Ongemakkelijke momenten #2

[Drawster]

Ik moet ineens aan dit moment denken van een paar maanden geleden:

Kind speelt bij vriendje verderop in de straat, een van de ouders belt een paar uur later op of ons kind daar mee mag avondeten. Helemaal leuk, prima. Spreken geen ophaaltijd af, maar op een gegeven moment ging het richting bedtijd en het was een doordeweekse dag dus morgen school. Mijn man besluit die kant even op te lopen, denkend van als ze nog niet gereed zijn dan maken we even een praatje terwijl kind zich klaarmaakt etc. Eenmaal daar zit het hek dicht, man roept van ‘hallo?’, komt die vader er aanlopen en zegt heel droog door het hek heen ‘we zitten nog aan tafel,’ en laat mijn man voor het hek staan, loopt terug en gaat weer aan tafel zitten? Dus hij stond daar zo verbouwereerd voor een dichte deur van ok?🫠

Een half uur later werd kind thuis afgezet.

Haha ik moet er nog steeds om lachen. Ook niet even van joh, we brengen kind zo thuis, of kom even binnen en ga er gezellig bij zitten ofzo

[DikkeKip]

Ik was met mijn zoontje die in de buggy zat op de kinderboerderij. Was tegen een verzorger aan het kletsen en ondertussen de ezel, die naast ons stond, aan het aaien. Op een gegeven moment kwam ik er achter dat ik een random kind over haar hoofd aan het aaien was in plaats van de ezel

[chachaloco]

Ik had deze week zoiets ongemakkelijks. Ik was met mijn dochter bij logopedie en zij zegt vaak voor de -s klank een -k klank (viks ipv vis, poeks ipv poes). Ze wordt bijna 6 en zij leert dus van de logopedist en ook op school de letters op de manier hoe je ze uitspreekt. Dus ssss en niet, zoals volwassenen zeggen ‘es’. En k(u) en niet ‘kaa’.

De logopedist ging op de gang wat kopiëren, met de deur open, en ik moest met haar oefenen. Dus wij zitten daar viks…vis…poes…poeks.

En ik wilde dus tegen haar zeggen dat ik wel een beetje de -k klank hoorde, maar slechts een klein beetje. Alleen wilde ik dus aansluiten op haar niveau. En dus zei ik niet 'ik hoor een klein ‘kaatje’, maar: 'ik hoor een klein ‘kutje’. Omg ik schrompelde echt een soort van ineen, dat ik dat hardop zei. Ik hoor een klein kutje . Moest ook echt mn gezicht in de plooi houden toen die logopediste weer binnen kwam.

[Krelis]

Een collega van mij snuit / knort echt regelmatig. om de ongeveer 3 minuten, zijn neus.
Het is niet normaal neus ophalen maar echt met zo’n rochel geluid erbij. Onwijs irritant en goor om naar te luisteren. Ik word er echt agressief van dus ik wilde net m’n noicecancelling koptelefoon opzetten en eerst even m’n frustratie wegdraaien met 3 biggetjes muziek / ander random kinder liedje dat gaat over een vies klein varkentje. Kom ik na een paar coupletten erachter dat m’n koptelefoon leeg is en hij dit hardop vanaf m’n telefoon afspeelt.

[Nude]

Maar wat zegt hij dan als je vraagt of ie een zakdoekje nodig heeft ofzo? Hier ga je toch niet mee akkoord

[Krelis]

Ik durf dat niet , ik ben vaak al zó agressief van de eerste snuit, dat ik bang ben dat ik op hem afloop en op een niet vriendelijke toon eruit flap of hij kan stoppen met zo ranzig te doen.

[PiuPiu]

Nou ja dan is het wel meteen duidelijk

[Malija]

Mijn partner zit in een teams overleg in de keuken (kon op dit moment niet elders in huis). Ik had eerst niet door dat ze in Teams zat, ik dacht dat ze aan het bellen was. Nouja, toen ik dat zag dacht ik; ik kruip naar de andere kant, dan kom ik niet in beeld.

Kwam dat dus juist in beeld. En maakte ik het nog genanter dan nodig

[Cam]

Ik zat net opgesloten in een Spaanse kerk

Tijdens een rondje stad zegt mijn oom dat we écht even binnen moeten kijken, want deze kerk is zó mooi. Ik bleef bij m’n kind want ik voel die behoefte nooit zo, maar na lang aandringen ging ik toch als laatste even naar binnen uit beleefdheid naar mijn familie. Een Spaanse man brabbelt nog wat tegen me en ik zeg zo vriendelijk mogelijk ‘gracias’.

Nog geen minuut later hoor ik de deur achter me dicht slaan en het slot erop draaien 🫨 Ik nog “señor, señor, senõr!” roepen, paar keer tegen tegen de deur slaan… niks. Rondje lopen en andere deuren zoeken, niks… Gaan de lampen ook nog uit

Na 3 minuten paniekeren en rondjes lopen bedenk ik me dat ik mijn telefoon - thank God, no pun intended - bij heb. Gelukkig neemt mijn familie op, maar die kunnen ook niemand vinden…

Heb toch even een potje gejankt en gebeden - ik ben niet gelovig maar he, ik was er toch. Na 20 minuten werd de deur open gedaan en kreeg ik een boze Spaanse preek.

Never again.

[Zemraluani]

Hahahahhahaa sorry ik ga stuk

[Cam]

Inmiddels kan ik er zelf ook om lachen

[FredPaillet]

[Baron]

Ik zat laatst op vakantie opgesloten in een park. Waren daar lekker rond aan het lopen, komen we terug bij de ingang, hek dicht. Man bij het restaurant daarnaast dacht ook ja joe niet mijn probleem dus doei. Echt een hek van twee meter ook Werd uiteindelijk klimmen waarbij ik 100 keer aan het forum dacht omdat ik echt bang was dat ik gespiest zou worden

[Luna111]

Maar even waarom werd de deur op slot gedraaid terwijl de pastoor wist dat je binnen zat?

[Cam]

Dat vraag ik me nog steeds af??

[FrootLoops]

Wanneer je je ex schoonzus voor het eerst sinds 7 jaar tegenkomt bij de opvang van je kind en je van haar hoort dat je ex 100 m van je af gaat wonen met zijn verloofde. Wist wel dat zij dichtbij woonde qua locatie (insta stories paar jaar geleden gezien).

Hoop niet dat mijn man en ik hem vaak tegenkomen, waren awkward uit elkaar gegaan en hij heeft mij nog heel lang geappt (terwijl ik met mijn man had) en gevraagd ik nog wel gelukkig was met hem en hem niet miste (heel vaag allemaal).

We wonen niet in een dorp oid, gewoon in een stad. Dus eh ja toevallig

Ik word niet graag herinnerd aan die periode in mijn leven en de relatie was verre van gezond, dus hoop dat ik hem niet vaak ga zien.

[Jetlag]

Ik heb echt op steenworp afstand van mijn ex gewoond en we hebben elkaar nooit meer gezien nadat het uit ging, dus er is hoop!

[Frambozentaartje]

Same lijkt wel of het universum dacht oke jullie hoeven elkaar nooit meer te zien!

[FrootLoops]

Ook @Frambozentaartje
Chill! Dank voor de bemoediging haha.

[Bourbon]

Wij hebben goede vrienden en die wonen het hoekje om. Ik zie een stukje van hun huis als ik uit m’n raam kijk. Die kom ik echt bijna nooit zomaar tegen. Dus ik hoop dat je hem inderdaad niet tegenkomt.