Over taarten gesproken…
Onze dikke Duitse herder van circa 45kilo heeft vanochtend een bezorger getackeld die een gigantische slagroomtaart kwam brengen (verassing van m’n schoonouders)
43 likes
Heb je de taart nog wel opgegeten?
Ooh en daar op voort. Ik had ooit eens voor een kennis een taartje gekocht. Maar moest nog snel even wat halen in een andere winkel, dus ik had het taartje op de stoel gezet van de auto.
Kom ik terug, doe de deur open, ga echt met een overdreven plof zitten en mits ik zit bedenk ik me ‘kut, dat taartje’…!
Toch maar gegeven met de afdruk van mijn billen erin. Is wel smaakvol opgegeten
30 likes
Vorig jaar woonde mijn vriend een periode weer even bij zijn ouders omdat hij midden in een verbouwing zat. Ik logeerde daar dus ook wel eens en mijn vriend en ik gingen een keer samen in bad daar. Ik stond al (naakt) in het bad maar was nog even mijn haren in een knotje aan het doen, en mijn vriend ging toch nog even vlug naar het toilet. (En toilet zit daar niet in de badkamer) Ik had de deur op slot gedaan maar hoorde voetstappen dus dacht, da’s mijn vriend. Dus ik deed de deur van het slot: stormt mijn schoonmoeder de badkamer binnen om iets te pakken. Ze had even niet meegekregen dat wij in bad gingen 
Dus ik stond daar naakt en we keken elkaar echt zo net iets te lang aan voordat zij keihard lachend van de schrik weer de badkamer uit stormde haha. Ik kende mijn schoonouders toen ongeveer een half jaartje ofzo. We konden er om lachen hoor, maar was op het moment wel even érg ongemakkelijk!
44 likes
Wel bijzonder dat je bedrijf dan ‘gek op jou’ stuurt 
4 likes
Mijn vriend is heel handig met klussers. Hij kan gewoon altijd een leuk praatje met ze maken. En hij haalt uit zichzelf lunchdingen voor ze.
Mijn ene minuut met de stukadoor ging zo: ‘goedemorgen’ - ‘goedemorgen’. Daarna bleef hij stilstaan en zei hij iets van ‘(…) dag’, dus ik dacht: nou oké, ik ga maar. Ik zei ook ‘dag’ en liep meteen weg. Bleek dat hij volgens mijn vriend zei: ‘ik ben Frank’. Waarop ik dus zo wegliep…
105 likes
Nou dat vond ik dus ook 
2 likes
Hahah die gasten zijn ook niet te verstaan 
Mijn vriend en ik waren allebei slecht hierin, en heeft ook voor veel ongemakkelijke momenten gezorgd. Ik probeer ze dan aan hun aan te passen ofzo, ging plat praten en proberen slimme vragen te stellen. En dan gingen ze naar mijn vriend toe antwoorden want hallo hoezo moet ik tegen een vrouw praten?!
6 likes
Ik ging net nog even een rondje lopen. Ik loop een huis voorbij en ineens begint een hond, die blijkbaar ineens naast me was, uit het niets keihard te blaffen. Ik schrok zo erg dat ik echt begon te gillen: AAAAAH!!! Dat baasje vervolgens tegen de hond schreeuwen en ik liep vervolgens vet hard tegen een lantaarnpaal omhoog 
ben half struikelend, half rennend er vandoor gegaan.
58 likes
Ik was vandaag voor het eerst langs gegaan bij een dokter ih ziekenhuis ivm doorverwijzing. Hij stelde zich netjes voor:
“hallo wij kennen elkaar nog niet - ik ben dokter (uitspraak achternaam, leek op sorry)”
Ik (nog half in gedachten - verstond hem verkeerd, dacht dat hij zei): “vorige afspraak liep wat uit sorry”:
“Maakt niet uit hoor ik zat hier gewoon!”
Hij: “…”
Ik (kwartje viel langzamerhand): “oh sorry ik dacht dat u sorry zei maar u zei geen sorry u zei dokter S ja dat leek op sorry… nou sorry!”
Euh schaamde me
48 likes
Haha dit doet me denken aan een keer toen ik wat ging ophalen bij een buurman verderop in de straat. Hij was nogal knap en ik was van mijn apropos. Hij stelde zich voor en zijn naam had een ai-klank. Ik stelde me vervolgens voor en zei: hoi ik ben laidy (maar dan met mijn echte naam of course). En toen zei ik nee, zo heet ik helemaal niet ik heet lady. Vet awkward haha
29 likes
hahaha zo heb ik ook een keer wat meegemaakt op mijn werk. Een meneer noemde zijn naam, maar ik verstond ‘German’. Ik vond het al bot/kortaf om aan te geven dat je Duits bent en geen Nederlands kan, maar goed ik ben de moeilijkste niet en ging enthousiast over op het Duits. Ik heb denk ik wel 2 minuten lopen ratelen en hij bleef me maar schaapachtig aankijken, totdat hij boos zei: ‘ik kan gewoon Nederlands hoor’. Toen besefte ik dus dat hij alleen z’n naam had gezegd en hoe raar het moet zijn dat iemand dan ineens Duits begint te lullen.
