Mijn tante heeft corona dus was gisteren niet op mijn verjaardag, vandaag appte ze me…
Tante: Lieve … van harte gefeliciteerd met je verjaardag, ik hoop dat je een fijne dag hebt!
Ik: dankjewel! 
Ik, in de veronderstelling dat ik tegen iemand anders praatte: Ik vond het leuk dat jullie er gisteren waren, erg gezellig!
Tante: helaas waren we er gisteren niet 
Hahahaha echt super grappig
Haha same! Ik snap wel dat de eigenaar bij @inezweski ernaar zit te kijken. Waarschijnlijk denk diegene “ik geef mn ziel en zaligheid en honderden euro’s aan eten, snacks en speeltjes aan die kat. Ik ruim de drollen en haarballen op en TOCH krijg ik niet de liefde en knuffels, maar een random stranger wel” 
Maar dat ligt niet aan jou hoor, dat is de kat. Of misschien projecteer ik nu mijn eigen gevoelens op deze anekdote. I’m not crying….
Hoewel mijn vader echt jarenlang in Duitsland heeft gewoond is Duits niet bepaald mijn sterkste taal en als ik het woord niet ken heb ik nog weleens de neiging om het Nederlandse woord ervan te ‘verduitsen’ wat me deze 2 situaties opgeleverd heeft:
Tijdens een citytrip naar Berlijn ging ik met mijn ma naar de McDonald’s, ik in mijn beste Duits geef mijn bestelling door en alles ging goed tot de kassamedewerkster vroeg welke saus er bij de kipnuggets moest komen. Mn ma wou pittige saus en op dat moment wist ik even niet meer wat dat ook alweer was dus ik verduits pittig en zeg: piettieg bitte. Waarop ik vervolgens aangekeken wordt alsof ik gek ben. Dus ik zeg: ich mochte hot hot hot sause haben bitte! (Waarbij ik sta te wapperen alsof ik het heet heb) Waarop de medewerkster zegt: aaah du mente scharf! Zegt mijn moeder ook nog: goh dat je dat niet weet. 
En de tweede keer was bij mijn vader in de winkel toen ik op bezoek was en dacht even mee te kunnen lullen over een gesprek over huizen. Die man ging een huis kopen want dat was uiteindelijk veel goedkoper. Waarop ik vroeg: aber, wieviel kosten die huuren in Deutchland?
En die man begint dus te lachen en ik denk: is dat zo stom wat ik vraag? Zegt mijn pa: het Duitse woord voor huren is zu vermieten, je vroeg net hoeveel een hoer kost in Duitsland. 
Die laatste is een klassieker 
. Altijd raak als Duitsers het woord huren/huur zien staan
Op dat woord kon ik dus ook niet komen, daarom dat gewapper 
maar mijn moeder stond dus naast me en die wist heeeeeel goed wat het Duitse woord er voor was maar mij gewoon even lekker liet zweten met m’n piettieg en hot hot hot. 
Komen twee loodgieters bij mij voor een lekkage. Ik bied ze wat te drinken aan. Een van de twee: ‘nee hoor bedankt, we hebben net wat op’. Ik: ‘oh, gelukkig!’. Ik bedoelde gelukkig dat ze wat hadden gehad ofzo? Waarom zeg ik dit.
Dat zijn altijd van die opmerkingen waar je zelf veel te lang over na gaat denken, terwijl de ander het waarschijnlijk niet eens bewust gehoord heeft. Ik herken het wel.
Ik liep daarnet met een mandje van de Action onder m’n arm naar buiten de winkelstraat in 
had er totaal geen erg in. En toen moest ik natuurlijk weer terug door de straat de Action weer in met dat ding om het terug te leggen. Walk of shame
Wel een leuke nieuwe variant op de handtas. Niet ook nog per ongeluk wat gejat?
Haha nee, gelukkig alles netjes afgerekend. Anders durfde ik helemaal niet meer terug denk ik
Oh love genante Duitse versprekingen 
Ik heb wel eens bij een bezichtiging de vloer bewonderd, dat was een heel gave houten vloer. Dus ik zei: Wauw, was für eine wunderschöne Flur.
