Ik zit nu de tijdlijn van de rechtszaak terug te lezen (er is nu pauze). Die berichten die er ook over en weer gestuurd zijn. Walgelijk. Je zal daar maar als nabestaanden zitten. Lijkt me echt vreselijk en heel emotioneel
Edit: wat een sterke slachtofferverklaringen van de kinderen. Vooral die van zijn dochter. Wauw
De verklaring van Kelly: https://twitter.com/Roycedevries01/status/1534153309245816832
De verklaring van Royce:
Zo die van zijn dochter komt binnen zeg poeh
Of hij het theoretisch letterlijk 6 keer of 1 of 2 keer kan doen binnen ons strafrechtsysteem heb ik inderdaad geen weet van.
Het gaat mij erom dat we het hebben over menselijkheid en bepaalde scenarioâs accepteren.
Maar 5 jaar geleden was hij nog 17. Voor minderjarige gelden er ook weer hele andere regels. Om iemand vanaf zn 17e tot zn dood op te sluiten is ook nuet echt menselijk.
( ik praat zijn dingen niet goed)
Het jeugdstrafrecht is veel meer gericht op âopvoedenâ dan alleen afstraffen. Een half jaar jeugddetentie zegt niets over de totale duur van een traject. Hij is ook een aantal jaar behandeld. âHelaasâ gebeuren dit soort verschrikkelijke dingenâŠ
Hij heeft na zijn 17de weer een kans gehad, nu is hij 22. Hij zal vast nog een keer vrijkomen in zijn volwassen leven.
Hoeveel kansen zijn er voordat deze op zijn?
Wauw je neemt alles wel heel letterlijk he.
Je doet nu net of iemand die 2 keer of vaker een moord/ander zwaar delict begaat elke keer na een paar jaar vrij komt? Dat is per definitie gewoon niet zo dus je theorie klopt niet.
Ik heb het over menselijkheid en moreel gezien accepteren dat deze Donny geen normaal leven meer zal hebben versus een kans op nieuwe slachtoffers maken.
Of ik letterlijk weet na hoeveel tijd hij weer vrij kan komen en hoe vaak hij dit theoretisch zou kunnen doen was niet het punt dat ik probeer te maken. Om nou meteen te beginnen dat ik infantiel doe etc is ook weer niet nodig.
Ok, ontleed mijn tekst maar letterlijk als je ook echt niet wil begrijpen wat ik zeg. Ik heb op dit moment geen tijd om uitgebreider te reageren dus ik laat het hier bij
Bedoelen de mensen hierboven die praten vanuit professioneel punt dat het beter is dat iemand een behandeling (tbs?) krijgt dan een lange(re) gevangenisstraf? Ik heb iniedergeval altijd begrepen dat dat gunstiger is als iemand na de gevangenis nog tbs krijgt, mede omdat dat verlengt kan worden als iemand âer nog niet klaar voor isâ.
Google is your Friend:
" ,Levenslang wordt tegenwoordig veel vaker opgelegd dan voor het jaar 2000. Toen gebeurde het ongeveer Ă©Ă©n keer per twee jaar, nu twee keer per jaar. Soms zelfs vier keer per jaar", weet Van Hattum. Het Forum houdt de cijfers bij: in het jaar 2000 zaten er in Nederland 10 mensen vast met een levenslange celstraf. Op 1 september 2021 waren dat er al 42, het zijn allemaal mannen. Daar bovenop liepen er op dat moment nog negen zaken waar al wel levenslang is opgelegd, maar waarin de verdachten in hoger beroep is gegaan. "
https://www.ad.nl/binnenland/weer-een-levenslange-celstraf-we-hebben-er-bijna-een-aparte-gevangenis-voor-nodig~a71128cf/
Ik vind 2 keer per jaar nog redelijk wat
Maar tbs is in principe gericht op terugkeer in de samenleving als het goed is. Dus dat wordt nooit levenslang opgelegd maar geëvalueerd op basis van de behandeling en het resultaat.
Correct me if iâm wrong.
En levenslang is in NL toch echt vaak levenslang. Alleen gratie is een uitzondering en dat wordt erg weinig verleend.
Volgens mij is het een hardnekkig misverstand dat men in NL snel eerder vrijkomt met levenslange gevangenisstraf. @Shadina
Volgens Wikipedia is er sinds 1970 5 keer gratie verleend. 1 keer per 10 jaar dus gemiddeld.
