Ja daar heb je gelijk in, in principe is dat natuurlijk ook niet terecht. Een verdachte is nog geen dader.
Gisteren werd een openbaar profiel van de verdachte besproken in dit topic en mijn nieuwsgierigheid won het en dus ging ik kijken. Terwijl ik dat profiel bekeek bespeurde ik echt veel sympathie bij mezelf omdat ik dacht: hij heeft jarenlang gewerkt, gestudeerd, hij ziet er bij wijze van spreken uit alsof hij in mijn vriendenkring zou passen of het vriendje van een vriendin had kunnen zijn. Ik realiseerde me meteen dat ik die sympathie in veel gevallen helemaal niet kan opbrengen voor andere daders. Tegelijkertijd staan de slachtoffers trouwens veel verder van me af want ik heb geen mensen in mijn omgeving van hun leeftijd (eind 50, begin 60). Met als resultaat dat ik eigenlijk vrij weinig âvoelâ bij deze zaak, terwijl zoân zaak als Anne of Julie of Valentin me dan veel meer aangrijpt.
1 like
Misschien dat een verschil op de visie tussen Michael P. en deze jongen ook nog wel samenhangt met de manier waarop P. zich heeft opgesteld? Bijvoorbeeld na zijn eerste zedendelicten al niet willen meewerken aan observatieonderzoek wat een grote reden is geweest voor het niet kunnen opleggen van tbs. Niet willen spreken over seksualiteit en zijn zedendelicten tijdens zijn gevangenschap. Geen toestemming willen geven voor het doorsturen van de gehele delictanalyse naar de kliniek in Den Dolder (zonder alle informatie over seksuele aspecten). Weer drugs gaan gebruiken. Los van alle fouten die er door de instellingen zijn gemaakt en het feit dat hij inderdaad serieuze problemen had, zit daar misschien ogenschijnlijk veel meer iets berekenends in? Alsof hij zsm weer de fout in âwildeâ gaan. En ook op een andere manier, ten behoeve van seksuele bevrediging/macht, i.p.v. uit totale ontoerekeningsvatbaarheid willekeurige mensen neersteken?
Weet niet of dat het verschil verklaart, voor mij persoonlijk misschien wel een beetje. Heel triest in ieder geval.
2 likes
Ik weet het niet meer hoor, haha
Ik denk dat de beeldvorming rond Michael P. inderdaad veel ongenuanceerder is geweest. Mede omdat de media erop uit leek het publiek te sussen en de betrokken instanties aan te wijzen als âfoutâ. Want zij hadden verkeerd gehandeld en hadden hem nooit mogen laten gaan. In dat opzicht lijkt het wel alsof P. in de media echt als heel slecht en duivels is afgeschilderd om een punt te maken dat zulke mensen nu eenmaal echt echt echt achter slot en grendel horen en geen kans verdienen op herstel. Misschien verandert de beeldvorming rond Thijs H. ook nog wel. Vooralsnog tasten we denk ik met zân allen in het duister omdat het onbekend is wat zijn beweegredenen zijn geweest en omdat het er (nog) niet op lijkt dat er ergens iemand gefaald heeft.
Hypothetisch gezien: zodra bijvoorbeeld naar buiten zou komen dat H. jarenlang onder behandeling is geweest maar dat dat niet hielp en ze hem gewoon hebben laten gaan, zal het beeld over H. veranderen van âde gemiddelde 27-jarige jongen gone wrongâ naar âmonsterachtig en manipulatiefâ om daarmee het beeld te scheppen dat de hulpinstanties falen. Want dat is misschien wel wat het publiek zou willen lezen - dat iemand de dood van drie mensen had kunnen voorkomen als er adequaat gehandeld zou zijn.
1 like
Nee klopt, realiseer me ook dat ik aannames doe die wellicht helemaal niet kloppen. Maar deze jongen lijkt voor nu een first offender en een beetje op basis van de forummer die hier wist te melden dat het al langer niet goed met hem ging en de speculaties over een psychose, heb ik dan toch meer het idee van iemand die totaal irrationeel/uit âwaanzinâ tot deze feiten is overgegaan. Wat uiteraard niet hoeft te kloppen natuurlijk. Maar bij P. was het iemand die al eerder dergelijke feiten had gepleegd, niet heeft meegewerkt aan een goede behandeling, en toch ook een ander soort feit heeft gepleegd dan H. waaraan voor mij zo op het oog andere motieven ten grondslag liggen.
En wat @Twijfelaar zegt vind ik ook helemaal niet onjuist hoor, kan me voorstellen dat dat ook zwaar/zwaarder meeweegt. Alleen het beeld van een soort berekenende âpredatorâ (Michael P.) en het beeld van een verwarde jongen die zo (zover we weten) voor het eerst de fout in gaat, roept bij mij ook een verschillende reactie op.
