Ik snap je wel (edit: dat je het gevoel hebt nergens te mogen klagen. Misschien jn het ondernemers topic :)?)
Ik ben niet vrijwillig ZZP’er, maar door allerlei wijzigingen inner zorg zo gekomen… Ik kan echt niet wachten tot ik weer in loondienst mag. Ik wacht nu nog steeds op uitbetaling van m’n facturen uit december & januari van 3 cliënten (SVB en gemeente hadden een “probleem” met de verlenging van het budget van nr1, nr 2 moest van jeugdwet naar wlz en dat ging toch niet soepeltjes en Nmr 3 werd de factuur van terug gestuurd omdat ie niet zou kloppen, maar dat bleek een foutje van hun kant). En werk op PGB-budget basis, de gemeente schroeft zonder pardon de maximale uurtarieven voor sommige diensten bijv van 11.80€/u naar 8.90€/u. Kan allemaal, mag allemaal. Gek word ik er van …
Ik moet er persoonlijk niet aan denken dat ik 2wkn in quarantaine moet zitten, of mijn cliënten want dat komt financieel op hetzelfde neer. En ik kan altijd 3mnd opvangen financieel, maar goed, liever niet.
Los daarvan zijn mijn cliënten “de” kwetsbare doelgroep, en vind ik dat ook eng. Voor mezelf, man/kind/ongeboren baby ben ik niet zo bang, maar voor hen wel…