Zegt wie? Wat een doeber, nou ik zeg lekker 12345
Ik vind dit juist superhandig. Soms heb ik meerdere gemiste oproepen (zakelijk) en dan kan ik zo weten wie bij welk nummer hoort (en wie ik eventueel niet of juist wel terug ga bellen).
Ja, ik heb soms een beetje belangst dus als ik een nummer niet ken ga ik ze meestal eerst op whatsapp toevoegen onder namen als āXā of āwie ben jijā om te kijken of ik ze op hun profielfoto herken. Als ik gewoon mān voicemail kan afluisteren vind ik dat veel chiller
Ik vind het eigenlijk helemaal niet grappig⦠misschien wel iemand die anders niets te eten had? En vind het sowieso ook raar om een stokbrood gewoon in de bosjes te flikkeren maar goed, ik zal wel gewoon zuur zijn
Eens, dat vind ik ook niet grappig.
Maar ik kan mij zo voorstellen dat je ontzettend baalt dat je stokbrood valt en hem uit frustratie weggooit en dat je in je ooghoeken iemand de stokbrood ziet pakken. Zal mijn reactie even aanpassen.
Gisteren bij een pinkassa gevraagd of ik bij kan pinnen 
Ik vind dit niet eens meer ongemakkelijk zo vaak gebeurt dit mij haha
Zijn er überhaupt mensen die dan niet zeggen: ja pinnen graag
Bijna iedereen zegt dat volgens mij. Tenminste vroegah bij mij aan de kassa wel. Alleen bedoel je @kubus niet of je extra contant geld kan pinnen? Want dat is wel beetje ongemakkelijk want er zit geen geld in die lades natuurlijk.
Ik kan mezelf uren op mān kop zitten voor āzoān enorme blunderā en dan is dit zo lekker relativerend 
Ja dit dus ik vroeg of ik 20 bij kon pinnen, de pinnen graag opmerking gebeurd me inderdaad zonder ongemak. Maar stond nu schaapachtig te kijken toen hij zei dit is een pinkassa⦠Met lege geldladeā¦
Been there, done that! Overkwam mij laatst ook. Heb er vooral zelf maar hard om gelachen 
Overkomt mij inderdaad ook. Beetje het zelfde als de serveerder je eten komt brengen, vervolgens eet smakelijk zegt. Waarop je uiteraard antwoord, jij ook (?)
Eergisteren hadden we Macdonaldās in de Airbnb besteld, maar we zaten zeg maar in een kamer in dat huis, dus ik dacht niet dat hij het huis in zou komen lopen, waardoor het mij een goed idee leek om naar beneden te gaan. Dus ik kwam naar hem toe lopen, maar hij was al in het huis de trap aan het oplopen. Ik wist niet zeker of het een probleem was als ie naar binnen kwam ofzo, dus riep ik heel fanatiek:ā Hey!ā terwijl ik vlak boven hem stond. Dus hij schrok zich echt de tering van mij, eerst vanwege die hey, en daarna wanneer hij mij vlak boven hem zag staan. Hij sprong helemaal op van de schrik, en viel bijna de trap af
Hij moest er echt van bijkomen en we moesten allebei ook echt heel hard lachen.
Dit verhaal doet me denken aan dat ik een keer bij mijn oma en opa was, en ze hadden daar niet echt een spiegel. Dus ik was mijn haar aan het kammen terwijl ik in de reflectie van het raam daar keek. Dus ik staar heel intens naar dat raam omdat ik naar mijn haar aan het kijken was. Hoor ik ineens soort van geroep vanachter het raam. Dus ik loop richting dat raam met dichtgeknepen ogen en al. En ik hoor:ā Hey ga nou weg man! Wat doe jij?ā. Dus ik ga nog dichter op dat raam staan terwijl ik zo kijk
Zie ik ineens dat mijn opa naakt achter dat raam zich aan het omkleden was en stond te roepen of ik alsjeblieft wou opdonderen
Mijn god ik cringe weer zo hard als ik eraan terug denk.
Hahahahahahaha die foto erbij maakt dit echt nog tien keer beter
Hahahaha ja ik zat echt te zoeken naar een foto die dat moment het beste kon laten zien 


Sorry nog eentje want ik ben in de trein en heb niks anders te doen. Waar ik ook regelmatig aan terug denk was toen we mijn oma net hadden begraven, en mijn moeder de familie nog had uitgenodigd bij mijn ouders thuis om nog even koffie te drinken en nog even samen te zitten. Mijn hond had die tijd last van epileptische aanvallen, heel zielig natuurlijk, maar op dat moment was het gewoon ZO bizar echt een fawlty towers moment. Die hond wou naar de keuken lopen en valt dus ineens om omdat ie zoān aanval had. Mijn moeder raakte in paniek en tilt die hond op, maar bij zoān aanval laat ie dus ook alles lopen. Mijn moeder richtte dus letterlijk die hond richting het bezoek alsof het Simba was van de lion king, terwijl die hond een hele straal zeik richting dat bezoek liet lopen. Ze richtte die hond ook echt NAAR het bezoek in de huiskamer. Mijn moeder was helemaal gestresst en riep naar mij :ā otzi pak godverdomme een handdoek!!!ā. Ik vond het ZO erg maar dat moment was zo ontzettend bizar alsof ik in een sitcom zat ik kon gewoon mijn lach niet verbergen en de rest van het bezoek zat ook echt heel heftig hun lach te onderdrukken
Het was zo gek hahahaha
Hoe jij dit schrijft ook āeen hele straal zeikā ik zeik in mn broek 
