Ja 
de radio stond op, en ze speelden dit toevallig. (Of het was niet toevallig, en ik zat in een aflevering van Candid Camera.)
Ik had dat lied overigens nog nooit gehoord.
10 likes
Hahahahaha ik heb echt tranen over m’n wangen 
2 likes
Hahaha wat was zijn reactie?
De wachtkamer van mijn gynaecoloog had ook wel eens van die super rare muziek, want die hadden gewoon zo’n radioplaylist op Spotify aanstaan op basis van 1 liedje ofzo en dan weet je nooit wat het volgende nummer gaat zijn. Heb daar ook wel eens met mijn man en 7 zwangere vrouwen naar een “I’m gonna fuck you till your ass is wide open”-rapper zitten luisteren 
84 likes
Digitale les geven en op den duur mogen de studenten de stream afsluiten en zelfstandig aan het werk. Ik houd de stream wel aan zodat ze nog terecht kunnen voor vragen. Denk ik in de tussentijd even mijn kamer op te ruimen (ik woon thuis). Dus hier stonden dus nog wat lege drankflesjes van 3 weken maar in plaats van dat ik mij manoeuvreer om de laptop heen, stond nu de lege drankinhoud vol in beeld. Lekker beeld geef ik ze mee.
28 likes
Ik zat net in een vergadering via Teams terwijl de glazenwasser buiten de ramen aan het wassen was. Hij had even heet water nodig en vroeg of hij dat bij mij mocht pakken, geen probleem natuurlijk. Ik liet hem binnen en hij begon ineens een heel levensverhaal over dat hij middenin een scheiding zit en zijn kinderen nauwelijks nog ziet dus ik zei “uhu ja lastig” want wat moet je anders.
Toen hij klaar was liep hij weer naar buiten en ging ik terug naar mijn vergadering. Was ik de microfoon vergeten uit te zetten 
74 likes
oh wat erg! en niet een collega die je gemute had op afstand?
het valt me mee dat hij geen kopje koffie vroeg 
2 likes
Haha nee huh kan dit? Ik wist dit niet en mijn collega’s denk ik ook niet, of ze vonden het gewoon veel te leuk om mee te luisteren
haha ja dat denk ik. ja het kan wel!
Dit maakt deze grafdag helemaal goed hahahaha
1 like
Ik ging onlangs wat te eten halen in de supermarkt, had al een drukke dag achter de rug dus was al best humeurig. Liep er de hele tijd een kleuter door de winkel heen te rennen, tegen iedereen aan te botsen en de hele winkel bijeen te krijsen. Ik zag een vrouw naast mij nogal chagrijnig kijken naar die jongen waarop ik tegen haar zei: nou, wat een rotkind. Bleek dat de moeder van die jongen te zijn
191 likes
Vandaag de 22 weken prik gehaald, alles ging prima… tot dat de prik mevrouw zei “nou dat zit er op, veel succes nog met je zwangerschap!” Waarop ik bijna antwoordde " U ook!" Ik besefte me op tijd dat dat geen correct antwoord was maar wat doe ik? Ik ga uitleggen dat ik bijna “U ook!” had gezegd, prik mevrouw snapte me niet, ik leg het nog half een keer uit, ze snapt me nog steeds niet waarop ik maar gewoon “nou euh oke… laat maar hahahahahhaah, daaaag!” roep en weg loop (inclusief achterlijk overdreven crazy pregnant lachje). Why am I like this? Ik had ook gewoon niets kunnen zeggen en “tot ziens!”
57 likes
Hahahaha hoe reageerde die moeder?
Ik heb ook ooit zoiets gehad maar dan andersom, dat ik de moeder was en iemand dat tegen mij zei. Toen hebben we daarna keihard gelachen want m’n kind was op dat moment ook echt een rot kind
11 likes
Hahah gelukkig kon bij mij die vrouw er ook wel om lachen 
5 likes
Oke dit was niet per se een moment maar ik kan wel door de grond zakken als ik erover nadenk. Een hele tijd geleden werd ik met iets accuuts opgenomen in het ziekenhuis. Ik kon bijna niet lopen maar moest wel heel erg naar de wc, dus ik liep bij mijn moeder aan de arm door 2 best lange gangen te strompelen. Door de pijn voelde ik verder niet zoveel. dus ik ga naar de wc en ik ga plassen en daarna mijn handen wassen en mijn moeder kwam de wc in. Zegt ze: Westwood, er zit een gat in je broek. Mijn broek was dus echt van mijn kruis tot bovenin aan de achterkant opengescheurd en ik heb dus die gangen door gelopen in mijn string/blote reet en er liep best veel personeel
16 likes
Ahhh ik snap dat dat onwijs vervelend was!
Maar cliché maar waar: zorgpersoneel ziet heel veel raardere dingen dan een string met blote billen.
Neemt niet weg dat je jezelf mega stom voelt op dat moment. Hopelijk gaat nu alles weer goed met je!
5 likes
Ik heb nog een ongemakkelijk moment van een hele tijd geleden. Ik ging mijn kind van school halen. Normaal loop ik altijd naar school maar die dag ging ik met de auto (waarom weet ik niet meer). Alleen ik ging niet met mijn eigen auto maar met die van mijn vriend. Hij was ziek en zijn auto staat dan voor de mijne, want wij hebben een oprit. Hij heeft een zwarte station en die had ik geparkeerd op school. Toen mijn kind uit school kwam wilde die met iemand afspreken dus ik liep weer alleen terug naar die auto. Ik maak de auto op afstand open en ik ga zitten aan de bestuurderskant. Toen ik er in zat keek ik rond en dacht: huh, dit ziet er anders uit. Ineens zwaaide aan de andere kant bij de achterbank de deur open. Daar was een moeder die haar kind in het autostoeltje wilde zetten. Ik keek haar aan en echt, ik voelde me zo rood worden. Ik stapte uit en ik zeg oh sorry sorry ik dacht dat dit mijn auto was. De station van mijn vriend stond er pal naast en ik was gewoon in de verkeerde auto gaan zitten. Ik mompelde nog dat auto’s voor mij hetzelfde zijn (is ook echt zo) want ja: zwart en station. Ze keek me echt heel raar en bedenkelijk aan en ik wist niet hoe vlug ik weg moest. Echt ik voel me nu nog zo ongemakkelijk als ik er aan terug denk. Ik neem nu ook nooit meer mijn vriend zijn auto mee als ik met de auto ga maar gewoon die van mezelf, die is lekker opvallend: rood.
148 likes
Ik vind dat je gelijk hebt, eigenlijk zou zij zich ongemakkelijk moeten voelen. Ik zou als moeder wel even schrikken dat er ineens iemand zou zitten maar na je uitleg het wel super fijn vinden dat je dit hebt gedaan. Wie weet waar dat kind anders allemaal terecht kwam?
12 likes
Heel lief van je juist!
5 likes
Ik had vandaag weer even een briljant moment. Ik moest een neurologisch onderzoek bij een patiënt doen, maar die patiënt had maar 1 been. Daar begon hij zelf over, dus daar hadden we even een kort gesprekje over. Vervolgens begin ik met dat onderzoek, waarvan één onderdeel is dat je iemand drie minuten lang laat zuchten. Wat hoor ik mezelf vervolgens zeggen?
“Ja dan mag u nu even drie minuten lang gaan zuchten, steeds diep in- en uitademen, alsof u net heel hard gerend heeft.”
Patiënt: Ik ren nooit…
Hij kon er gelukkig zelf ook om lachen.
130 likes