Aaaw, dan voel je je echt wel even kut! Maar ook wel een beetje vreemd dat dat huis vol met ’ vriendinnen’ zat en werkelijk niemand er iets vanaf wist
Ik moest mijn auto wegbrengen voor een kleine beurt maar wel bij de dealer. Heb zelf een vw up van al een tijd oud. Niet de nieuwste auto meer maar wel nieuw gekocht en altijd dealer onderhouden. Na de kleine service beurt haal ik de auto weer op en zie op de parkeerplaats alle auto’s heel netjes gewassen staan en mijn auto helemaal niet gewassen. In mijn hoofd had ik al een hele redenatie bedacht dat ze mijn Upje niet tof genoeg vonden om te wassen en was eigenlijk al behoorlijk pissig. Ik geef dus bij de dealer best wel assertief aan dat ik toch wel behoorlijk jammer vindt dat ik veel geld betaal voor een relatief simpele service beurt en het slechte service vind dat mijn auto niet gewassen is. Krijg ik meteen als antwoord; ja sorry mevrouw dat snappen we, de jongen die dat normaal doet is naar huis want zijn moeder is overleden. Ja toen voelde ik mij behoorlijk lullig.
Ik had op een andere locatie gewerkt en moest nog even langs mijn eigen kantoor voor ik naar huis ging. In de hal duurde het even voordat ik naar binnen kon. Ik stond er verder niet bij stil, want we hebben dubbele schuifdeuren en als het koud is, gaan de tweede deuren pas open als de eerste gesloten zijn. Toen ik naar binnen kon, kwam er gelijk een mevrouw van de security naar me toe met de vraag of ik wel een pasje had. Ik enigszins beledigd: ‘Eh, ik werk hier…’ Toen ik verder wilde lopen, vroeg ze het nogmaals. Irritatie bereikt: ‘Ja, ik werk hier en dit is mijn pas.’
De vrouw: ‘Ja, na half 5 gaan de deuren niet meer automatisch open, maar je kunt ze dan wel met je pasje openen.’
Omg, ze wilde alleen maar helpen en had blijkbaar ook de deuren voor me opengedaan, terwijl ik alweer dacht dat ze me voor een of andere puber aanzag, die onterecht naar binnen wilde…
Dat had ik dus ook niet verwacht Ze wilde het blijkbaar klein houden en alleen vieren met een select groepje mensen.
Het is weer zover: mijn maandelijkse beschamende moment met onopgemerkt scheten proberen te laten op werk.
Dit keer was het 16.30 en de school was best leeg. Geen leerling of collega te bekennen en m’n darmen begonnen echt op te spelen. Ik zat lekker in m’n administratie en mijn eigen lokaal was veilig en verlaten.
Ik dacht dat ik daar wel even zachtjes wat windjes eruit kon persen. Dat ging goed, MAAR ZE STONKEN. ZE STONKEN ZO ERG. Ik walgde van mezelf en wilde het raam opengooien. Precies op het moment dat ik dat raam open, staan er drie leerlingen voor mijn deur.
Die gewoon de deur openden, binnenliepen, en…in een ranzige hel terechtkwamen. SORRY VOOR DE STANK GUYS.
Wel tof van ze dat ze er niks over zeiden, want het meurde écht heel heel erg. Denk: eieren gemengd met vuilnisbelt.
Ik moet echt leren gewoon naar de wc of desnoods het opslaghok te lopen als ik dit voel opkomen. Maar nee: trap telkens in dezelfde val.
Je kunt doen alsof het juist van buiten kwam. Als er leerlingen zijn doe ik altijd net alsof het een van hen was (ik ga er geen aanwijzen ofzo, maar kijk een beetje vies sniffend rond).
Dit is nóg briljanter
Ik zat deze week met een collega en haar vriend ergens wat te drinken. Komt een vrouw die mijn collega en ik allebei kennen bij ons aan tafel zitten. Vraagt ze aan mijn collega of dat haar vriend is en mijn collega zegt ja. Zegt die vrouw: nou, dan maak je wel héle goede foto’s zeg!! (Stilte) Zo ziet hij er op jullie gezamenlijke foto’s echt niet uit!! (Langere stilte) Ja sorry hoor, maar op die foto’s zie je er gewoon normaal uit
W.t.f.
