The usual: Je bent op een verjaardag waar je bijna niemand kent en hebt de awkward geforceerde gesprekken gehad (hoe is het met jou, en op je werk? en woon je nog daar?) Dan ga je naar huis en roep je dus tegen de mensen: Hee ik ga, bedankt allemaal, doei!
En niemand zegt wat terug… 
Terwijl het duidelijk te horen was, ik denk dan soms dat ze het expres doen ofzo…
Ik zeg echt helemaal nooit wat. Soms zeggen mensen doei ofzo, en dan voel ik me juist ongemakkelijk omdat ik denk dat ze mij kennen maar ik hun niet herkende en/of vergeten was, en dan voel ik me zo schuldig
Ik kwam gister een restaurant binnen, om te lunchen, en een vriendin liep voor mij. Achter de deur zat zo’n soort van klein halletje met een gordijn en dan achter het gordijn was het restaurant. Dus wij komen achter dat gordijn vandaan en er staat een man naast het gordijn. Vriendin kijkt maar loopt door en op de een of andere manier bedacht ik dat hij personeel van het restaurant was. Dus ik zeg iets te enthousiast: HOOOOOOI! Toen keek ik verder en had hij een puzzel in zijn hand en een kind aan zijn been hangen en zijn vrouw keek mij heel vreemd aan. Gelukkig was onze tafel aan de hele andere kant van het restaurant 
.
Dat gevoel is zo herkenbaar. Echt ongemakkelijk. Ik denk dan ook van iemand moet het wel gehoord hebben en die persoon krijgt dan ook mee dat niemand wat terug zegt xD. Maakt het dubbel ongemakkelijk.
Dan voel ik me echt een debiel.
Als iemand anders weggaat in zo’n kleedruimte met beperkt aantal mensen en diegene zegt niks, dan vind ik het ook een beetje ongezellig 
Alsof iedereen in zijn eigen wereldje zit terwijl we net samen hebben gezweet in een groepsles.
Ik ging gisteren schaatsen op een date, terwijl ik eigenlijk helemaal niet kan schaatsen. Had dus helemaal mijn best gedaan om niet te vallen en een beetje charmant over te komen. Lopen we met onze schaatsen aan naar het cafe om wat te gaan drinken, zet ik mijn schaats met de punt naar beneden neer en val ik echt languit op de grond. Tot zover mijn pogingen om charmant over te komen. Heb nu ook last van mijn pols als souvenir aan gisteren 
Ik wilde laatst de vuilnisbak voor zetten want vuilnisdag, dus ik zette 1 stap uit mn huis in mn pyjama en toen zag ik dat mn man dat al had gedaan.
Op datzelfde moment wilde een auto voor het huis wegrijden dus we kregen oogcontact en ik zwaaide heel awkward en ging weer terug naar binnen.
Het leek volgens mij echt alsof ik naar buiten ging, me betrapt voelde en snel terugkrabbelde, maarja wat moet je anders xD
Kill me now haha
Omg ik ga echt dood hier ik word gestalkt door een nummer wat volgens Google van de postcodeloterij is dus ik negeer het al een hele tijd. Nu was ik net wat aan het opruimen, had mijn gsm in mijn broekzak gestopt, en was echt mega hard en vals aan het zingen. Hoorde ik ineens op de achtergrond iemand praten, zo’n ingeblikt geluid. Had de postcodeloterij mij gebeld, mijn kont heeft blijkbaar opgenomen en ik heb ze getrakteerd op het valste live concert ooit
Ik wilde vanmiddag Icetea kopen, maar ik had per ongeluk die zonder bubbels gekocht en dat vind ik niet lekker. Dus kwam mijn vriend op het geweldige idee de ijsthee in de Soda Stream te doen. Wat kan daar nou misgaan? 
