Mijn man is buitenlands en heb het al zo dikwijls gehad dat mensen ernaar vragen of dat het ter sprake komt tijdens een gesprek. Zoals bv vandaag bij de inschrijving van ons kind voor school vroeg die vrouw hoe de achternaam geschreven werd waarop ik die ging spellen en eraan toe voegde wat de papa zijn roots zijn. Waarop zij antwoordde “Dat geeft niet hoor.” En dat gebeurt zo vaak, wanneer ik zeg welke afkomst mijn man heeft of überhaupt dat hij buitenlands is dat mensen zeggen “dat geeft niet hoor”. Alsof ik me excuseer voor iets? Ik zat er vandaag ook weer zo heel ongemakkelijk.
8 likes
Ik heb de hele weg van werk naar huis rondgelopen met traansporen op mijn gezicht, terwijl ik dacht dat ik alles had weggeveegd inclusief foundation.
Wauw.
(Ik had een conflictmoment op het werk en dat ging even helemaal mis, ook genant, genant, genant)
3 likes
Ik doe nu eerst nog gewoon fitness. Groepslessen wil ik graag nog proberen, maar als ik dit zo hoor kan het nog wel even duren 
En die insta sporters… Ik begrijp ze echt niet hoor
Ik vind de sportschool echt een grote drempel. Vooral wanneer ik het “mannenhonk” binnentreed en mijn oefeningen doe met 5 tot 10 kilo. Heb het gevoel dat ze me allemaal aanstaren
1 like
@Lort haha ja precies
@Moederteresa Nee laat je vooral niet ontmoedigen door mijn verhaal hoor! Die ene les was bij mij ook een uitzondering. Over het algemeen vond ik die groepslessen juist chiller omdat je dan weet wat je moet doen ofzo. Bij fitness voelde ik me altijd een beetje verloren 
3 likes
Wat voor een bijzondere afkomst moet je hebben om zoiets te (durven) zeggen, mensen zijn soms vreemde wezens…
Heb je nooit op de man afgevraagd: Wat bedoelt u daarmee? Wat is niet erg?
8 likes
Ik moet daar toch echt eens uitleg bij gaan vragen ja. Want het ontgaat me ook waarom mensen dat zeggen 
Ongemakkelijk is het dan toch al
1 like
Och och och. Ik had een collega en als ze iets wilde vertellen over een Marokkaan of Turk (sowieso niet relevant afkomst erbij te vernoemen) zei ze Marokkaan of Turk of met aanhalingstekens in de lucht of ze fluisterde Marokkaan/Turk 
3 likes
Hahaha mijn post ergens hierboven sloeg dus hierop. Moet opeens elke les met hem de duo oefeningen voor doen en dat is echt best intiem. Elkaars rug en handen aanraken enzo. Normaal ben ik erg van m’n personal space dus het is lekker ongemakkelijk (en een beetje spannend :p) steeds.
Hahah oh my dat lijkt me ook helemaal kut. Toch zou ik me ook wel vereerd voelen hoor 
2 likes
Oooh ik heb hardop gelachen. Zo kut hahaha
Ik was het alweer vergeten maar las wat terug in een appgesprek en kwam dit pareltje tegen:
Een arts had een uitstrijkje bij me afgenomen. Arts was klaar dus ik mocht me weer aankleden. Ze hebben geen hokje daar ofzo, dus mijn broek lag gewoon naast de behandeltafel. Kon ik mijn onderbroek niet vinden??? Echt om me heen zoeken en tegelijkertijd hardop zeggen/vragen “Huh waar is mijn onderbroek opeens heen?”. Dokter had ook geen idee natuurlijk.
Ik bleek gewoon mijn onderbroek tegelijkertijd met mijn broek uit gedaan te hebben en die zat dus ergens verstopt in de broekspijp.
Ook echt een slechte gewoonte om alles hardop uit te spreken :")
37 likes
Ja herkenbaar haha!
Of mensen die iets willen vertellen en zich dan heel specifiek naar mij of mijn man richten en zeggen; ‘ja sorry ik moet het zeggen maar het was wel een buitenlander’.
Oke 
7 likes
Maar waarom ook het ‘ik moet het zeggen’, alsof dat altijd relevante info is voor het verhaal. Kan daar al boos door worden
3 likes
Dat moment waarop je een voormalige scharrel tegenkomt in een bar en jij daar zit met een trouwring om en een zwangere pens van: ik heb niet bepaald stil gezeten, joe.
41 likes
Wat is hier ongemakkelijk aan? Dit is toch normaal, haha. Life goes on.
31 likes
Omdat het echt 180 graden anders is dan hoe we elkaar natuurlijk eerst zagen. Het voelde gewoon vreemd.
1 like
Aardig van je.
2 likes
Eens maar die opmerking leek ook iets over mij te zeggen.
3 likes
meer over het feit dat je nu een kind krijgt toch? misschien wil hij die wel nooit
1 like