Levenslang is gewoon levenslang. Veroordeelde kan dan alleen vrij komen door alsnog vrijgesproken te worden (bijv door hoger beroep) of door herbeoordeling. Na 25 jaar krijgen tot levenslang veroordeelden een beoordeling van gedragsexperts en juristen of het verantwoord is om de veroordeelde terug te laten keren in de maatschappij.
Voor degenen die het interessant vonden: Recht in de ogen op npo1 (nu op tv), over nabestaanden/slachtoffers die de dader ontmoeten en spreken in de gevangenis. Bijzonder veel respect voor de mensen die uberhaupt âvergevenâ overwegen.
Klopt, je hebt ook zogeheten longstay afdelingen in tbs klinieken ; â Soms kan een tbsâer ondanks behandeling niet veilig terugkeren in de maatschappij. Bijvoorbeeld omdat hij niet meewerkt aan zijn behandeling. Dan kan hij op een longstay-afdeling (afdeling voor langdurig verblijf) van een tbs-kliniek worden geplaatst.
De tbsâer krijgt op een longstay-afdeling geen intensieve behandeling voor de stoornis. Centraal staan psychische en medische zorg en de benodigde beveiliging. Het verblijf is niet gericht op terugkeer in de maatschappij. Daarom krijgt de tbsâer geen verlof om hem voor te bereiden op terugkeer in de maatschappij.â
âââ
Nederland is trouwens het enige land in de Europese Unie waar levenslang ook echt levenslang is.
De discussie van de afgelopen dag doet me denken aan een conferentie die ik ooit heb bijgewoond. Hierin werden lange celstraffen etc. bezien als âretributive approachesâ, welke niet het gewenste effect hebben op rehabilitatie en ook om andere redenen moeilijk verdedigbaar zijn. Er werd door de betrokken academici eigenlijk gepleit voor het inzetten van ânon-retributive approachesâ en prison reform neigend naar abolition. Er was tijdens die conferentie overigens wel aandacht voor de slachtoffers van delicten, maar het bleef voor mij onduidelijk hoe dit precies ingevuld zou worden in de praktijk.
Ik merkte wel dat het bijwonen van die conferentie en de discussie rond straffen bij mij veel ambivalentie en ook wel weerstand opwekte. Ik snap op rationeel niveau volledig dat de zwaarste straf opleggen totaal niet het gewenste effect gaat hebben op de pleger en ook niet op de samenleving.
Ondanks dat besef kreeg ik toch een ongemakkelijk gevoel bij het standpunt van de academici bij de conferentie, ook al weet ik dat dit gevoel waarschijnlijk voortkomt uit mijn eigen emotie en persoonlijke ervaringen. Ik heb ooit een afschuwelijke rechtszaak bijgewoond waarbij delicten besproken werden die mijn voorstellingsvermogen wat betreft wreedheid te buiten gingen. Ook tijdens de rechtszaak was de dader het slachtoffer gewoon in haar gezicht aan het uitlachen en het idee dat deze man inmiddels (na 4 jaar) weer rondloopt op straat vind ik intens akelig, ongeacht zijn rehabilitatie.
Weet eigenlijk niet precies wat ik hiermee wil zeggen, maar ik blijf dit (hoe als maatschappij om te gaan met daders van zware delicten) een van de meest complexe vraagstukken in onze samenleving vinden.
Niet specifiek aan jou gericht hoor Shadina, maar ik snap oprecht niet waar deze hardnekkige misvatting vandaan komt. Zelfs tijdens mijn colleges (criminologie) werd deze fout aan het begin van mijn studie veelvuldig gemaakt door mede studenten.
Ik denk omdat er dus na 25 jaar een herbeoordeling komt? Er is dus een (hele kleine) mogelijkheid dat ze wel weer vrij komen? Ook hoor je dat mensen bv 20 jaar krijgen, maar dan na 15 jaar wegens goed gedrag vrij komen. Misschien dat men er daarom zo in staat? (Disclaimer; het is niet dat ik dit zeg/vind, maar als antwoord op de vraag waarom mensen dit zeggen. De jaren zijn ook fictief).
Ik denk inderdaad door dat toetsingsmoment na 25 jaar.
Overigens vind ik het wel goed dat dat er is. Die Delano G (schutter Peter R) is 22 jaar⊠stel dat hij ook daadwerkelijk levenlang krijgt, dan heb je al zo jong je leven âverspildâ. En mocht iemand in al die jaren gevangenisstraf alsnog tot inkeer komt en een goed leven kunnen leven in de maatschappij⊠dan mag imo die mogelijkheid er zijn