Ik draai de fles erin, druk op de knop, het begint te bruisen. Top! Maar ja, we drukken altijd twee keer want: meer bubbels. En op dat moment begint die fles zo. hard. te bruisen. Het schiet naar boven, de hele fles wordt wit, er stond mega veel druk op. Dus mijn vriend roept: DRAAI LOS DAN HET DING GAAT STUK. Maar ja, ik wist ook wat het alternatief was. Toch losdraaien. En toen. Overal. Ijsthee. De pannen, melkpoederbusjes, gember, plafond. De halve fles is leeggestroomd over het aanrecht. Oooooooomg de ijsthee is overal. Maar dat beetje ijsthee dat nog in de fles zat heeft wel lekker veel bruis, dus 4/10 would try again.
Foto? 
Mijn oom (met wie ik geen hechte vertrouwensband heb naast dat we familie zijn en een keer per jaar praten op verjaardagen) stuurde gisteren een linkje door naar de petitie om anticonceptiemiddelen gratis te maken. Neem aan dat ie dat naar veel mensen stuurt, gewoon voor de goede zaak, helemaal prima. Dus ik reageerde enthousiast: “en tampons en maandverband ook “ doelend op de campagne van laatst. Krijg ik net een linkje naar een artikel over de menstruatiecup, dat het hem niet aangaat maar of ik dit wel eens heb overwogen. Eeeh dat ga ik je inderdaad niet aan je neus hangen, dus heb maar een beetje zakelijk gereageerd dat ik het meer op maatschappelijk niveau bedoelde 
Ahhh hahah ik vind het ergens ook wel lief van me
Niemand gaat dit toppen deze week:
Ik zat te schijten op werk en was vergeten de deur dicht te doen en toen opende de conciërge hem.
Manmanman het enige waar ik blij mee ben, is dat ik de conciërge erg graag mag en ik niet aan het vegen was. Ik zat daar gewoon in m’n kakhouding, dus hij kon niet bij m’n gaten naar binnen kijken ofzo
Het gesprek daarna was ook priceless. Heb hem sindsdien niet meer op school gezien. Traumatized for life?
Haha shit, heb mezelf versproken!
Ik had er laatst weer één op werk. Moest een collega (die ik al paar jaar ken) van een andere afdeling inwerken op onze. Nou prima. De collega in kwestie is een goede 15 jaar ouder dan ik, niet dat dit wat uitmaakt, maar voelde me daardoor al beetje in een gekke positie dat ik de “leermeester” was en zij de “stagiair”. Maar goed, hele middag alles uitgelegd, geduldig alle vragen beantwoord, tips gegeven enzovoort. Op het einde, toen we beiden vrij waren, stonden we op en zegt zij: “Ja bedankt he! Vond het heel leerzaam”. Ze maakte daarbij zo’n handgebaar waarbij d’r arm was uitgestoken en haar hand half open hing. Ik DACHT dus dat ik ze me een hand wilde geven en dacht: beetje gek want ken je al heel lang maar prima joh! Doen we! Dus ik hand teruggeven: “graag gedaan!”.
Vervolgens kijkt ze me wat bevreemd aan, doet een halfslachtige poging de hand te schudden maar laat me vervolgens weer hangen en zegt keihard: “HAHAHA IK WOU JE GEEN HAND GEVEN HOOR MAAR BEDANKT”.
Echt waarom ook nog benoemen, ze gaf me (naar mijn idee) zo’n duidelijke voorzet… Schud me dan gewoon de hand. Maar nee, halve poging en ook nog keihard én hardop benoemen dat het niet het plan was. 
Ik had vandaag ook zo’n typisch ongemakkelijk moment op m’n werk. Een student van mij zei: ‘is goed mevrouw, doei’ en liep weg, maar ik dacht heel even dat ze me een fijne dag wenste (terwijl ik gewoon hoorde wat ze zei?), waarop ik riep “Dankje, jij ook!”
En toen maakte ik het erger door er achteraan te roepen dat ik dacht dat ze me een fijne dag wenste 
waardoor zij ook weer ongemakkelijk moest lachen.
Door dit verhaal moest ik weer denken aan deze
Ook hoe je het schrijft dat het overal zit hoor ik gewoon in de stem van die man, oooooh het zit overal, op de tv, op de vissen hahaha
Ja
Ik moet weer enorm lachen haha tranen met tuiten 
Ik had een saaie dag dus thanks.
Als die vent die tv ziet en dan “Jezus Christus Solomon”
