Hé dat Doet de mijne ook! En als ze goed rijp zijn en behoorlijk zacht dan bijt hij er een klein stukje af aan de bovenkant en (dit klinkt raar maar weet zo ff niet hoe ik het anders moet verwoorden) zuigt hij die kiwi zo leeg. Daarna eet hij alsnog de schil op.
Hij eet appels en peren ook met klokhuis en alles op, het steeltje net niet.
Ik ben dus echt sociaal incapabel als het over bezorgers gaat. Ik had laatst met een vriendin pizza besteld, en we zaten te wachten bij ons beneden totdat de bezorger kwam. We wonen in een groot gebouw met meerdere ingangen, maar wij zaten bij de ‘hoofdingang’ met schuifdeuren te wachten. We zagen de bezorger komen, dus we wilden naar buiten, maar de schuifdeuren hadden kuren en gingen niet open. Dus wij liepen naar de andere ingang, alleen heb je daar een sleutel voor nodig om weer terug naar binnen te kunnen. Ik hield die deur open, en die vriendin liep dus om om de bezorger te woord te staan.
Alleen bij hem waren de schuifdeuren dus wel open gegaan, dus hij stond binnen in onze hal, terwijl mijn vriendin aan het omlopen was en ik ergens buiten de deur aan het openhouden was. Ik had geen idee wat er aan de hand was, want ik stond buiten het zicht, maar de schuifdeuren gingen dus toen voor haar ook niet meer open. Zij stond dus buiten op haar pantoffels voor haar eigen deur waar ze niet in kon, terwijl de bezorger binnen stond en waarschijnlijk zijn leven overdacht.
Uiteindelijk gingen de schuifdeuren wel open voor haar en is alles goed gekomen. Maar toch.
Ik zat vanmorgen in de stiltecoupe in de trein en heb sinds kort van die draadloze oordopjes. Dus ik doe die oordopjes in en zet mn favo nummertje aan op Spotify. Maar ik hoorde niks, dus zette mn volume wat harder. Hoorde je Frans Bauer door die hele coupe WE HEBBEN GEEN CENTEN MAAR SPULLEN. Was ik dus mn Bluetooth vergeten aan te zetten 
Ik zou gieren van het lachen haha waren de medepassagiers nors aan t kijken?
Hahaha nee viel mee gelukkig ik had het snel door dus kon het op tijd uit zetten. En we waren net een station uit, dus was sowieso beetje onrustig door in- en uitstappende mensen.
Hahaha ik schiet hardop in de lach!
Hahahahaha lijkt me zo awkward! M’n vader heeft dit een keer gehad in het vliegtuig. Hij had z’n koptelefoon op en hoorde ook niks dus zette z’n geluid heel hard, m’n moeder kon mijn vader nog niet aanschieten of de vrouw in de stoel voor hem draaide zich al boos om met de vraag of hij oortjes in kon doen en dat hij een aso was 
Hahaha dit zou ik echt komisch vinden als medereiziger
Wij zijn met zn vijven op werk harde muziek aan het draaien en chocolade aan het eten, komt er ineens een man binnen die een afspraak heeft met de baas van het pand. Maar de ‘huisbaas’ is er niet en hoezo moet dat ook op ons kantoor? Maar die man bleef gewoon staan. Wij zaten echt zo van 
Ik was m’n nagels aan het lakken, en toen belde de pakketjes bezorger aan. Dus ik liep naar beneden, en hij wilde de pakketjes aangeven. Maar m’n nagels waren natuurlijk nog niet droog. Dus ik stak m’n armen uit en vroeg: kan je het erop leggen? Hij keek me super raar aan en dacht waarschijnlijk: wat is dit voor high class bitch. En toen zei ik: ik ben m’n nagels aan het lakken haha. Hij keek me nog steeds raar aan.
Ik deed laatst een pakketje op de post. Had online al een verzend label gekocht dus ik stond bij die balie en verspreek mezelf: ‘ik heb al een verzend lepel’
Die vrouw achter de balie ging gewoon door en had het waarschijnlijk niet gehoord maar ik maakte het vet ongemakkelijk door hardop te zeggen: ‘nou wat zeg ik nou? Verzend LEPEL? HIHAHO. Nou volgens mij ben ik nog niet helemaal wakker. Ja het is al middag maarja de kinderen wilde niet slapen gisteravond en ik ben super moe joh, niet te doen.’
Nou die vrouw was allang klaar met alles en kijkt me heel droog aan terwijl ik maar door ratel over hoe slecht de kinderen wel niet geslapen hebben. Toen ik eindelijk m’n mond hield zei ze: ‘hier is je verzendbewijs. Dan ga ik nu die klant even helpen’
Ik wilde dit in een reflex dubbel liken, maar dat kan niet🙃
Zo kut als je 1. door de mand valt qua stiekem op je telefoon en 2. daarmee de hele zaal ergert en 3. het daarna nog een keer gebeurt😂
Vers ongemakkelijk moment: ik zat net in de snackbar op mijn bestelling te wachten en ondertussen op het forum.
Op een gegeven moment kwamen er twee mensen tegelijk binnen die met elkaar in gesprek waren of raakten. Ik sloot me een beetje daarvoor af, want ik was de post hierboven aan het typen en als ik schrijf kan ik niet naar andere dingen luisteren. Na een tijdje leek er wat commotie te ontstaan en toen hoorde ik iemand ineens zeggen: ‘Ze ziet het niet.’ Dus ik kijk op van mijn telefoon en zie de snackbarmeneer staan met mijn bestelling. Het gepraat wat ik hoorde was dus niet een gesprek tussen twee andere klanten, maar die man die volgens mij al twee minuten tegen mij aan het zeggen was: ‘mevrouw, uw bestelling is klaar. Mevrouw. Mevrouw, hallo?’
