Ik denk dat die oorzaak grotendeels wel klopt in haar hoofd en met haar manier van beredeneren. Ik vind dat haar verhaal er zeker mag zijn en dat er juist wel over geschreven moet worden. Maar er zal vast een onderliggend geestelijk probleem meespelen.
Ik vind het ook vrij ongezond om van je werk je leven te maken bijvoorbeeld.
Ik vind het apart dat je zulke boude uitspraken doet over aanleidingen en oorzaken. Je kunt echt heel slecht in het hoofd van deze persoon kijken en toch zo stellig hierover oordelen. Of heb je meer info dan dit artikel?
Uit het artikel:
Het laatste schooljaar, 2018/2019, krijgt ze opnieuw een moeilijke klas met een groepje jongens dat haar treitert. Ook nu ervaart ze te weinig steun van haar schooldirecteur. Stephanie gaat elke dag met tranen in de ogen naar school en weet niet meer wat ze moet doen.
Reken maar dat die jongens echt wel weten dat ze hier bedoeld worden als ze dit lezen (nu of later). Het wordt in het artikel aangehaald als 1 van de oorzaken dat ze uit het leven stapte.
Ja, dat snapte ik inderdaad wel, maar ik dacht meer dat er werd bedoeld dat anderen/de buitenwereld die kinderen zouden aanwijzen als factoren. Terwijl ik eerder denk: ja, zo zijn kinderen toch gewoon?
Als je suĂŻcidaal bent, kun je prima helder denken hoor. Ik weet niet wat je bron is?
En wat is precies je probleem met het valideren van haar gevoelens en ideeën?
Ik zie dit gewoon echt anders. Ik ben het wel met je eens dat er hoogstwaarschijnlijk een geestelijk probleem onder lag, maar ik vind wel dat haar verhaal op deze manier een podium mag hebben. Natuurlijk pijnlijk voor die school en directie, maar die hoeven hun handen ook niet in onschuld te wassen.
Voor haar waren het dus wel redenen. Sorry, maar daar kan jouw mening weinig aan veranderen. En wie bepaalt met welke dingen je âzonder depressie mee om zou moeten kunnen gaanâ?
En ik denk dat de school echt wel een zekere schuld heeft en boete mag doen. Of zich in ieder geval eens goed achter de oren mag krabben.
Dat ben ik dan wel weer gedeeltelijk met je eens. De gedachtegang hierachter is denk ik dat het verhaal in de rechtszaal een stille dood zou sterven, terwijl die vrouw juist een zekere vorm van aandacht voor haar verhaal wilde.
Maar ik geloof er eerlijk gezegd niet zo in dat het bestuur geheel zonder schuld is. Zal alleen nauwelijks aantoonbaar zijn.
Ik sluit me aan bij wat @Shaaar in haar posts hieronder uitlegt.
Kort door de bocht: de redenen voor haar suĂŻcide zoals ze in het artikel genoemd worden zouden bij iemand die verder mentaal goed in zijn vel zit niet tot suĂŻcide leiden. Zij zal dit persoonlijk vast als de oorzaak hebben gezien, maar objectief gezien zou ik het dus eerder de aanleiding noemen. De gedragingen van het schoolbestuur en de kinderen uit haar klas zijn echt heel vervelend, dat wil ik zeker niet ontkennen. Ik vind het echter niet fair om hun gedragingen in de media af te schilderen als oorzaak van iemand suĂŻcide, te meer daar ze (ondanks erg naar) ook weer niet als geheel onlogisch of uitzonderlijk overkomen (zie bijvoorbeeld wat @Shaaar zegt over het arbeidsconflict).
Dan kan ik alleen maar nogmaals dezelfde vraag formuleren: wie bepaalt of zulke zaken âbij iemand die verder mentaal goed in zijn vel zit niet tot suicideâ zouden leiden?
Ik snap je beredenering heel goed hoor, maar ik vind oprecht dat je dit niet zo stellig kunt zeggen.
Bronnen mogen, maar je kunt misschien ook je stelling ondersteunen met info uit bronnen (dan ga ik ervan uit dat dat klopt).
