Ongemakkelijke momenten #2

Haha gelukkig. Ik denk over het algemeen dat dierenartsen de behandelingen ook heel duur vinden, want de machines en software daarvoor die ze gebruiken is enorm duur. Gaat niet veel geld naar henzelf in ieder geval

3 likes

Ik herinner me nog eentje. Ik had een afspraak met de dermatoloog in het ziekenhuis, en de wachtzaal is een soort kleine wachtruimte voor meerdere dokters samen. Ik zat er alleen.

Opeens komt er een man binnen in de wachtzaal, die duidelijk pijn heeft en waarvan zijn hoofd zoals een paasei ingepakt was met verband:

Ik probeerde niet te veel te kijken/staren. Hij gaat recht tegenover me zitten.

En nét op dat moment begint dit lied te spelen in de wachtzaal:


(voor wie het niet kan beluisteren, de lyrics gaan als volgt: “Oh mijn hoofd, wat is er met mijn hoofd? mijn hoofd werkt niet meer als beloofd! oh mijn hoofd!!”)

Die man kon er duidelijk niét om lachen en kon wel door de grond zakken denk ik.
Wat volgde waren 3 lange ongemakkelijke minuten van oogcontact vermijden.

177 likes

Haha huh, maar dit is toch ook wel echt een meeeeega raar lied voor in een wachtkamer?!

5 likes

Ja :stuck_out_tongue: de radio stond op, en ze speelden dit toevallig. (Of het was niet toevallig, en ik zat in een aflevering van Candid Camera.)

Ik had dat lied overigens nog nooit gehoord.

10 likes

Hahahahaha ik heb echt tranen over m’n wangen :joy:

2 likes

Hahaha wat was zijn reactie? :joy:

De wachtkamer van mijn gynaecoloog had ook wel eens van die super rare muziek, want die hadden gewoon zo’n radioplaylist op Spotify aanstaan op basis van 1 liedje ofzo en dan weet je nooit wat het volgende nummer gaat zijn. Heb daar ook wel eens met mijn man en 7 zwangere vrouwen naar een “I’m gonna fuck you till your ass is wide open”-rapper zitten luisteren :upside_down_face:

84 likes

Digitale les geven en op den duur mogen de studenten de stream afsluiten en zelfstandig aan het werk. Ik houd de stream wel aan zodat ze nog terecht kunnen voor vragen. Denk ik in de tussentijd even mijn kamer op te ruimen (ik woon thuis). Dus hier stonden dus nog wat lege drankflesjes van 3 weken maar in plaats van dat ik mij manoeuvreer om de laptop heen, stond nu de lege drankinhoud vol in beeld. Lekker beeld geef ik ze mee. :upside_down_face:

28 likes

Ik zat net in een vergadering via Teams terwijl de glazenwasser buiten de ramen aan het wassen was. Hij had even heet water nodig en vroeg of hij dat bij mij mocht pakken, geen probleem natuurlijk. Ik liet hem binnen en hij begon ineens een heel levensverhaal over dat hij middenin een scheiding zit en zijn kinderen nauwelijks nog ziet dus ik zei “uhu ja lastig” want wat moet je anders.
Toen hij klaar was liep hij weer naar buiten en ging ik terug naar mijn vergadering. Was ik de microfoon vergeten uit te zetten :weary:

74 likes

oh wat erg! en niet een collega die je gemute had op afstand?
het valt me mee dat hij geen kopje koffie vroeg :innocent:

2 likes

Haha nee huh kan dit? Ik wist dit niet en mijn collega’s denk ik ook niet, of ze vonden het gewoon veel te leuk om mee te luisteren

haha ja dat denk ik. ja het kan wel!

