Ongemakkelijke momenten #2

Haha de lockdown maakt meer kapot dan je lief is :joy:

1 like

Wat een armoe, het chocoladehart bleek afkomstig van m’n werk. Logisch ook, gezien de bakker dus klant bij ons bedrijf is. Maar doe er dan even een briefje bij of zo, nu zag ik het ineens in een social mediapost van m’n werkgever. Blijkbaar is m’n nieuwe adres administratief nog niet goed verwerkt. Manmanman wat een anticlimax đŸ„Č.

194 likes

Hahaha plottwist!! Gelukkig maar, iig geen gekke aanbidder

2 likes

Over taarten gesproken


Onze dikke Duitse herder van circa 45kilo heeft vanochtend een bezorger getackeld die een gigantische slagroomtaart kwam brengen (verassing van m’n schoonouders):woman_facepalming:t3:

43 likes

Heb je de taart nog wel opgegeten?

Ooh en daar op voort. Ik had ooit eens voor een kennis een taartje gekocht. Maar moest nog snel even wat halen in een andere winkel, dus ik had het taartje op de stoel gezet van de auto.

Kom ik terug, doe de deur open, ga echt met een overdreven plof zitten en mits ik zit bedenk ik me ‘kut, dat taartje’
!

Toch maar gegeven met de afdruk van mijn billen erin. Is wel smaakvol opgegeten

30 likes

Vorig jaar woonde mijn vriend een periode weer even bij zijn ouders omdat hij midden in een verbouwing zat. Ik logeerde daar dus ook wel eens en mijn vriend en ik gingen een keer samen in bad daar. Ik stond al (naakt) in het bad maar was nog even mijn haren in een knotje aan het doen, en mijn vriend ging toch nog even vlug naar het toilet. (En toilet zit daar niet in de badkamer) Ik had de deur op slot gedaan maar hoorde voetstappen dus dacht, da’s mijn vriend. Dus ik deed de deur van het slot: stormt mijn schoonmoeder de badkamer binnen om iets te pakken. Ze had even niet meegekregen dat wij in bad gingen :smiley: Dus ik stond daar naakt en we keken elkaar echt zo net iets te lang aan voordat zij keihard lachend van de schrik weer de badkamer uit stormde haha. Ik kende mijn schoonouders toen ongeveer een half jaartje ofzo. We konden er om lachen hoor, maar was op het moment wel even Ă©rg ongemakkelijk!

44 likes

Wel bijzonder dat je bedrijf dan ‘gek op jou’ stuurt :sweat_smile:

4 likes

Mijn vriend is heel handig met klussers. Hij kan gewoon altijd een leuk praatje met ze maken. En hij haalt uit zichzelf lunchdingen voor ze.

Mijn ene minuut met de stukadoor ging zo: ‘goedemorgen’ - ‘goedemorgen’. Daarna bleef hij stilstaan en zei hij iets van ‘(
) dag’, dus ik dacht: nou okĂ©, ik ga maar. Ik zei ook ‘dag’ en liep meteen weg. Bleek dat hij volgens mijn vriend zei: ‘ik ben Frank’. Waarop ik dus zo wegliep
 :woman_facepalming:t3:

105 likes

Nou dat vond ik dus ook :grimacing:

2 likes

Hahah die gasten zijn ook niet te verstaan :laughing:
Mijn vriend en ik waren allebei slecht hierin, en heeft ook voor veel ongemakkelijke momenten gezorgd. Ik probeer ze dan aan hun aan te passen ofzo, ging plat praten en proberen slimme vragen te stellen. En dan gingen ze naar mijn vriend toe antwoorden want hallo hoezo moet ik tegen een vrouw praten?!

6 likes

Ik ging net nog even een rondje lopen. Ik loop een huis voorbij en ineens begint een hond, die blijkbaar ineens naast me was, uit het niets keihard te blaffen. Ik schrok zo erg dat ik echt begon te gillen: AAAAAH!!! Dat baasje vervolgens tegen de hond schreeuwen en ik liep vervolgens vet hard tegen een lantaarnpaal omhoog :roll_eyes: ben half struikelend, half rennend er vandoor gegaan.