Hoe zijn mensen zo? Hoe?! So many questions
Nou ik ben dus in Singapore (waar de halve bevolking al met mondkapjes loopt) maar merkte in het vliegtuig al dat ik last begon te krijgen van mijn keel. 2 dagen later is dat dus een lichte verkoudheid geworden en af en toe moet ik dus wel flink hoesten of ff mijn neus ophalen. Durf gewoon op straat/in de metro niet te hoesten omdat ik bang ben dat mensen van me wegrennen haha. Zit ik hier met een rood aangelopen kop mijn hoest in te houden, en in de metro/op de stations mag je ook niet drinken
Werkt ook goed in een volle kroeg! Beetje vies om je heen kijken, liefst naar een man. Niemand die jou verdenkt.
Dit is echt mijn expertise.
The usual: Je bent op een verjaardag waar je bijna niemand kent en hebt de awkward geforceerde gesprekken gehad (hoe is het met jou, en op je werk? en woon je nog daar?) Dan ga je naar huis en roep je dus tegen de mensen: Hee ik ga, bedankt allemaal, doei!
En niemand zegt wat terug…
Terwijl het duidelijk te horen was, ik denk dan soms dat ze het expres doen ofzo…
Ik zeg echt helemaal nooit wat. Soms zeggen mensen doei ofzo, en dan voel ik me juist ongemakkelijk omdat ik denk dat ze mij kennen maar ik hun niet herkende en/of vergeten was, en dan voel ik me zo schuldig
Ik kwam gister een restaurant binnen, om te lunchen, en een vriendin liep voor mij. Achter de deur zat zo’n soort van klein halletje met een gordijn en dan achter het gordijn was het restaurant. Dus wij komen achter dat gordijn vandaan en er staat een man naast het gordijn. Vriendin kijkt maar loopt door en op de een of andere manier bedacht ik dat hij personeel van het restaurant was. Dus ik zeg iets te enthousiast: HOOOOOOI! Toen keek ik verder en had hij een puzzel in zijn hand en een kind aan zijn been hangen en zijn vrouw keek mij heel vreemd aan. Gelukkig was onze tafel aan de hele andere kant van het restaurant .
Dat gevoel is zo herkenbaar. Echt ongemakkelijk. Ik denk dan ook van iemand moet het wel gehoord hebben en die persoon krijgt dan ook mee dat niemand wat terug zegt xD. Maakt het dubbel ongemakkelijk.
Dan voel ik me echt een debiel.
Als iemand anders weggaat in zo’n kleedruimte met beperkt aantal mensen en diegene zegt niks, dan vind ik het ook een beetje ongezellig Alsof iedereen in zijn eigen wereldje zit terwijl we net samen hebben gezweet in een groepsles.
Ik ging gisteren schaatsen op een date, terwijl ik eigenlijk helemaal niet kan schaatsen. Had dus helemaal mijn best gedaan om niet te vallen en een beetje charmant over te komen. Lopen we met onze schaatsen aan naar het cafe om wat te gaan drinken, zet ik mijn schaats met de punt naar beneden neer en val ik echt languit op de grond. Tot zover mijn pogingen om charmant over te komen. Heb nu ook last van mijn pols als souvenir aan gisteren
Ik wilde laatst de vuilnisbak voor zetten want vuilnisdag, dus ik zette 1 stap uit mn huis in mn pyjama en toen zag ik dat mn man dat al had gedaan.
Op datzelfde moment wilde een auto voor het huis wegrijden dus we kregen oogcontact en ik zwaaide heel awkward en ging weer terug naar binnen.
Het leek volgens mij echt alsof ik naar buiten ging, me betrapt voelde en snel terugkrabbelde, maarja wat moet je anders xD
Kill me now haha
Omg ik ga echt dood hier ik word gestalkt door een nummer wat volgens Google van de postcodeloterij is dus ik negeer het al een hele tijd. Nu was ik net wat aan het opruimen, had mijn gsm in mijn broekzak gestopt, en was echt mega hard en vals aan het zingen. Hoorde ik ineens op de achtergrond iemand praten, zo’n ingeblikt geluid. Had de postcodeloterij mij gebeld, mijn kont heeft blijkbaar opgenomen en ik heb ze getrakteerd op het valste live concert ooit