Samenvatting
Ik denk dat het complexe aan het hele ‘geloof slachtoffers’ idee is dat het veronderstelt dat de ‘grens’ bij grensoverschrijdend gedrag altijd helder is en constant blijft. Waarbij belangrijk detail is dat geloof slachtoffers ontstond vanuit slachtoffers die vertelden over misbruik en het nu gebruikt wordt voor een mega brede range van ervaringen. Van onprettjge sfeer op het werk tot seksuele intimidatie. Voor een groot deel daarvan is het in mijn ogen helemaal niet geschikt omdat die ervaringen niet altijd objectief grensoverschrijdend zijn ondanks dat ze door de klager wel zo worden ervaren. De grens hangt sterk samen met hoe iemand in de groep ligt en wat de onderstroom in de organisatie is. Ik vind geloof slachtoffers daardoor ook echt een holle frase worden die vergeet dat de verhouding tussen slachtofferschap en daderschap helemaal niet zo helder is.
Als het gaat om situaties waar heel duidelijk het gedrag van één persoon alles te buiten gaat is het duidelijk. Als het gaat om ‘grensoverschrijdend gedrag’ en begrippen als veiligheid, prettige sfeer, grof taalgebruik, zeker in de politieke arena, vind ik dat we best voorzichtiger mogen zijn in het blind geloven van slachtoffers die anonieme beschuldigingen kunnen neerleggen die in het kader van veiligheid niet gedeeld worden met de partijen die het betreft en het publiek aan wie de zaak gepresenteerd wordt als grensoverschrijdend. Dat zijn namelijk super subjectieve begrippen. Zeker als de onderstroom is dat men er baat bij heeft dat de dader van het toneel verdwijnt. Het doet heel erg denken aan de casus Quinsy Gario/Bij1. Daarbij dacht ik ook: wordt hier nou prettig gedrag beschreven? Nah. Wordt hier dadergedrag, intimiderend gedrag, schadelijk gedrag beschreven dat legitimeert dat je iemand publiekelijk onder de bus gooit en je prominente leden ‘geloof slachtoffers’ tweeten? Zeker niet. Wordt hier gedrag beschreven wat in de politiek waan van de dag is (sterke persoonlijkheden, koppigheid, conflict) en sterk samenhangt met functie, geliefdheid en populariteit. Zeker. Ik weet zeker dat je als de stroom zich tegen mij zou keren je ook een dergelijk rapport over mij zou kunnen schrijven met een aantal ervaringen van mensen waarmee ik gewerkt hebt die dat niet als prettig hebben ervaren. En ik als mij gevraagd wordt hoe het werken met collega x was kan ik ook wel even door over ervaren die ik als over mijn grens ervoer.
Wil hiermee niet zeggen dat Gundogan onschuldig is, we weten immers niet wat de klachten zijn omdat die geheim zijn.
