En dan wil ik het niet op mezelf betrekken, maar ik doe het toch, als ik dan denk aan mijn eigen kinderen en dit mogelijke scenario… ik word er echt kotsmisselijk van. Mijn ergste nachtmerrie. Arme, arme kinderen en ouders (en ook familie!). Dat er maar gauw gerechtigheid mag komen.
7 likes
Op basis waarvan trek je de conclusie dat de uithuisplaatsingen onterecht zijn?
Uiteraard ben ik ook van mening dat het het walgelijk is hoe de overheid deze mensen in de toeslagenaffaire heeft genaaid , en dat nooit zo zou mogen zijn dat door overheidsfalen mensen zo erg in de shit en in de stress raken.
Maar een kinderbeschermingsmaatregel wordt altijd genomen van het oogpunt van de belangen van een kind. Het kan zo zijn dat het - (mede) door de financiële problemen en de daarmee gepaard gaande stress - zo onveilig is geworden in een gezin dat de belangen en veiligheid van het kind ermee gediend zijn dat het kind elders woont.
Dat is heel heel wrang, maar niet onterecht , toch?
7 likes
Wel als de financiële problemen waar je het over hebt zijn veroorzaakt door de overheid.
16 likes
Dus… vanuit het oogpunt van de belangen en veiligheid van het kind is het dan terechter (juister) om het kind in een onveilige situatie laten?
2 likes
Je draait het om. Je weet het antwoord op je vraag zelf ook wel. Het belangrijkste punt blijft dat de uithuisplaatsingen een gevolg zijn van de hele affaire. Nu de affaire boven tafel is, zou je mogen verwachten dat de overheid alles op alles zet alle kinderen zo snel mogelijk thuis te krijgen.
23 likes
Ik kan je vertellen dat dit lang niet altijd het geval is en zoals @Twijfelaar opmerkt zou het logisch zijn dat dit nu wordt teruggedraaid.
7 likes
Als jouw antwoord op mijn vraag nee is (daar ga ik vanuit), dan draai ik niks om. Dan betekent het dus dat de uithuisplaatsingen niet per definitie onterecht zijn. Omdat het vanuit het oogpunt voor het kind (helaas) de beste optie was.
Neemt niet weg dat het wel heel wrang, lelijk, schrijnend walgelijk, shockerend, misschien zelfs moreel verwerpelijk etc is.
Denk wel dat het belangrijk is om de juiste woorden te kiezen en niet zelf (ononderbouwd) conclusies te trekken. Daar hebben die kinderen uiteindelijk ook niks aan namelijk.
1 like
Ik kan me niet voorstellen dat je bij dit onderwerp een soort advocaat van de duivel wil spelen maar ok
37 likes
Je begrijpt toch wel wat ze zegt. De uithuisplaatsing is gezien de omstandigheden misschien niet onterecht. Maar als de overheid die omstandigheden niet had gecreëerd was het nooit zo ver gekomen. Dus onterecht? Nee. Onnodig? Absoluut.
10 likes
Volgens mij bedoel je dat de overheid deze situatie heeft gecreëerd en dat dat teruggedraaid moet worden. Maar de overheid is daar nogal langzaam in, en dat is een understatement. Doordat de overheid langzaam is, zitten ouders nog altijd in lastige situaties. Ook zijn de problemen die zijn ontstaan door de toeslagenaffaire, waardoor de kinderen uit huis zijn geplaatst, mogelijk niet heel makkelijk op te lossen. Hierdoor kan het zijn dat het nu thuis nog niet veilig voor de kinderen, ondanks dat nu overduidelijk is aangetoond dat de schulden van de ouders niet kloppen.
Edit: dat maakt de situatie natuurlijk niet minder schrijnend en net volgens mij iedereen vind ik dat hier vaart in moet worden gemaakt
3 likes
Ik begrijp wel ongeveer de strekking, maar nogmaals, denk dat het wel zorgvuldig is om de woorden goed te kiezen. Evenals : “was het nooit zover gekomen”. Dat wéten we niet. Wat wel wel weten, is dat het aantal uithuis geplaatste kinderen (die 420 van de groep van 70.000 kinderen die met de toeslagenaffaire te maken hadden) niet significant afwijkt van het percentage uithuisplaatsingen in de reguliere populatie (0,6%).
Uiteraard denk ik zeker wel een aantal gevallen te voorkomen was geweest, want die financiële ellende brengt je vaak van de regen in de drup. Maar in alle gevallen? Dat denk ik niet
3 likes
Maar het zijn er 1115
9 likes
Ik ben het met je eens dat het te makkelijk is om te zeggen: als de toeslagenaffaire de onderliggende reden was voor de uithuisplaatsing, zet die kinderen dan allemaal weer terug. De problemen thuis die eruit voortkomen zijn opeens weg als de ‘schuld’ niet bij de ouders ligt.
MAAR, in Nederland worden extreem veel kinderen uit huis geplaatst, de meeste van heel Europa. Veel kinderen worden er helemaal niet beter van. Je zou in plaats van die kinderen uit huis plaatsen omdat de omstandigheden thuis niet afdoende zijn, het ook kunnen omdraaien en niet kind uit de omstandigheden halen, maar het gezin helpen om de omstandigheden te verbeteren. Maar in NL wordt eerst je kind van je afgepakt en moet je het vervolgens verder zelf uitzoeken.