1 like
Dus dan is het maar een vrijbriefje? Het is natuurlijk heel dubbel allemaal, maar ik zie het zelf van de andere kant. Ik snap wat je bedoelt, maar vind dat nog steeds voorop moet staan dat er drie onschuldige mensen gewoon niet meer in leven zijn die, voor zover bekend is, niks met elkaar of met de verdachte te maken hadden. Maar goed, door de discussie voelt het alsof ik nu ook zelf aan het speculeren ben en dat wil ik dus niet. Ik snap dat de opmerking wat hard is, dus als je je er echt aan stoort wil ik 'm wel weghalen.
1 like
Ik hoop echt dat Max en de andere drie honden nieuwe baasjes vinden 
17 likes
Nee tuurlijk is het geen âvrijbriefjeâ en uiteraard moet hier een gepaste strafrechtelijke reactie op volgen (mits hij het inderdaad heeft gedaan etc etc etc).
Maar stel dat hij onder invloed van een psychose zoiets heeft gedaan dan kan je hem toch niet verwijten dat hij hierin een irrationele keuze, of eigenlijk ĂŒberhaupt een keuze, heeft gemaakt?
Het is juist goed dat je het uitspreekt, want er zullen ongetwijfeld mensen zijn die hetzelfde denken. En jouw denkwijze is niet per se goed of fout, maar wat mij betreft wel te kort door de bocht. Psychisch ziek zijn is geen âvrijbriefâ of âexcuusâ of een reden om toleranter te zijn, want je bent nog steeds strafbaar. Ik ken zelf geen zaken waarin de verdachte in zoân geval vrijuit gaat. Een psychisch zieke verdachte vereist alleen wel een andere kijk op de situatie omdat je ervan uit mag gaan dat die persoon zelf ten tijde van de vergrijpen niet helemaal bij zijn volle verstand was. Hoe âer met je volle verstand bij zijnâ er juridisch gezien uitziet, durf ik eigenlijk niet te zeggen. Het is een erg precair onderwerp waar ik te weinig van afweet en ik ben âblijâ dat ik nooit zal hoeven beoordelen of iemand toerekeningsvatbaar was. Wat een ingewikkelde beoordeling is dat.
2 likes
Ik vind het ook wel jammer dat er meteen gediscussieerd wordt over psychoses en wat dan ook, alsof âweâ een excuus zoeken waarom een ânormaalâ iemand drie mensen omlegt.
Het is imo net zo erg om meteen âterroristâ te roepen als iemand met een bepaalde achtergrond iemand vermoord als een ânormale jonge studentâ via âpsychoseâ, terwijl je niks over de omstandigheden weet, vrij te pleiten.
21 likes
Ja daar heb je gelijk in. Ik hou me voor mijn werk nu zelf bezig met toerekeningsvatbaarheid en het is zoân wazig en moeilijk begrip. En was n.a.v. die jongen in Utrecht zelf ook aan het nadenken, waar eindigt verwarring en begint een terroristische overtuiging. Over Gökmen T. wordt immers ook gezegd door bekenden dat hij psychisch instabiel was, veel drugs gebruikte etc. Dus daar is het verschil in achtergrond en herkenbaarheid ook echt wel een (deel van de) verklaring voor de andere reactie en gevoelens die het oproept. Het een hoeft het ander ook niet uit te sluiten, dit vond ik zelf wel interessant https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/waarom-is-bij-de-verdachte-uit-utrecht-sprake-van-een-terroristisch-oogmerk~bfae9bc7/
Dus als hij (deels) ontoerekeningsvatbaar was en daardoor tot de feiten is overgegaan kan bijv ook een tbs-maatregel worden opgelegd, ook als er een politiek/religieus motief aan ten grondslag lag.
Maar goed uiteindelijk zijn al deze begrippen ook gewoon artificiële/juridische constructen om (hopelijk) de meest gepaste strafrechtelijke reactie te kunnen bieden. En los van dat het voor slachtoffers en nabestaanden verschrikkelijk is en ik de behoefte aan vergelding ook heel goed snap (bijv. als ik denk aan dat er iets met mijn dierbaren zou gebeuren) is het soms misschien ook wel goed om te bedenken dat de meest passende reactie hopelijk leidt tot de laagste kans op recidive (helemaal niet handig om iemand - en nu bedoel ik niet een specifieke verdachte maar gewoon in het algemeen - die zeer verward is in de gevangenis te stoppen ipv in een setting die gericht is op behandeling). Dat is uiteindelijk in het belang van de samenleving in het algemeen. En dat iemand (deels) ontoerekeningsvatbaar achten ook niet leidt tot een soort vrijbrief; voor ernstige feiten zal dan bijv een tbs-maatregel volgen die evengoed als gevangenschap kan voelen en bovendien tot in het oneindige verlengd kan worden als het een geweldsmisdrijf betreft.
