“Heeee”
“Hoii, met Gustav!”
“Beau?”
“Eh, nee.”
“Wie ben je dan wel?”
“Het is Gustav, je weet wel je contactpersoon.” [Hier dacht ik echt serieus, ik heb je net 3 minuten geleden aan de telefoon gehad…]
“Oh, nee. Ik moet Beau hebben. Ik moet de lijn vrijhouden! Ja, voor Beau van Erven Dorens, als hij ons in Boulevard wil hebben!! Doeiii”
Op dit moment, zat ik echt zo ohja, nee tuurlijk, want dat snap ik wel! Het had op zich nog ook wel gekund ook. Maar toen: “Neem na de toon uw bericht op.” 
Oh jezuuuss, ik dacht dat we de tijd van “hoi, ik neem op, maar het blijkt toch m’n voicemail te zijn, hiahhohahaha” wel gehad zouden hebben. Ook omdat ik ondertussen ook gewoon aan het werk ben, had ik niet door dat hij op voicemail sprong.
Ik weet niet wat ik ongemakkelijker vond, dat mijn zwager dit gesprek waarschijnlijk heeft kunnen horen of dat ik zo goedgelovig was en tegen een voicemail heb lopen schreeuwen.
Volgens mij in ieder geval, ik vind het zo ongemakkelijk dat ik m’n eigen voicemail niet durf terug te luisteren en te veranderen. The cringe is real.
?
maar het wordt niet geedit door iemand die Nederlands spreekt/schrijft. Staat het online?