Ik kwam net een oud vriendin van me tegen en aan het einde van het gesprek zei ik: ‘echt heel leuk om je weer een keer gesproken te hebben, nou toe toe (ipv doei, zeg dat weleens tegen mn nichtje van 1,5). Dus ik gelijk ‘haha foutje, bedoelde natuurlijk loei loei!’ Toen ben ik maar weggelopen haha alsof ik niks door had. Echt praten is moeilijk soms voor mij
103 likes
Ohja deze error heb ik ook vaak op mijn werk! Soms zeggen mensen geen bedankt op het einde van het gesprek maar meteen dag ofzo. Ik schakel dan soms niet en zeg alsnog “graag gedaan he” en dat komt dan heel passief agressief over 
27 likes
Ik zeg ook wel eens ‘doei doei’ of ‘dag dag’ tegen clienten op mijn werk terwijl je bij het ophangen eigenlijk ‘een goede morgen/middag’ hoort te zeggen. Nu is dat laatste wel heel formeel… maar dag dag gaat ook wel ver haha…
1 like
Nou, over een half uurtje of zo komt zij haar pakketjes ophalen (ze zijn beide binnen, dus dat is mooi), maar ik zie er zo’n beetje hetzelfde uit als gisteren. Weliswaar mijn haar gewassen en een wat mooiere trui aan, maar nog steeds de gekkie-look. Ze zal wel denken hahaha
Ik moet ineens aan iets ongemakkelijks van jaren geleden denken. Krijg echt serieus nog steeds rode wangen als ik eraan terugdenk.
Ik werkte toen nog bij mijn vorige werkgever. Ik was jarig en mijn moeder en een vriendin hadden een suprisefeestje voor mij georganiseerd. Was helemaal verrast, want ik werd toen ook helemaal geen 30 of zo, dus het kwam nog meer als een verrassing. Dit was op een zaterdagavond en de hele zondag was ik natuurlijk nog in de ban van dat feestje. Ik vond het zó leuk dat dit voor mij was gedaan dat ik er dus zelfs over droomde. In mijn droom droomde ik dat mijn baas ook was uitgenodigd maar dat hij niet naar het feestje was gekomen.
Toen ik op maandag op werk kwam vroeg mijn baas hoe mijn weekend was. Ik natuurlijk vertellen over die surpriseparty en hij reageerde heel leuk en zo. En toen moest ik met mijn stomme kop natuurlijk zeggen dat ik nog had gedroomd dat hij ook was uitgenodigd en dat hij niet kwam toen. Man man man wat was dat ongemakkelijk. Eerst zei hij: “Huh was ik uitgenodigd?” Ik: “Nee. Maar ik heb over je gedroomd.” Hij: “Wat? Hoezo droom je over mij?” Nou ja, uiteindelijk heb ik het wel een soort van kunnen uitleggen maar volgens mij snapte hij mij uiteindelijk nog steeds niet en toen ik zijn kamer uitliep had ik het echt loeiheet. Ik moet er soms ineens nog aan denken, vooral 's avonds in bed, vlak voor ik in slaap val (goeie timing altijd zulke dingen) en dan heb ik het gelijk weer zo warm.
En wat minder gênant, maar toch ook wel irritant. Voor mijn huidige baas boek ik wel eens vluchten. Meestal bij British Airways. En op één of andere manier kan ik British Airways nooit goed uitspreken in één keer en wordt het altijd: “British Airwaysh”. En dan moet ik dat soms 3x zeggen voor ik het goed heb. Ze zal wel denken dat ze een halve gek in dienst heeft genomen 
51 likes
Er zou vandaag een monteur ergens voor komen en ik dacht dat die tussen 10 en 12 zou komen, dus ik had mijn wekker om half 10 gezet zodat ik mezelf even aan kon kleden voor hij er was. Gaat om 10 voor half 10 de bel, terwijl ik dus nog lag te slapen. Er zou ook een pakketje worden bezorgd en de bezorger is altijd heel vroeg dus ik rende zonder na te denken in mijn pyjama (dus alleen een lang shirt) naar beneden en trok de deur open. Was het die monteur, hij kwam dus al tussen 9 en 11. Heb wel 100 keer sorry gezegd terwijl de deur nog wagenwijd open stond, is echt zo’n oude lieve man dus hij zei “meiske maakt niks uit, ik moet toch dingen voorbereiden dus doe rustig.” Nouja oké, dus hij liep weer richting zijn bus om iets te pakken en ik wilde naar boven lopen, stond half op de trap toen hij iets zei dus draaide me om, niet denkend aan mijn knalroze ondergoed waar hij zo tegen aan keek.
