Gelukkig is binnenstebuiten niet een onzichtbare broek. Dan was het helemaal ongemakkelijk geweest gezien je titel
4 likes
Een aantal jaar geleden reed ik mee met mijn schoonzusje en haar nieuwe vriend (voor het gemak Pietje). En het gesprek ging over iemand anders en ik zeg oh maar die is wel echt oud. Zegt ze zo oud is Pietje ook. Kon wel door de grondzakken. Moest toen nog een bijna een uur met hun in de auto zitten.
11 likes
Hahahahaha ik moet denken aan dat verhaal van die forummer die tegen haar collega zei kijk die enge man daar en dat die collega zei dat dat haar vriend was 
104 likes
Oh ja dat verhaal, dan valt dit nog enigszins mee. Ik vermijd nu ook altijd zijn leeftijd in de hoop dat ze het vergeten.
1 like
Ik moet hier nog geregeld om lachen. Maar was dit niet in een appgroeo van een buurt ofz? Dat er een verdachte man rondfietste en dat dat haar vriend/man was. Of haal ik nu twee verhalen door elkaar?
2 likes
Ja dat is iets van the best social media! Dit was echt een forumverhaal
3 likes
Oh nee 
Er was hier toch ook ooit zo’n verhaal dat iemand volgens mij op een sollicitatiegesprek was bij een woongroep voor gehandicapten of zo, en dat ze toen aan iemand vroeg “en hoe lang woon jij al hier?” en dat bleek toen een medewerker te zijn haha. Misschien was dat zelfs nog wel in de EGF tijd? Het is me in ieder geval altijd bijgebleven.
Overigens ben ik zelf bij een sollicitatiegesprek in een GGZ-kliniek ook weleens voor cliënt aangezien en wilde de baliemedewerker me niet doorlaten om naar het gesprek te gaan, waardoor ik net te laat kwam Ik kreeg de baan uiteindelijk wel, haha.
98 likes
Toen ik een paar jaar geleden bij een tankstation werkte, mochten we klanten bij 2 “x” producten een gratis zonnebril geven. Kwam er een vrouw binnen met een gehandicapte jongen. Tenminste, ik dacht dat hij een handicap had. Dus ik zei op een hele vrolijke toon: wil jij een stoere zonnebril? En die vrouw keek me heel raar aan. Toen ze weg waren zei mijn collega dat ze dacht dat hij dus helemaal geen handicap had.
Ik heb daarna 20 minuten met een knalrode kop en klotsende oksels achter gestaan
58 likes
Ik weet niet of ik dit verhaal al gedeeld had, maar het past wel in dit rijtje. Al is het niet super ongemakkelijk🙈
Vriendin van mij ging naar Lion King de musical. Tijdens de show viel het haar op dat er een man steeds wild bewoog. En zij dacht dus dat het iemand was met een verstandelijke beperking die genoot van de show. Pas aan het einde van de show kwam ze erachter, je kan het al raden, dat die man de dirigent was 
75 likes
Dit verhaal is al 14 jaar oud en ook ik proest het nog uit als ik hieraan terug denk 
Ik heb dit ook meegemaakt! Of eigenlijk beide; een collega aangezien voor LVB cliënt en dat ze me na bezoek op KCAP (gesloten GGZ locatie) niet meer wilden laten gaan . Dat was ook wel echt ongemakkelijk
14 likes
Hahaha omg, kon ze er om lachen?
Ohhh joh haha zag echt iemand van 70+ voor me
2 likes
Dit had ik ook een keer! Ging (voor het allereerst…) stage lopen. En dat was op een weekend opvang voor kinderen waarvan de ouders dan even ‘rust’ hadden. Van meervoudig gehandicapt tot (zware) ASS. Op mijn eerste dag moest ik even wachten dus zat daar in die hal en er kwam een meisje naar me toe die mij allemaal vragen ging stellen als welke opleiding ik deed etc. Ik dacht oprecht dat ze een client was, ze had ook een aandoening aan haar gezicht. Bleek ze ook een stagiaire zijn :’)
4 likes
OMG hahaha arme jij!
1 like
Dit verhaal doet mij aan dit filmpje denken.
18 likes
Klopt volgensmij zij zat met haar ouders ergens recht voor het podium. Ze kon hierdoor niet de orkestbak inkijken. De dirigent stond op een verhoging dus zijn armen kwamen er soms boven uit. Vriendin in het verhaal was toen 14 jaar en het was haar eerste musical ervaring. Ze had toen ook geen idee dat daar überhaupt een orkestbak zat xD. Het was trouwens in het Circus theater Scheveningen.
4 likes
Oooh zoiets had ik ook ooit een keer op m’n vorige werk. Ik werkte toen op een terrein met verschillende woonvoorzieningen voor mensen met psychiatrische/verslavingsproblematiek. Er was helaas een bewoner overleden en de dienst werd gehouden op het terrein. Na de dienst stonden we nog met een paar bewoners, collega’s en de uitvaartverzorger na te praten. Vraagt de uitvaartverzorger geïnteresseerd aan een collega op welk huis hij op het terrein woont…
6 likes
Hahahaha ik ken de locatie. Hoe is het je gelukt?
Ik ben blij dat ze me kennen en ik mijn pas kan gebruiken
Hahaha wat een heerlijke hilarische verhalen! Ik heb dat eens met een vage vriendin gehad, dat ik tegen haar zei, ken je die ene gozer, die engerd, wij noemen hem vieze Joost? Zegt ze, ja dat is mijn broer
Had ik kunnen weten, ze hadden precies hetzelfde haar, nogal specifieke kleur. Ze moest gelukkig lachen en zei ik vind hem ook niet leuk😆
51 likes