8 likes
Het is ook zeker interessant en ik weet deels wel wat over toerekeningsvatbaarheid etc., maar dat is nog lang niet aan de orde.
We weten nog niets over hem, over zijn gesteldheid, geschiedenis en eventueel motief. Dus zolang dat nog niet duidelijk is, is alles enkel speculatie. Prima, daar is het topic misschien ook voor. Maar nu al conclusies trekken slaat nergens op, we hebben simpelweg nog veel te weinig feiten en kennis. En bovendien is niemand hier expert op dat gebied, vermoed ik.
2 likes
Ja hoor daar heb je gelijk in, misschien ook niet juist om deze discussie naar aanleiding van deze feiten te voeren, maar roept meer in het algemeen gewoon interessante vragen op vind ik 
1 like
Zeker! Het is ook een beetje het doel van dit topic toch, theorieën etc. Alleen in dit geval is het, in mijn ogen, schadelijk om conclusies te trekken omdat het zo recent is.
Maar ik lees hier altijd wel lekker alle speculaties over seriemoordenaars etc., en het is gewoon een fascinerend onderwerp, zeker psychologisch, dus ik snap het zeker Haha.
Ik voel me er ook verdrietig door. Het zit al de hele dag in mân hoofd, heb spijt dat ik het gelezen heb. Wat een triest en bizar verhaal.
Wie weet hebben die man en vrouw wel een echtgenoot die nog voor de hond blijft zorgen?
2 likes
@Eddie en @Twijfelaar tja, ik snap inderdaad dat het niet zo werkt in iemands hoofd en dat het allemaal niet zo zwart/wit is. Ik zelf zie dit soort mensen wanneer ze een moord hebben gepleegd (en ik spreek nu even in het algemeen, niet over de besproken zaak) gewoon niet meer als kwetsbaar wanneer ze zo ver zijn gegaan. Ik heb er nog even over nagedacht waarom ik dat zo vind en ik denk dat het komt omdat ik wel eens het idee heb dat er vrij snel vanuit advocaten van de gedachte wordt overgegaan op âniet toerekeningsvatbaarâ om strafvermindering te krijgen. Ik kan geen concrete voorbeelden noemen want ik heb me er nooit dusdanig in verdiept, maar ik vind wel - hoe vervelend het ook is dat iemand psychisch niet in orde is - de daad voorop moet staan: er is (of zijn) slachtoffer(s) en die levens krijg je nooit meer terug. Als iemand strafvermindering krijgt door zijn psychische toestand is het nog maar de vraag of diegene niet opnieuw de mist in gaat, ook al krijgt die persoon tbs. Kijk bijvoorbeeld naar Michael P. Moeten we hem dan ook als kwetsbaar persoon zien omdat hij psychische problemen heeft? Hij liet het geloof ik in zijn verdediging heel erg lijken alsof de situatie hem overkomen was⊠Waar ligt in zoân geval de grens. Ik vind het heel lastig. Nogmaals, ik snap dat je met een psychose niet in de hand hebt wat je wel of niet doet, maar het blijven wel mensenlevens en ik vind het lastig als er soms strafvermindering gegeven wordt omdat âde dader er eigenlijk niks aan kan doen omdat hij niet toerekeningsvatbaar wasâ.
En ook, hoe ver ga je dan in zoiets? Ik wil zeker niks vergelijken, maar iemand met een alcoholverslaving kan daar ook in zekere zin niet altijd iets aan doen zou je kunnen stellen. Als die persoon iemand doodrijdt omdat hij/zij dronken achter het stuur zit, is het dan ook een kwetsbaar persoon? Of die groep jongeren die die jongen hebben gemarteld en een heel laag IQ blijken te hebben. Kun je die dan iets kwalijk nemen? Het zijn geen meningen van mij of zo hoor, ik typ gewoon even uit welke vragen er bij zoiets bij mij op komen en waarom ik dan zo stellig ben in mijn mening. Maar goed, hierom ben ik dus ook duidelijk geen advocaat of rechter geworden, haha. Ik vind dit echt lastige dilemmaâs.
6 likes
1 like
Ik vraag me eigenlijk af waarom er, toen hij nog niet gepakt was, zoân onduidelijke opsporingsfoto gedeeld werd. Terwijl ze ook veel duidelijkere fotoâs hadden (zoals bericht boven mij)
2 likes