Uiteindelijk heb ik me snel omgekleed en hij was iets uit zijn auto pakken, maar ik ging daarna vragen of hij koffie wilde en toen zei die “ah u bent aangekleed!” Heb maar snel zijn koffie neergezet en ben weer weggegaan. Nu zit ik op de bank en hij is bezig en ik besefte me net dat mijn schoenen naast de plek zijn waar hij bezig is en daar heb ik altijd stinkvoeten in dus dat zal die ook nog wel ruiken.
50 likes
Ik heb laatst echt een dikke minuut aan zo’n deurhendel staan rammen om de deur open te doen, en er gebeurde maar niks, ik snapte er niks van. Tot ik me een beetje richting de deur bewoog en me besefte dat de deur gewoon al open was. Ik was overigens compleet kapot na een beurs waar ik drie dagen dagen van 10 uur gedraaid had (en daarna nog afterparty’s op de eerste 2 avonden), dus op dat moment zelf was het niet eens ongemakkelijk omdat ik überhaupt niet echt meer na kon denken en geen energie meer had voor welke emotie dan ook, maar achteraf is het wel een “oh noooooo” momentje… Gelukkig was de trein erg rustig 
4 likes
Wij hebben een klant die van z’n achternaam hooi heet, en ook is hij een hele aardige jongen, die echt altijd met een lach op z’n gezicht staat, en super blij altijd kijkt. Ik weet nu dat hij hooi heet, maar dat wist ik tijdens dit incident dus niet. Ik vroeg hem eerder dus voor zijn achternaam voor administratie, zegt hij:’ Hooi’. Dus ik reageer met:’ Hallo! Ja ik heb alleen even uw achternaam nodig’. Hij weer lachend:’ Hooi’ … Dus ik weer:’ Ja hallo! … uw achternaam?’. Hij weer:’ Hooi!’. (nog steeds onafgebroken met hetzelfde lachende gezicht), en ik weer:’ Neeeeee uw achternaam heb ik nodig!’. dus ik wist gewoon echt even niet meer wat ik moest… vraag ik hem om z’ n postcode zie ik dat hooi dus idd zijn achternaam was, echt ik voelde me zo’n idioot Het kwam ook door die super vriendelijke toon waarop hij het zei, dat ik dacht dat hij me maar bleef begroeten ipv me zijn achternaam te vertellen
165 likes
Hahaha dit klinkt echt als iets uit een flauwe comedy-serie
5 likes
Dat was het ook gewoon hahaha echt zo belachelijk
2 likes
Ja zoals die scène in Dude where’s my car.
Dude! Sweet!
5 likes
Ik was in de kleine supermarkt hier in de buurt en loop zo met m’n mandje door het gangpad. Komt er een jongen me tegemoet lopen maar het pad was zo smal dat we elkaar niet konden passeren. Loopt hij heel awkward een heel eind achteruit terwijl ik vooruit loop en we elkaar vet ongemakkelijk aankijken tot ik er eindelijk langs kon. Apart momentje 
43 likes
Ik herinner me nog een ongemakkelijk moment van toen ik een jaar of 10 was. Ik ging met mijn zusje bij mijn nichtje logeren en haar oma (voor ons tante) paste op ons. Mijn zusje en nichtje sliepen samen in een kamer en ik op zolder. Dus toen het eenmaal bedtijd was waren we uiteraard nog een tijd stiekem aan het spelen en elke keer als we wat hoorden vluchtte ik snel naar boven.