Ik heb hem dus blijkbaar heel lang genegeerd terwijl ik als een zombie naar mijn telefoon aan het staren was.
Superonbeleefd en ik haat het altijd als andere mensen zo op hun telefoon gefixeerd zijn😢
Nu kan ik dus nooit meer naar die snackbar, wat opzich wel goed nieuws is voor mijn gezondheid en figuur😑
TLDR; over twee maanden heb ik maat 36.
Dat heb ik tijdens mijn werk. Daar loopt een vrouw met kranten en die vraagt elke keer als ik haar zie of ik koffie wil en of ik nou de hele dag bezig ben met mijn werk. Meestal doe ik of ik haar niet hoor en naar mijn muziek luister.
O, en ik kwam van de week dus weer 2 collega’s in de supermarkt tegen. Dat blijft altijd zo awkward 
(Wel andere dan die van vorige keer).
Ik had laatst een beetje een ongemakkelijk moment met mn schoonvader. Hij had een pagina van de scheurkalender van Peter van Straaten liggen.
Omg. Deze.
en schoonvader echt zo van "hoehoehoe… Nou nou hé 
" (aka oudere man die als hij om 10 voor 5 een wijntje inschenkt zich al ondeugend voelt ) mijn vriend moest het aan me uitleggen (ochtendjas en al aan de wijn). dat was wel ff ongemakkelijk, haha.
Ik kwam gister met mijn vriend te laat bij een voorstelling. Het was zo 5min bezig. We waren laat, omdat we 20min moesten zoeken naar een parkeerplek -.-. En ik had al stress, want haat te laat komen. Maar goed we werden snel begeleid naar onze plek. Ik moest zo hele rij mensen langs “sorry! Sorry!”. Maar toen kwam ik bij het einde van de rij… Dus ik “uhm… gaan we goed?”. Zat dus nog een trap tussen en toen ging de rij weer verder. Dus we zijn een heel rij mensen doorgestuurd terwijl we daar niet zaten. Voelde mij zo ongemakkelijk.
Ik vloog gisteren terug naar Nederland van vakantie, en ik had nieuwe schoenen gekocht. De veters gingen de hele tijd los dus ik had ze voor ik vertrok extra goed vastgeknoopt zodat ze niet los zouden gaan tijdens het reizen. Toen ik door de scan ging bij de security ging het alarm af, en 3x raden: of ik even mijn schoenen uit wilde doen Sowieso krijg ik dan altijd nog extra stress wat het absoluut niet makkelijker maakte, dus ik probeerde mijn 1234892-dubbele knoop los te maken maar dat lukte echt totaal niet! Heb nog geprobeerd ze uit te trekken zonder de veters los te maken, maar ik kreeg ze écht niet uit, dus ik zat daar heel awkward op de grond mijn veters los te maken. Het heeft uiteindelijk wel iets van 10 minuten geduurd, gelukkig waren er niet zoveel mensen
Ik liep vandaag door de stad zakt mijn stay-up af had gelukkig hoge laarzen aan en een lange jas. Maar fucking genant
Ik had laatst een borrel met werk en aansluitend zijn we met een aantal collega’s gaan eten. Een van die collega’s (type degelijke 50-plusser) woont in dezelfde stad als ik (niet de stad waar ons werk is) en was met de trein. Hij vroeg aan het eind van de avond of ik 'm thuis af wilde zetten. Dat is op zich natuurlijk geen enkel probleem, ware het niet dat ik mijn auto al in geen maanden had opgeruimd…
Ik ontbijt iedere dag in de auto, dus de hoeveelheid verpakkingen was niet gering, tel daarbij op: talloze bonnetjes, parkeerkaartjes, lege zakken snoep, lege flesjes drinken, bananenschillen, Mac Donalds verpakkingen en ga zo maar door. Dus ik probeerde het nog met een ongemakkelijk grapje dat ik dan wel tien minuten eerder naar de parkeergarage moest om plaats te maken voor hem.
Uiteindelijk lopen we samen naar mijn auto, blijf ik ongemakkelijke grapjes over mezelf maken en probeer ik hem op afstand te houden. ‘Wacht maar even, ik graai het allemaal even snel bij elkaar, geen probleem!’ ‘Jaa, iets met dat er ook prullenbakken bestaan hihaho.’
Maar neen, deze man heeft mijn auto eerder open dan ik en wil me ‘helpen’. Laat me dit even zelf fiksen, man! Ik heb echt moeten lullen als een brugman om hem een beetje op afstand te krijgen zodat ik zelf mijn eigen zooi op kon ruimen. Het was zo gênant. Ik geloof dat ik twee plastic zakken heb weten te vullen met afval.
En toen we eindelijk konden vertrekken, was ik mijn parkeerkaartje kwijt. Waarschijnlijk in alle stress per ongeluk bij het afval gegooid… 🤦
Gisteren was ik met mijn man en onze dochter van 4 door het bos aan het wandelen. We kwamen een meneer tegen met een lief teckeltje. Zegt onze dochter “ah kijk nou wat een schattig klein piemeltje dat hondje heeft!”