86 likes
Het verhaal is nog grappiger omdat ik nu Maarten van Rossem voor me zie die dit overkomt
5 likes
Doet me denken aan deze situatie waarbij we met zijn allen op kantoor een kwartier op de vloer hebben liggen janken van het lachen:
Een collega heeft best een moeilijke achternaam die hij altijd moet spellen. Ik noem hem even Jan Metdemoeilijkeachternaam. Hij moest een tijdje terug een bedrijf bellen en hij kreeg de receptie aan de lijn. Degene die hij moest hebben was er ff niet, dus de receptioniste wilde een terugbelverzoek neerleggen en uiteraard moest ze zijn achternaam opschrijven. Dus hij netjes spellen alles. Vervolgens wordt hij teruggebeld… “Spreek ik met Jan Nugwhet?”… hij: “Ehhh wie?”… “Jan Nugwhet, of Nogwat. Er staat Jan Nogwat.” Hij probeerde duidelijk nog het op een bijzondere manier uit te spreken hahahaha.
Had die receptioniste niet de moeite genomen om zijn achternaam fatsoenlijk mee te schrijven en er gewoon “Jan Nogwat” van gemaakt. 
157 likes
Ik zat net lekker aan m’n bureau te typen, buurman loopt langs dus ik zwaai. Pas toen ik mijn hand al had opgestoken realiseerde ik me dat ik nog van die stoffen handschoentjes aan had voor het laten intrekken van crème en zalf 
3 likes
Haha dit doet me denken aan de keer dat ik naast mijn vader zat terwijl hij een telefoongesprek voerde. De vrouw aan de andere kant van de lijn zei dat ze hem beter even kon mailen. Toen hij vroeg waar hij heen kon mailen ging de vrouw het email adres opnoemen en mijn vader schreef geduldig mee. Het werd iets in de richting van “ninaursulatooskeserena@nogwat.nl” alleen dan nog veel langer dan dit. Dus mijn vader hangt op en zegt goh van een ingewikkeld mail adres en het werkte ook niet. Dus hij belt terug om te vragen of het adres wel klopt en noemt het op, blijkt dat ze het gespeld had dmv namen, het moest dus nuts@nogwat.nl zijn… 
114 likes
Haha dit is echt schattig!
4 likes
Ik vind eigenlijk dat ergens vastgelegd moet worden dat je altijd éérst het hele woord moet zeggen en dan pas het moet gaan spellen met die namen.
6 likes
Dit is mij ook eens overkomen toen een vlaamse klant haar e-mailadres ging spellen. Ik kwam er totaal niet aan uit en had halverwege pas door dat ze aan het spellen was.
2 likes
Ik heb ook wel eens zo’n ongemakkelijk iets gehad met mijn naam. Iemand uit de UK belde me voor mijn baas en hii zou naar aanleiding van ons gesprek een mail sturen. Hij wilde mijn achternaam weten maar ik ben nogal slecht met het telefoon woordenboek, en al helemaal in het engels. Mijn naam is zoiets als ‘De Groot’ maar ik raakte dus een soort van in paniek en toen spelde ik het als ‘De groetsen’ haha. De beste man herhaalde het nog, ik nog steeds met die error in mijn hoofd bevestigen. Uiteindelijk kwam de mail binnen en was niemand er over te spreken dat hij niet eens zijn best had gedaan om mijn naam goed te vermelden Vond dat zo naar, haha.
We hadden toen ik er net werkte overigens ook eens last van een soort verkoper die ons stalkte en we moesten hem standaard afwimpelen. Hij belde standaard voor mijn baas die ik even ‘Martijn de Boeg’ noem. Op een moment werd ik gebeld en vroeg iemand (niet de stalker) naar een zekere ‘Martijn de Graaf’ die naam was voor mij onbekend, maar omdat mijn collega de naam Martijn door de telefoon hoorde seinde ze dat ik moest zeggen dat hij in een meeting zat, wat ik dus deed. Eindstand, toen ze erachter kwam dat de beste man naar Martijn de Graaf vroeg ipv mijn huidige baas trok ze wit weg. Martijn de Graaf was namelijk al 3 jaar dood. En ik had doodleuk vermeld dat hij in een meeting zat. Zo ongemakkelijk toen de persoon later terugbelde en ik dat moest doorgeven.
39 likes