Maar Flur betekent gewoon overloop/gang :’)
Dit had ik vandaag ook bij een winkel 
Ik was eens met mijn moeder en zusje in een hotel met oud & nieuw. Er was bijna niemand en de man achter de bar zou klaar zijn met zijn shift zodra wij naar onze kamer gingen. Nou ja als laatste met die kennis aan de bar zitten is ook niet echt fijn dus uiteindelijk heeft hij ons wat drankjes meegegeven, volgende ochtend bracht ie ons ontbijt. Super vriendelijk en goede service. Het was aan de andere kant van de wereld dus de kans dat we er ooit eens terug komen is niet zo groot. Bij vertrek zei die man: “Hope to see you again!” Mijn moeder antwoordde: “I don’t think so!” Haha, mijn zusje en ik moesten zo lachen. Mijn moeder was zich van geen kwaad bewust, ze zei van nou ja de kans dat we hier ooit nog eens terug komen is toch gewoon niet zo groot? Nee mam, maar als je een winkel verlaat en een verkoper zegt: tot ziens! En je antwoord met dat denk ik niet! Betekent dat meestal dat je ontevreden bent met de geboden service haha. Ook een taal dingetje, want in het NLs had ze dat wel gehoord
We hebben vandaag de spullen van onze overleden oma weggeruimd uit het verpleeghuis en toen we weggingen zei iemand van het personeel “tot ziens”.
Ze had het wel door en verbeterde zichzelf, maar zo ongemakkelijk 🥲, ik hoop daar toch niet meer te hoeven komen.
Dit was al een tijd geleden maar ik moest er opeens weer aan denken omdat ik gisteren in de buurt was. Vorig jaar waren wij heel ontevreden met ons appartement en wilden we graag verhuizen. Mijn schoonvader had toen een appartement gevonden wat dichter bij hem in de buurt was. Hij is echt zo iemand die van alles regelt en iedereen aanspreekt. Het stond nog niet te huur maar hij had geregeld dat we het als eerste mochten bezichtigen.
Hij zou meekomen. Dus wij wachten op hem voor het appartement maar toen kwam hij dus op blote voeten?? Hij draagt bijna altijd teenslippers maar met autorijden doet hij die dan uit. Maar hij had haast en was dus de slippers vergeten. De bezichtiging was met de huidige bewoner en hij liep dus gewoon haar huis, waar ze nog woonde, in op blote voeten 
En we gingen ook naar de garage en wasruimte in de kelder hahah ik vond het dus echt heel ongemakkelijk maar hij zelf deed echt alsof dit normaal was.
Haha dit heb ik een keer met een AH mandje gehad 
stond al bij mijn fiets.
Iemand rakelde net het “wat voor drinkie wil je” verhaal weer op, en toen moest ik denken aan iets wat ik meemaakte toen ik bij de coffee company werkt.
Klant (erg binnensmonds): hallo, mag ik een tripchoclatte
Ik: verstond triple chocolate, een chocolademelk met 3 soorten chocola die we destijds op het menu hadden en maak dat, alstublieft!
Klant, komt 5 minuten later terug: sorry misschien ligt het aan mij, maar volgens mij zit hier helemaal geen koffie in?
Ik: nee dat klopt, het is chocolademelk!
Klant: maar ik had juist een koffie met extra espresso besteld (namelijk een triple shot latte)
Ik: ….
Klant: ….
Ik: …. Oooooooh
Hahahahah ik had laatst een Engelse klant die, dacht ik, vroeg naar wimpers dus ik liet alle wimpers aan haar zien en ze keek mij al zo raar aan, zegt ze ineens “maar waar liggen de bath bombs? Daar ben ik naar op zoek” Toen maakte ik nog zo’n grapje van “oooh sorry ik dacht dat je dit en dit zei”, kon ze ook niet om lachen.
Tijdens mijn studie werkte ik part time als secretaresse op een internationaal kantoor.
De advocaten en belasting adviseurs hadden een groot project lopen met “Bank of Georgia” (het land) maar om één of andere reden had ik die link dus totaaaal niet gelegd en dacht ik bij mezelf: van de Amerikaanse staat (?). Snap nog steeds niet waarom maar ok.
Ik nam de telefoon voor hen op, printte steeds mails uit, zag alle namen van de contactpersonen voorbij komen. Ik dacht, jeetje, wat toevallig, er werken echt veel Oost-Europeanen - kon de achternamen niet heel goed plaatsen - bij die bank. Georgia zal vast heel populair zijn en wel leuk dat daar een grote Russische gemeenschap is (?).
Toen ik dat tegen mijn collega zei, keek hij me heel raar aan….hij: “Dit zijn Georgiërs in dienst bij hun bank”.
Ik: “ohhh haha Georgië het land. Ik dacht een staatsbank in Amerika! Ja had toch gekund?”
hij; “nee….tuurlijk niet. Hoe kom je hierbij?”
ik: ….