Dit maakt deze grafdag helemaal goed hahahaha

1 like

Ik ging onlangs wat te eten halen in de supermarkt, had al een drukke dag achter de rug dus was al best humeurig. Liep er de hele tijd een kleuter door de winkel heen te rennen, tegen iedereen aan te botsen en de hele winkel bijeen te krijsen. Ik zag een vrouw naast mij nogal chagrijnig kijken naar die jongen waarop ik tegen haar zei: nou, wat een rotkind. Bleek dat de moeder van die jongen te zijn

191 likes

Vandaag de 22 weken prik gehaald, alles ging prima… tot dat de prik mevrouw zei “nou dat zit er op, veel succes nog met je zwangerschap!” Waarop ik bijna antwoordde " U ook!" Ik besefte me op tijd dat dat geen correct antwoord was maar wat doe ik? Ik ga uitleggen dat ik bijna “U ook!” had gezegd, prik mevrouw snapte me niet, ik leg het nog half een keer uit, ze snapt me nog steeds niet waarop ik maar gewoon “nou euh oke… laat maar hahahahahhaah, daaaag!” roep en weg loop (inclusief achterlijk overdreven crazy pregnant lachje). Why am I like this? Ik had ook gewoon niets kunnen zeggen en “tot ziens!”

57 likes

Hahahaha hoe reageerde die moeder?

Ik heb ook ooit zoiets gehad maar dan andersom, dat ik de moeder was en iemand dat tegen mij zei. Toen hebben we daarna keihard gelachen want m’n kind was op dat moment ook echt een rot kind :joy:

11 likes

Hahah gelukkig kon bij mij die vrouw er ook wel om lachen :sweat_smile:

5 likes

Oke dit was niet per se een moment maar ik kan wel door de grond zakken als ik erover nadenk. Een hele tijd geleden werd ik met iets accuuts opgenomen in het ziekenhuis. Ik kon bijna niet lopen maar moest wel heel erg naar de wc, dus ik liep bij mijn moeder aan de arm door 2 best lange gangen te strompelen. Door de pijn voelde ik verder niet zoveel. dus ik ga naar de wc en ik ga plassen en daarna mijn handen wassen en mijn moeder kwam de wc in. Zegt ze: Westwood, er zit een gat in je broek. Mijn broek was dus echt van mijn kruis tot bovenin aan de achterkant opengescheurd en ik heb dus die gangen door gelopen in mijn string/blote reet en er liep best veel personeel

16 likes

Ahhh ik snap dat dat onwijs vervelend was!
Maar cliché maar waar: zorgpersoneel ziet heel veel raardere dingen dan een string met blote billen.

Neemt niet weg dat je jezelf mega stom voelt op dat moment. Hopelijk gaat nu alles weer goed met je!

5 likes

Ik heb nog een ongemakkelijk moment van een hele tijd geleden. Ik ging mijn kind van school halen. Normaal loop ik altijd naar school maar die dag ging ik met de auto (waarom weet ik niet meer). Alleen ik ging niet met mijn eigen auto maar met die van mijn vriend. Hij was ziek en zijn auto staat dan voor de mijne, want wij hebben een oprit. Hij heeft een zwarte station en die had ik geparkeerd op school. Toen mijn kind uit school kwam wilde die met iemand afspreken dus ik liep weer alleen terug naar die auto. Ik maak de auto op afstand open en ik ga zitten aan de bestuurderskant. Toen ik er in zat keek ik rond en dacht: huh, dit ziet er anders uit. Ineens zwaaide aan de andere kant bij de achterbank de deur open. Daar was een moeder die haar kind in het autostoeltje wilde zetten. Ik keek haar aan en echt, ik voelde me zo rood worden. Ik stapte uit en ik zeg oh sorry sorry ik dacht dat dit mijn auto was. De station van mijn vriend stond er pal naast en ik was gewoon in de verkeerde auto gaan zitten. Ik mompelde nog dat auto’s voor mij hetzelfde zijn (is ook echt zo) want ja: zwart en station. Ze keek me echt heel raar en bedenkelijk aan en ik wist niet hoe vlug ik weg moest. Echt ik voel me nu nog zo ongemakkelijk als ik er aan terug denk. Ik neem nu ook nooit meer mijn vriend zijn auto mee als ik met de auto ga maar gewoon die van mezelf, die is lekker opvallend: rood.

148 likes