58 likes

Ik was vandaag voor het eerst langs gegaan bij een dokter ih ziekenhuis ivm doorverwijzing. Hij stelde zich netjes voor:
“hallo wij kennen elkaar nog niet - ik ben dokter (uitspraak achternaam, leek op sorry)”

Ik (nog half in gedachten - verstond hem verkeerd, dacht dat hij zei): “vorige afspraak liep wat uit sorry”:
“Maakt niet uit hoor ik zat hier gewoon!”

Hij: “
”

Ik (kwartje viel langzamerhand): “oh sorry ik dacht dat u sorry zei maar u zei geen sorry u zei dokter S ja dat leek op sorry
 nou sorry!”
Euh schaamde me

48 likes

Haha dit doet me denken aan een keer toen ik wat ging ophalen bij een buurman verderop in de straat. Hij was nogal knap en ik was van mijn apropos. Hij stelde zich voor en zijn naam had een ai-klank. Ik stelde me vervolgens voor en zei: hoi ik ben laidy (maar dan met mijn echte naam of course). En toen zei ik nee, zo heet ik helemaal niet ik heet lady. Vet awkward haha

29 likes

hahaha zo heb ik ook een keer wat meegemaakt op mijn werk. Een meneer noemde zijn naam, maar ik verstond ‘German’. Ik vond het al bot/kortaf om aan te geven dat je Duits bent en geen Nederlands kan, maar goed ik ben de moeilijkste niet en ging enthousiast over op het Duits. Ik heb denk ik wel 2 minuten lopen ratelen en hij bleef me maar schaapachtig aankijken, totdat hij boos zei: ‘ik kan gewoon Nederlands hoor’. Toen besefte ik dus dat hij alleen z’n naam had gezegd en hoe raar het moet zijn dat iemand dan ineens Duits begint te lullen.

86 likes

Het verhaal is nog grappiger omdat ik nu Maarten van Rossem voor me zie die dit overkomt

5 likes

Doet me denken aan deze situatie waarbij we met zijn allen op kantoor een kwartier op de vloer hebben liggen janken van het lachen:

Een collega heeft best een moeilijke achternaam die hij altijd moet spellen. Ik noem hem even Jan Metdemoeilijkeachternaam. Hij moest een tijdje terug een bedrijf bellen en hij kreeg de receptie aan de lijn. Degene die hij moest hebben was er ff niet, dus de receptioniste wilde een terugbelverzoek neerleggen en uiteraard moest ze zijn achternaam opschrijven. Dus hij netjes spellen alles. Vervolgens wordt hij teruggebeld
 “Spreek ik met Jan Nugwhet?”
 hij: “Ehhh wie?”
 “Jan Nugwhet, of Nogwat. Er staat Jan Nogwat.” Hij probeerde duidelijk nog het op een bijzondere manier uit te spreken hahahaha.

Had die receptioniste niet de moeite genomen om zijn achternaam fatsoenlijk mee te schrijven en er gewoon “Jan Nogwat” van gemaakt. :no_mouth:

157 likes

Ik zat net lekker aan m’n bureau te typen, buurman loopt langs dus ik zwaai. Pas toen ik mijn hand al had opgestoken realiseerde ik me dat ik nog van die stoffen handschoentjes aan had voor het laten intrekken van crùme en zalf :grinning_face_with_smiling_eyes:

3 likes

Haha dit doet me denken aan de keer dat ik naast mijn vader zat terwijl hij een telefoongesprek voerde. De vrouw aan de andere kant van de lijn zei dat ze hem beter even kon mailen. Toen hij vroeg waar hij heen kon mailen ging de vrouw het email adres opnoemen en mijn vader schreef geduldig mee. Het werd iets in de richting van “ninaursulatooskeserena@nogwat.nl” alleen dan nog veel langer dan dit. Dus mijn vader hangt op en zegt goh van een ingewikkeld mail adres en het werkte ook niet. Dus hij belt terug om te vragen of het adres wel klopt en noemt het op, blijkt dat ze het gespeld had dmv namen, het moest dus nuts@nogwat.nl zijn
 :joy:

114 likes

Haha dit is echt schattig!

4 likes