In de ochtend in de wachtkamer zitten bij de huisarts is ook altijd ongemakkelijk. En vooral wanneer je geen nummertje hoeft te trekken voor het inlooopspreekuur of bloedprikken omdat je gewoon een afspraak hebt. Anderen denken dan soms dat je voordringt. En gaan dan steeds hardop hun nummer roepen. 49, 50 en dan ik wil ik kunnen blerren ‘helemaal niks’.
En dan gaat de apotheek open en is iemand nog druk in de weer om de tralies weg te halen, moet al zo’n volkse man naar voren stappen, want hij heeft over 3 kwartier iets nodig wat hij niet had aangevraagd. En dan kijkt die apotheker hem echt zo aan van ‘heb eens geduld’. En dan wacht ik nog langer af met afstappen op de apotheekmedewerker omdat ik dezelfde irritatie met haar deel haha.