Hoe moeilijk kan het zijn om schulden helpen af te betalen? Zeker als ze aantoonbaar niet jouw schuld zijn? Uit onderzoeken blijkt dat simpelweg schulden van arme mensen afbetalen veel meer winst (in geld, geluk, zorgkosten, beroep op overheid, wat dan ook) oplevert dan ze maar laten boeten. In het geval van de toeslagaffaire extra wrang dat dat zo moeilijk gemaakt wordt omdat de oorzaak van die omstandigheden aantoonbaar bij de fucking overheid ligt en de kinderen (en hun ouders) daar zo schrijnend de dupe van zijn.
16 likes
Sorry, maar dit is echt niet per definitiewaar. Natuurlijk zal het in schrijnende gevallen wel gebeuren, maar veilig thuis doet er eerst alles aan om hulp te bieden en de situatie te verbeteren. Pas als er geen verbetering is / ouders hulp dreigen wordt de stap naar de raad vd kinderbescherming genomen voor een advies/zaak. (Ik heb helaas inmiddels zelf van heel dichtbij ervaring op dit gebied).
Ben verder met je eens dat er meer moet worden gedaan voor deze slachtsoffers en bv hun schulden etc. Maar er heerst bij veel mensen zo’n beeld van veilig thuis is de vijand en plastst je kind uit huis, terwijl dat in veel gevallen dus helemaal niet waar is.
10 likes
Ja die zin is inderdaad te kort door de bocht.
Ik geloof ook wel dat organisaties als veilig thuis er alles aan doen om de situatie te verbeteren, maar er zit een grens aan hun bevoegdheden. Ze kunnen geen schulden afbetalen bijv.
Veilig thuis stelt regelmatig als voorwaarde dat ouders met behulp van bewindvoering de financiën op orde gaan krijgen. Dan wordt er vaak een schuldhulpverleningstraject opgestart.
Ze kunnen dan misschien zelf geen schulden afbetalen maar pakken het wel zeker op.
1 like
Ik lees dit nu zo vaak terug op linkedin en het is zo’n walgelijke nuancering omdat het net zoals hetgeen waar jij op reageert iets is wat we niet weten. Niemand weet momenteel om hoeveel uithuisplaatsingen het daadwerkelijk gaat dus het is ook niet mogelijk om met een sommetje te stellen of dit wel of niet significant afwijkt*. Dat het niet significant afwijkt zou daarnaast ook niks zeggen over of het wel of niet terecht is. Daar kom je alleen achter als je alle gevallen een voor een gaat bekijken en dat is precies wat nu niet gedaan wordt. Daarnaast is de groep slachtoffers geen representatieve sample van de Nederlandse bevolking dus je kan daar niet zomaar cijfers op loslaten. Ik snap echt dat mensen uit de sector en de overheid over elkaar buitelen om dit hun straatje schoon te vegen, maar zeg dan gewoon dat je het nog niet weet in plaats van zo’n nietszeggende rekensom.
Heb het nog even nagezocht: *de vaakgenoemde 1115 gaat bijvoorbeeld enkel over jeugdhulp met verblijf uit een dataset met 50.000 kinderen in de periode 2015-2020. Er zijn inmiddels bijna 100.000 kinderen bekend, de affaire strekt zich van 2004-2019 en er zijn ook uithuisplaatsingen die niet voor de rechter verschijnen.
23 likes
Plus: al zou het er maar één zijn, dan is dat alsnog een onvoorstelbaar en onmenselijk leed dat veroorzaakt is door de staat. Bij een rechterlijke dwaling doen we daar toch ook niet lichtzinnig over? En nu betreft het zowel ouders als kinderen nota bene. Ben bang dat de betrekkelijke maatschappelijke afkeur (de regeringspartijen zijn hier nauwelijks op afgerekend) vooral ook iets zegt over de vooroordelen in onze maatschappij.
14 likes
Helemaal mee eens. Op dat deel wil ik niet eens echt ingaan omdat ik er gewoon echt boos van word dat overheid en semi-overheid nog steeds op meer sympathie kunnen rekenen dan de gezinnen. Dat voordeel van de twijfel (‘je weet niet of deze gezinnen anders niet ook met uithuisplaatsing te maken hadden gekregen’) dat jeugdbescherming in dit geval krijgt hebben de gezinnen nooit ook maar een seconde gehad en zelfs nu de excuusbriefjes van rutte op de deurmat liggen zijn mensen niet bereid om ze dat te geven. Terwijl het een veel aannemelijker scenario is dat een groot deel van deze kinderen zonder de affaire gewoon thuis bij hun ouders was opgegroeid.
Nu echt mijn laatste edit: wat er daarnaast vaak wordt bijgehaald is de reguliere werkwijze van verschillende instanties in de jeugdhulpketen. Dat er bijvoorbeeld gekeken wordt naar schuldhulp. Daarin wordt de context van deze specifieke groep ouders volledig over het hoofd gezien: dat zij als fraudeur bestempeld werden, soms niet in aanmerking kwamen voor schuldhulp, te maken hadden met stigmatisering. Wat ik hiermee wil zeggen is: we weten het niet, maar als ik het voor een groep moet opnemen zijn het toch echt de ouders.
22 likes