Oh ik vond de problemen juist erg specifiek en persoonlijk, waardoor de andere docenten op de scholen niet in dezelfde situatie zaten.
Er staat toch ook dat ze een angststoornis had en iets van een burn out heeft gehad ofzo? Dan is het toch een combinatie van factoren die los van elkaar miss niet tot deze beslissing geleid hadden?
@Twonights ik heb hier inderdaad geen bronnen voor, behalve mijn eigen common sense. Zoals Shadina het hierboven in mijn ogen prima verwoord.
Ik reageer morgen op zijn vroegst, heb wat deadlines te halen vandaag. Vind het een interessante discussie.
Er is toch gewoon geen zwart/wit in deze discussie? Je kunt zowel niet zeggen dat deze problemen bij andere mensen niet zouden leiden tot suĂŻcide want dat weet je simpelweg niet maar je kunt ook niet zeggen dat deze problemen wel de oorzaak waren van de suĂŻcide.
Ieder persoon is zo ontzettend verschillend. Wat heeft iemand tot dusver meegemaakt. Wat is de erfelijke belasting. Draagkracht versus draaglast.
Je kunt uit 1 casus geen algemene conclusies trekken lijkt meâŠ
Wel vind ik het een beetje sensatie achtig hoe het op sommige media wordt benoemd en denk ik dat het noemen van die groep jongens in haar klas echt heel schadelijk zou kunnen zijn voor de kinderen en ik kan me niet voorstellen dat zij - met haar heldere verstand - dat resultaat najoeg.
Daar twijfel ik ook totaal niet aan.
@Shadina @Sundance ik snap dat gevoel heel goed, maar het is wel slechts een gevoel. Hoe dat arbeidsconflict tot stand kwam en verder verliep vond ik tamelijk persoonlijk lijken.
@Shaaar Ik vind het gevaarlijk om in te zetten op de veerkracht van de mens; niet elke persoon is veerkrachtig. Mooi aantal bronnen. Ik snap heel goed dat arbeidsconflicten zich aan de lopende band afspelen en ik denk dat bij deze vrouw haar persoonlijkheid en levensinstelling ook bijgedragen hebben aan haar dood, maar ik vind het nog steeds goed dat dit in de media kwam en dat ze niet postuum monddood is gemaakt.
Ja gek genoeg lees ik nooit een krantenkop âNederlandse man met blond haar en blauwe ogen mishandelt Nederlandse vriendin met eveneens blond haar en blauwe ogenâ
Ik denk dat mensen met bijvoorbeeld depressies, burnouts, suĂŻcidale gedachten en angststoornissen soms nog helderder denken dan mensen die dat niet hebben (ik vind het een beetje apart om dit rijtje onder Ă©Ă©n noemer te gooien, want het zijn andere aandoeningen). Er is bijvoorbeeld onderzoek naar gedaan dat mensen met depressies realistischer situaties en hun eigen kunnen konden inschatten.
Dat die jochies genoemd worden, vind ik ook niet echt oké
Ik heb die ervaring ook niet. De depressie zorgde juist voor hele irrationele gedachten en denkbeelden wat de angst weer aanwakkerde en zo kwam ik in een vicieuze cirkel. Ik herken het echt niet dat ik toen meer helder na kon denken.
Nee ik las dit (gedegen) onderzoek 5 jaar geleden toen ik zelf depressief was. Heb gezocht, maar kan het niet meer vinden. Ik kan de methode wel toelichten als iemand dat interessant zou vinden? De grote lijnen weet ik nog wel uit mân hoofd.
Natuurlijk staat depressie bekend om irrationele gedachten en angsten, maar mensen kunnen juist ook zeer reĂ«el nadenken in depressies. Ik heb beide kanten ervaren tijdens mân twee depressies.
Klimaatverandering is een hoax!
Ik maak me wel echt zorgen hoor. Dan hoop ik op verbetering met de politiek, maar die droeftoeters van het FvD hebben meerderheid. Dus dat wordt ook niks. Hoop zo dat in Amerika een goed persoon wint en dan de rest volgt. We kunnen toch niet meer ontkennen dat we teveel van de aarde vragen?