Op een gegeven moment was het weer een tijdje stil en besloot ik mn zusje en nichtje weer op te zoeken en leek het me leuk om me tante na te doen en ze zogenaamd te betrappen. Dus ik stap naar binnen met denkbeeldige stok, kromme rug en krakende stem en begin aan ‘slapen jullie al kindertjes’? Had de zin nog niet afgemaakt of ik sta oog in oog met mijn tante in die slaapkamer. Door die kromme rug kon ik ook niet meer doen alsof ik iets anders zei of kwam doen.
Het lullige was ook dat ze juist altijd heel vlot en jong was voor een oma en helemaal geen oud kreupel vrouwtje. Kon wel door de grond zakken.
13 likes
Je had gewoon je hand op zijn schouder moeten leggen en moeten zingen ‘you’re the one that I want, oeh, oeh, oeh, honey’
33 likes
Omg hahaha gemiste kans!
1 like
Niet heel ongemakkelijk aangezien er een muurtje tussen zat en ik de andere persoon niet kon zien, maar ik zat vandaag op de wc op een openbaar toilet en mijn telefoon zat in m’n bh. Toen ik vooroverboog viel die eruit en schoof die zo vrij ver in het hokje naast me. Ik dacht dat het hokje naast me vrij was, dus ik ging met mijn ongeveer mijn hele arm onder het muurtje door om m’n telefoon weer te pakken, maar dat duurde even want ik kon er net niet bij. Toen ik ‘m weer te pakken had, zag ik in de schaduw van dat hokje iemand wc-papier pakken. Haha, diegene zat lekker te plassen en kreeg toen ineens een telefoon en een hele arm in d’r hokje.
NB 1: ik kon niet naar dat andere hokje lopen, want m’n panty hing nog op m’n enkels.
NB 2: als ik een telefoon in mijn hokje zou krijgen, zou ik hem meteen terugschoppen, maar dat terzijde…
108 likes
Vandaag stond ik in de rij bij de kassa in de supermarkt en het duurde best lang, want er was maar één kassa open. Achter mij stond een meisje, met haar vriend (denk ik). Omdat zij met elkaar aan het praten waren stond dat meisje met haar rug naar mij toen, ze stond dus achterstevoren in de rij. Maar telkens als er iemand voor ons betaald had en de rij dus opschoof, stapte zij zonder te kijken naar achteren en IEDERE KEER botste ze daarbij vol in mijn rug. De eerste keer dacht ik: Nouja, foutje, kan gebeuren. Maar daarna gebeurde het dus nog drie keer.
Ik kon even niet op een normaal sociaal niveau communiceren blijkbaar, want ik durfde niks te zeggen uit angst dat het er megabitchy uit zou komen. Dus ik zei maar niks. Maar ik werd steeds nerveuzer en probeerde steeds verder naar voren te gaan staan en ELKE KEER ramde ze toch weer tegen me op.
Ik voel me nu een sociopaat, maar tering, wat ben je irritant als je je zo gedraagt in een sociale situatie waarin mensen niet per sé zitten te wachten op lichaamscontact. Sorry hoor, maar hou je lijf lekker bij je😡
25 likes
Nee, het was net alsof ik niet bestond.
Daarom voelde het ook zo ongemakkelijk denk ik😅
1 like
Vriend en ik lopen door het dorp en komen langs een huis aan de overkant van de straat dat echt een ontzettend lelijke gevel had met heel lelijk pleisterwerk. Dus vriend en ik lopen letterlijk tegen elkaar te zeggen “echt lelijk. Zo niet mooi gedaan, zonde van de woning etc” kijkend en wijzend ook. Maar er liep een man aan de overkant van de weg die dus dat huis in ging 
Ik vond t echt kut van ons.
8 likes
Hahaha ik ook en dat die ander dan gilt en van schrik een scheet laat hahaha waarom gaat dit zo in mijn hoofd
2 likes