Oh jongens, mijn brein is echt zo raar af en toe he…
Ik sprak net collega ‘Anneke’ over de telefoon over client ‘Piet’, zij zou voor Piet herhaalmedicatie aanvragen bij de apotheek en vragen of het bezorgd kon worden. Anneke liet weten dat dat gelukt was maar dat Piet het liever zelf ging ophalen zodat hij even een wandelingetje had dus dat had ze doorgegeven aan de apotheek, prima.
Het gesprek deed me herinneren dat ik voor mezelf ook even naar mijn apotheek moest bellen voor mijn eigen herhaalmedicatie. Daarvoor moet je een bandje inspreken met je naam, geboortedatum etc, de volgende dag staan de medicijnen dan voor je klaar maar je kunt ze ook laten bezorgen.
Ik begin heel enthousiast tegen het bandje te lullen ‘Goedemiddag dit is Topaas, geboortedatum xx-xx en ik wil graag medicijnen x en y aanvragen.’ Ik val even stil want voor mijn gevoel vergeet ik wat info, mijn hersens maken blijkbaar kortsluiting want ik begin er achteraan te ratelen ‘ooh ja, uh het hoeft niet bezorgd hoor want Piet komt het zelf halen, hij vond een wandeling wel fijn hahahaha, Anneke weet er ook van’’
.
Toen bedacht ik tot mijn horror dat dit totaal nergens op sloeg en maak ik het nog erger ‘eeh ooh pardon, ik bel ook niet voor Piet maar voor mezelf! Hahaha, Piet is niet eens patient bij jullie natuurlijk… En ehh tja ik haal het altijd gewoon op en…’ *piep * blijkbaar heb ik zo lang onzin staan uitkramen dat het bandje van de apotheek er ook klaar mee was 
Dus nu zit ik zenuwachtig te wachten want om 14.00 is de assisstente zelf weer telefonisch bereikbaar en heb ik hopelijk mijn grijze cellen weer onder controle. Dan kan ik even excuses maken voor mijn verwarde bericht en even goed doorgeven wat ik nu precies wilde hebben. 