinkt, maar ik vind het goed dat mensen in die scene zien hoe mishandeling eruit kan zien. Voor veel mensen is het veel te heftig om geconfronteerd mee te worden, maar dan denk ik weet je voor hoeveel kinderen mishandeling dagelijkse kost is. Maargoed dat is weer een andere discussie misschien.
Ik zeg ook nergens dat het niet in de docu had gemogen. Enkel: het is een kleine moeite om te waarschuwen en dat zo’n waarschuwing van grote waarde kan zijn voor een kleine groep mensen. Als jij erkenning in vond, het aankon en het goed vond dat mensen dit zien, behoor je niet tot die groep mensen (Waarmee ik dus niet zeg dat je geen mishandeling hebt meegemaakt. Enkel dat het zien van mishandeling je nu niet volledig van je stuk brengt).
Er was een periode waarin ik in therapie was voor gebeurtenissen uit mijn jeugd en dit soort beelden mij compleet in de rats konden krijgen. Nu moet ik ook eerlijk toegeven dat ik elke docu over dit thema toen vermeed. Maar een van de hoofdredenen daarvoor was dat waarschuwingen doorgaans niet duidelijk genoeg de inhoud beschrijven en niet voorafgaand aan het moment komen.